L.A. Confidential (1997) ****½ Blu-ray review

Dat Titanic (1997) de Oscar voor Beste film won en niet het veel betere
L.A. Confidential (1997) blijft één groot raadsel. Nu ja, het productiebudget van de film van James Cameron was ’titanesk’, de opkomst was massaal en de film werd uitgebracht in december en was dus nog fris in het geheugen van The Academy, in tegenstelling tot de september release van de film van Curtis Hanson. Deze neo-noir film gebaseerd op de roman van James Ellroy won wel de Oscar voor Beste Actrice (Kim Basinger) en beste script van Brian Helgeland en Curtis Hanson.

Korte inhoud: Los Angeles, de jaren ’50. Ed Exley (Guy Pearce) doet er alles aan om hogerop te komen, zolang het maar volgens de regels gebeurt. Bud White (Russell Crowe) hanteert zijn eigen regels, maar heeft problemen om z’n woede onder controle te houden. Jack Vincennes (Kevin Spacey) vindt het onderhouden van zijn contacten in Hollywood minstens even belangrijk als het politiewerk. Na een brute schietpartij in een restaurant proberen deze drie agenten van het corrupte politiekorps achter de waarheid te komen.

Dit is misschien wel de beste noir film sinds Chinatown (1974) van Roman Polanski. Voor diegene die het ingewikkelde boek van Ellroy hebben gelezen weten des te meer hoe slim het script in elkaar steekt. Het moet geen eenvoudige klus geweest zijn om honderden personages, tien grote plotlijnen en een tijdsverloop van 8 jaar te moeten condenseren in een 138 minuten durende film. Het resultaat is een superspannende thriller die het ranzige kantje van Hollywood uit de jaren ’50 bloot legt. In het begin van de film wordt L.A. nog afgeschilderd als een paradijs van stranden, palmbomen en fonkelende filmsterren, maar al snel valt de schijn weg en blijkt de ‘city of angels’ niet meer dan een wespennest van verraad, corruptie en moord. Ook racisme en vuile seksschandalen met luxe-call-girls kunnen er ongebreideld hoogtij vieren, terwijl sensatie journalisten zoals Sid Hudgens (Danny DeVito) hiervan rijk worden. En zelfs vandaag is L.A. met zijn rassengeweld, corrupte LAPD, stinkende smog en overbevolking slechts een schim van wat het ooit had kunnen zijn.

Het acteerwerk is van het beste wat je te zien zult krijgen, en dat was nog de periode waarin zowel Russell Crowe als Guy Pearce nog nobele onbekenden waren. En dat was uiteindelijk een goede zet van de regisseur, gezien het verhaal hier echt wel op de voorgrond moet komen en het publiek niet afgeleid mag worden door een sterren-catwalk. Zelfs Kevin Spacey kreeg een rol die hij nog nooit eerder had gespeeld, de gladde en ijdele flik. Veel van de acteurs hebben zelfs hun leading man status te danken aan deze prent. Het was voor elk van hen een volwassen vertolking waarmee ze meteen een stuk serieuzer genomen werden.

Niets is wat het lijkt in L.A. Confidential. Het personage van Wendell “Bud” White is eigenlijk geen toonbeeld van een goede flik. Hij is een immoreel man die gretig misbruik maakt van zijn badge, en je let maar beter op je tellen wanneer je wordt tegengehouden door deze flik. Maar gaandeweg zien we hem veranderen. Hij lijkt niet zo’n brutaal leeghoofd voor wie kapitein Dudley Smith (James Cromwell) hem aanziet. Hij heeft zelfs een hart op de juiste plaats en ontpopt zelfs een beetje als de enige echte held van de film.

© Warner Home Video

De plot is ingewikkeld, zoals we dat van Ellroy adaptaties gewend zijn, en je moet er dus wel het kopje bijhouden anders mis je heel veel van de onderliggende intrige. En vele zaken worden soms tussen twee dialogen gemompeld en connecties tussen personages worden amper gesuggereerd. En dat is nu net het geniale aan deze prent. De intrige wordt ons niet ingelepeld zoals tegenwoordig veel misdaadfilms dat willen doen. De regisseur en de scenarist komen met een film die zowel cynisch als slim in mekaar steekt, zonder de actie te verwaarlozen. Beschouw het als een actiefilm voor een volwassen publiek.

Op de Blu-ray vinden jullie een pak making of filmpjes en off the record interviews. Laat u wel niet misleiden door de zogenaamde ‘audio-commentaar’. Dit zijn gewoon losse interview quotes van Andrew Sarris, James Ellroy, Russell Crowe, Kevin Spacey, Guy Pearce, James Cromwell, Ruth Myers, David Strathairn, Kim Basinger, Brian Helgeland, Jeannine Oppewall, Dante Spinotti, en Danny DeVito. Er was geen audio-commentaar van de regisseur te bespeuren.