Prisoners (2013) ***½ review

Binnenkort komt Prisoners (2013) in de bioscoop, de eerste Engelstalige Hollywoodfilm voor de Canadese Incendies (2010) regisseur Denis Villeneuve. Het resultaat is een misdaad thriller met acteurs van vlees en bloed, maar het script van Aaron Guzikowski, die eerder al het teleurstellende Contraband (2012) schreef rammelt toch wat. De film werd geproduceerd door Mark Wahlberg.

Korte inhoud: Nadat het 6 jaar oude dochtertje en haar vriendje gekidnapt worden, valt de moeder (Mario Bello) in een catatonische staat en slaan de stoppen door voor vader Keller Dover (Hugh Jackman) die al snel zijn oog laat vallen op een inwoner van een vervallen camper, Alex Jones (Paul Dano), die eerder in hun straat geparkeerd stond. Ondertussen wordt hij zelf in de gaten gehouden door rechercheur Loki (Jake Gyllenhaal) die zelf nog niet helemaal overtuigd is van zijn onschuld. Maar wegens gebrek aan bewijzen wordt hij vrijgelaten en neemt Keller dan maar het recht in eigen handen.

De film deed me wat denken aan Les 7 Jours du Talion (2009) van die andere Canadese regisseur Daniel Grou. Deze film ging ook al over een vader wiens dochter werd ontvoerd en waarbij de vader ook op zoek ging naar de dader met alle gruwel als gevolg (hier hebben jullie trouwens de integrale film). Maar in deze Prisoners liggen de kaarten toch enigszins anders, want hier weet je niet hoe de vork in de steek zit, daar waar in die andere film het een duidelijk was wie de dader was.

De film duurt met zijn 153 minuten behoorlijk lang en de eerste 2 uur van de film zijn heel aangrijpend, zeker te danken aan het sterke acteerwerk van de acteurs. Maar in de laatste 20 minuten van de film komt het verhaal toch wat op losse schroeven. Het verhaal zit vol met twists en misleidende dwaalsporen, die je eerder zou terugvinden in een tv-soap, en was de film vertolkt door acteurs van een minder kaliber dan zou deze prent waarschijnlijk het witte doek niet gehaald hebben. Maar het script is wel niet van de orde van M. Knight Shyamalan, waar de plottwisten echt wel kant noch wal raken. Er zit een zekere logica in de constructie die ons zeker 2 uur lang kan bekoren. Maar af en toe laat de regisseur wel iets van zijn talent als filmmaker zien wanneer hij bij bepaalde scènes intrigerend maakt door slechts een minimum aan informatie te geven of om bruusk een scene af te knippen om zo te focussen op wat er volgt. Maar Villeneuve laat ook de scènes ademen en creëert op deze manier ruimte voor de acteurs om hun personage meer diepgang te geven, ook al voel je bij momenten aan dat Jake en Hugh hier misschien wel een beetje verkeerd gecast zijn. Anderzijds zijn er wel leuke rollen voor Melissa Leo en Terrence Howard.

© Belga Home Video

Indien de 20 laatste minuten beter in mekaar zou steken, dan had deze Prisoners wel een meesterwerkje kunnen zijn, maar ik was zelf toch wat teleurgesteld. Maar voor zijn eerste Engelstalige film heeft de regisseur een sterke beurt gemaakt met een adembenemende en zenuwslopende thriller die het aloude revenge-thema op een heel interessante manier weet aan te pakken. De film heeft bij momenten iets weg van David Fincher’s Zodiac (2007) maar je merkt dat de regisseur nog moet groeien. Het scheelde niet veel of Antoine Fuqua had deze film gemaakt, maar het zou me verbazen dat ik er in dit geval zoveel plezier zou aan hebben beleefd. Prisoners komt bij ons uit op 2 oktober 2013.