Bobby (2006) ***½ Blu-ray review

Emilio Estevez heeft voor zijn zesde film niet meteen voor een gemakkelijk onderwerp gekozen. De moord op senator Robert Kennedy is immers één van de collectieve trauma’s uit de Amerikaanse geschiedenis. Na de moord op zijn broer was Robert de verpersoonlijking van de Amerikaanse hoop op verandering, vooruitgang en een maatschappij zonder racisme en met gelijkheid van kansen. Nadat even daarvoor ook de zwarte dominee Martin Luther King was neergeschoten, droeg Kennedy meer dan ooit de hoop van zijn (progressieve) landgenoten.

Korte inhoud: Robert F. Kennedy, de broer van de vermoorde president John F. Kennedy, stelt zich in 1968 officieel kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Op 6 juni – de avond van de verkiezingen – houdt Kennedy een overwinningstoespraak in het Ambassador hotel in Los Angeles. Wanneer hij langs de keuken wil verdwijnen, wordt hij door een onbekende neergeschoten. Bobby volgt 22 (fictieve) personages die op die fatale dag aanwezig waren in het hotel. Keukenpersoneel, de hotelmanager, receptionistes, kappers, een gepensioneerde portier, een dronken zangeres en haar man, een jong koppeltje dat wil trouwen, campagnemedewerkers van Kennedy en een jonge drugsdealer, allemaal komen ze aan bod.

Op 6 juni 1968 waren de presidentsverkiezingen en ’s avonds rolden de eerste uitslagen binnen. Alles wees erop dat Robert F. Kennedy concurrent Richard Nixon zou verslaan en de volgende Amerikaanse president zou worden. De stemming in het Ambassador hotel was dan ook uitgelaten en optimistisch. Bobby (2006) geeft een vrij accurate weergave van hoe de sfeer in het Ambassador had kunnen zijn. Kunnen zijn, want Estevez heeft er immers voor gekozen om 22 fictieve personages op te voeren en zich niet te baseren op personen die echt aanwezig waren 4 juni ’68. Dat is een gemiste kans want er zijn ongetwijfeld nog verschillende getuigen in leven wiens verhaal perfect in de film had gepast.

Door 22 verschillende mensen te volgen gedurende een volledige dag (en een film van 2 uur) zit je met een enorme cast en is de mogelijkheid er niet om de personages voldoende uit te diepen. Daardoor blijven de meeste personages vrij oppervlakkig en hun karakters en motieven vaag. Dat is meteen ook één van de grote minpunten van Bobby, misschien had Estevez er beter aan gedaan om een paar verhaallijnen en personages te schrappen zodat hij andere verhalen beter kon uitwerken.

Het voordeel is dat vrijwel elk personage door een bekende acteur wordt gespeeld en Emilio Estevez heeft dan ook een indrukwekkende cast weten samen te stellen die een mix biedt tussen gevestigde waarden (William H. Macy, Demi Moore, Martin Sheen, Sharon Stone, Anthony Hopkins, Harry Belafonte, Laurence Fishburne, Christian Slater, Helen Hunt) en jong talent (Ashton Kutcher, Freddie Rodriguez, Elijah Wood, Lindsay Lohan, Shia LaBeouf, Heather Graham, Joshua Jackson). De hele cast doet zijn best in Bobby en iedereen speelt geloofwaardig. Het is moeilijk om er iemand uit te pikken maar ik wil toch even Sharon Stone vermelden. We weten allemaal dat Stone wel eens in dubieuze projecten durft te stappen (Catwoman, Basic Instinct 2), maar in Bobby toont ze als de oudere kapster en bedrogen vrouw van William H. Macy dat ze écht wel kan acteren. De scène waarin ze Macy’s haar knipt en hem confronteert met zijn ontrouw en later die met de dronken diva Demi Moore zijn echt sterk.

© 2006 The Weinstein Company

Het verhaal van Bobby en zijn 22 personages kabbelt een beetje voort maar net op de grens van vervelend, zet Estevez de finale in. In de loop van de film gebruikt hij hier en daar archiefbeelden van Kennedy en allerhande betogingen, maar voor de uiteindelijke aanslag besluit Estevez geen archiefbeelden te gebruiken. Opnieuw een beetje een gemiste kans want er bestaat voldoende beeldmateriaal om de moord te reconstrueren.

De slotscènes waarin de slachtoffers gevallen zijn en het ongeloof en wanhoop zich in het Ambassador hotel verspreidt zijn wel indrukwekkend. Estevez heeft deze beelden gemonteerd op een toespraak van Robert Kennedy waarin deze oproept tot meer verdraagzaamheid en gelijkheid. En waarin hij zinloos geweld resoluut veroordeelt. Een toespraak die bijna 40 jaar na datum nog brandend actueel is en waaruit blijkt dat er op 40 jaar tijd eigenlijk nog niet zo heel veel veranderd is. Kortom, Emilio Estevez neemt met Bobby en zijn 22 personages soms wat veel hooi op zijn vork maar al bij al is deze Bobby toch een goede film met enkele zeer sterke scènes.