Vandaag op 20u kunnen jullie ontdekken tot welke uitersten een actrice wil gaan voor een filmrol. Starry Eyes (2014) is de tweede langspeelfilm van het regisseurs-duo Kevin Kolsch en Dennis Widmyer. Het is tevens een Amerikaans-Belgische horrorfilm, met Giles Daoust als uitvoerend producent.
Korte inhoud: Sarah Walker (Alex Essoe), een vastberaden en wanhopige actrice, zou er alles voor over hebben om een rol te krijgen in een grote film genaamd ‘The Silver Scream’. Ze neemt deel aan een auditie en de casting directeur (Maria Olsen) en haar assistent (Marc Senter) lijken meer interesse te hebben in andere zaken dan haar acteertalent. Ze valt hierdoor ten prooi aan een satanische sekte die al sinds de Gouden Eeuw actief is in Hollywood. Ze hebben de macht om van haar een ster te maken, maar daar staat wel een verschrikkelijke prijs tegenover.
Ook dit was een low budget prent die wel zijn verdiensten heeft. Starry Eyes heeft die 70’s kwaliteit uit de vroege Roman Polanski films, en de regisseur hebben blijkbaar ook hun inspiratie gehaald in de films van David Lynch. Er zit zelfs een beetje David Cronenberg in in een scene waarin Sarah een lichamelijke verandering ondergaat. Ook het gebruikt van de synthesizer score brengt een nostalgisch karakter.
Het was voor mij in ieder geval nog eens een tijd geleden dat ik een satanische film heb gezien. Spijtig genoeg is het geen tweede Rosemary’s Baby (1968) geworden. Daarvoor is het verhaaltje van de actrice die een slechte beslissing neemt om met de producer seks te hebben en nadien gestraft wordt, wel een beetje simpel. Maar het levert wel een gitzwarte en onrustsmakende prent op.
Actrice Alex Essoe gaat van een onzeker meisje die zichzelf kwelt met het uittrekken van haar lange haren, tot een femme fatale op hoge hakken en een geflipt monster. We leven met haar volledig mee en staan aan haar kant wanneer jaloerse commentaren haar proberen te kwetsen. Alex zet met deze vertolking echt wel haar stempel en we zullen van deze dame nog wel horen. Alles begint heel langzaam, maar de laatste 30 minuten zijn een gore-fest van jewelste. En gezien alles heel sfeervol in beeld werd gezet blijft deze splatter film toch wel wat nazinderen. Starry Eyes is misschien wel één van die weinige horrorprenten die ik echt wel kon smaken op het BIFFF.
© Snowfort Pictures
Het verhaal blijft intrigerend door zijn langzame opbouw. We weten dat er iets niet juist was bij de casting, maar blijven gissen naar het verdere verloop. De makers hebben er ook voor gezorgd dat er een goede balans is tussen horror en datgene wat zich afspeelt aan de onderkant van de ladder in Hollywood. Actrices doen er honderden casting en gezien hun ambitie doen ze vaak ook zaken die misschien beter het daglicht niet zien. Maar het beste aan Starry Eyes is dat het toelaat de hoofdactrice beter te kennen, niet alleen via haar vrienden (Amanda Fuller, Noah Segan, Fabianne Therese, Shane Coffey) maar ook via haar werk, met een geweldige vertolking van Pat Healy die haar baas speelt. En dan net zoals een Suspiria (1977) slaat de horror toe en is het allesbehalve smakelijk – maar dan in goede zin.
Jullie kunnen Starry Eyes op het witte doek zijn op het BIFFF, dinsdag 14 april om 20u in Cine 3. Nadien zal de film binnenkort wel beschikbaar zijn op Blu-ray.
Recensie door Dave op 14 april 2015
