Iets wat op het eerste gezicht leek op een standaard 13-in-een-dozijn horrorfilm, bleek toch wel een angstwekkende en stijlvolle prent te zijn. En nochtans was deze Australische horrorfilm The Babadook (2014) een debuutfilm van regisseuse Jennifer Kent. De film is de beste horrorfilm zijn van 2014 en op het Sundance Filmfestival werd de film op handen gedragen door de film critics.
Korte inhoud: Een alleenstaande moeder (Essie Davis) wordt geplaagd door de gewelddadige dood van haar echtgenoot tijdens een auto-ongeval. Bovendien heeft ze te kampen met haar zoon Samuel (Noah Wiseman) die een nachtelijke angst voor een schimmig monster genaamd ‘Babadook’ heeft ontwikkeld. Maar al gauw wordt ze zelf ook geconfronteerd met een duistere aanwezigheid in het huis.
Het knappe aan deze prent is dat het eruit ziet als een typische haunted house horror, maar op een ander niveau is het een fascinerende weerspiegeling van de psychologische gevangenis waarin Amelia leeft. Haar dromen beginnen zich te vermengen met haar verschuivende realiteitszin, briljant weerspiegeld door Kents introductie van een aantal bekende, maar daarom niet minder verontrustende, bovennatuurlijke horror scènes. De film besteedt veel zorg om de details in het leven van Amelia aan te scherpen, zodat wanneer de problemen opduiken, haar angsten ook meteen worden uitvergroot. Visueel klopt ook alles en contrasteert de donkere en zwak verlichte gezinswoning perfect met de witte huid en de blinde lokken van het hoofdpersonage. Ook de verdraaide point-of-view shots geeft ons een indicatie dat deze beproeving een grote invloed heeft op haar gemoed dan wat ze duidelijk maakt aan de buitenwereld.
Het gebeurt niet vaak dat we een vrouw zien achter de camera van een horrorfilm, en dat is misschien e reden waarom deze film zoveel aandacht geniet van de filmjournalisten. Misschien heeft zij wel andere accenten gelegd in tegenstelling tot haar mannelijke collega’s. Anderzijds is ze niet de enige regisseuse die indruk maakt met een horrorfilm. Het was voor de cineaste wel een beproeving om te werken met de kleine Noah. Er zit nogal wat verbaal geweld in de prent, maar Jennifer was niet van plan de jonge acteur hieraan bloot te stellen. Bijgevolg werd er voor bepaalde scènes beroep gedaan op een stand-in. En gezien er geen budget was voor speciale effecten besloot ze om alle effecten in de camera te verwezenlijken, ondermeer door gebruik van stop-motion fotografie.
De film genoot van een geslaagde marketing met één van de betere horror trailers, die de spanning wist op te bouwen zonder het “monster” op te voeren. De film werd gemaakt met een productiebudget van 2 miljoen dollar en heeft de film 4,8 miljoen opgebracht, wat eigenlijk een bijzonder magere box-office oogst is als je het vergelijkt met die Paranormal Activity toestanden. Maar films die buiten het studio-circuit vallen hebben niet altijd toegang tot de beste zalen. De horror werd in de States slechts uitgebracht in 80 bioscopen, wat uiteraard bitter weinig is.
© A-Film Benelux MSD
The Babadook moet het ook niet hebben van goedkope schrik-effecten maar gaat voluit voor de psychologische horror. En dat was ook regisseur William Friedkin (The Exorcist) opgevallen die via Twitter het volgende de wereld instuurde: “Psycho, Alien, Diabolique, and now THE BABADOOK. I’ve never seen a more terrifying film”. It will scare the hell out of you as it did me.” Volwassen horrorfilms kun je tegenwoordig op één hand tellen, en verheugd om deze te hebben gezien. Spijtig genoeg is deze prent bij ons nooit uitgekomen, maar hier is in ieder geval de Blu-ray.
De DVD en Blu-ray van The Babadook is uit vanaf 16 juni 2015, met als extraatje de 10 minuten kortfilm van Jennifer Kent, verwijderde en alternatieve scènes en nog wat interviews. Spijtig genoeg geen audio-commentaar over de gehele film. The Babadook werd genomineerd in meer dan 40 filmfestival en viel 44 keer in de prijzen. Het spreekt voor zich dat jullie deze film gezien moeten hebben.
Beoordeling: 4 / 5
Recensie door Natalie op 17 juni 2015
