De 40-jarige Charlize Theron is een veelzijdige actrice. Enerzijds zien we haar opduiken in allerhande reclamespotjes, speelt ze een stoute heks in de sprookes-adaptatie Snow White and the Huntsman (2012), een koele officier in het science-fiction drama Prometheus (2012) en binnenkort met kortgesneden kapsel in het actie-spektakel Mad Max: Fury Road (2015).
Charlize heeft 11 jaar geleden de Oscar gewonnen voor Beste Actrice in Monster (2003) waarin ze een gigantische metamorfose onderging. In Dark Places (2015) zien we nog een ander facet van haar, een ingetogen en getormenteerde zijde. Toch denk ik niet dat ze met deze prent nog maar een Oscar-nominatie zal opstrijken.
Korte inhoud: Libby Day (Charlize Theron) is een vrouw die op 7-jarige leeftijd een bloedbad overleeft. Ze getuigt hierbij tegen haar broer die hun familie vermoord heeft. Vijfentwintig jaar later wordt ze benaderd door Lyle (Nicholas Hoult), lid van een groep die geobsedeerd is met het oplossen van beruchte misdrijven haar met vragen over de gruwelijke gebeurtenis. Zij lijken er overtuigd van te zijn dat haar broer Ben Day (Tye Sheridan/Corey Stoll) onschuldig is. Libby heeft geen zin om het verleden opnieuw op te rakelen, maar uit geldnood beslist ze toch op het voorstel in te gaan en stilaan begint ze te twijfelen aan de gebeurtenissen van toen.
De thriller Dark Places is gebaseerd op een boek van Gone Girl (2014)-auteur Gillian Flynn, maar is een stuk minder aangrijpend dan de Fincher prent, hoewel de intrige hier ook wel voldoende aanwezig is. Je blijft gissen wat er zich precies heeft afgespeeld tijdens deze bloederige avond, en het acteerwerk is ook van een hoog niveau. Ook al heb ik wat moeite met het acteerwerk van Chloë Grace Moretz zet ze hier één van haar betere vertolkingen neer. Maar iedereen wordt toch van het scherm gespeeld door Christina Hendricks (pics), die de moeder speelt. We krijgen scènes van haar te zien via flash-backs en komen zo stukje bij beetje meer te weten over de omstandigheden van het bloederig familiedrama.
De regie en het scenario waren afkomstig van de Fransman Gilles Paquet-Brenner, die met het succes van Gone Girl meteen een duwtje in de rug kreeg om het project gefinancierd te krijgen. Maar het spijtige aan deze thriller is dat de regisseur er maar niet in slaagt het personage van Charlize Theron interessant te maken. Er was nochtans een manier via de ontmoeting met Lyle, maar die relatie blijft al zo onderkoeld en belangeloos als de ontmoeting die ze heeft met haar bezopen vader, die als zwerver door het leven slentert. Ook al was de rol van de moeder uiteindelijk een bijrol, ga je als kijker meer gaan meeleven met haar dan met het hoofdpersonage. En dat voelt bijzonder vreemd aan, zeker ook omwille het feit dat Hendricks (Mad Men) als actrice toch een stuk minder bekend is dan Charlize. En dat lag niet aan de vertolking van Charlize – die nota bene de film zelf heeft geproduceerd – dan wel aan de keuzes in het script.
Foto’s van Doane Gregory © Dutch FilmWorks
Dark Places speelt zich niet af in de stad maar in afgelegen stadsbuurten en rurale gebieden. Typisch voor dergelijke films zijn dan ook de kleurrijke personages die we ontmoeten. Zo ontmoet Libby op een zeker moment het vriendinnetje van haar broer Lyle, de wat onbesuisde Diondra, die we hebben ontmoet als teenager (Chloë Grace Moretz) en nadien als volwassen vrouw (Andrea Roth). Een alleenstaande moeder, die er niet voor terugschrikt om naar een wapen te grijpen wanneer haar leven en dat van haar dochter bedreigd wordt. De ontmoeting tussen het personage van Libby en Diondra levert ook een beklemmende scène op. Ook de muziek van Gregory Tripi wist met zijn eenvoud dat rurale karakter perfect weer te geven.
Het heeft een lange tijd geduurd maar Dark Places komt uiteindelijk vanaf morgen uit op DVD en Blu-ray met Nederlandse ondertitels via Dutch Film Works. Op de schijf staan spijtig genoeg geen extraatjes.
Beoordeling: 3 / 5
Recensie door Dave op 24 maart 2016
*** Dark Places trailer ***
