Wanneer je de box-office cijfers van vorig jaar analyseert valt meteen op dat de filmstudio’s Warner Bros, Paramount, Sony en Disney de films leveren met de grootste budgetten, terwijl Universal geen al te grote risico’s meer neemt. In de laatste 5 à 10 jaar hebben dergelijke producties voor de studio geen windeieren gelegd (denk maar aan Battleship, Cowboys & Aliens, Green Zone, Land of the Lost, …), enkel hun Fast and Furious franchise lijkt een vaste waarde te zijn. Maar dit jaar gaan ze uitpakken met een ambitieuze productie. Het gaat over 47 Ronin (2013), de remake op de Japanse klassieker The 47 Ronin (1941), met een initieel productiebudget van 175 miljoen dollar. En deze productie zou nu wel eens hun John Carter (2012) catastrofe kunnen worden.
Korte inhoud: Een groep verbannen samoerai zonder meester, ook wel Ronin genoemd, proberen hun eer te herstellen door wraak te nemen op de verraderlijke Lord Kira (Tadanobu Asano) en zijn gevaarlijke rechterhand Mizuki (Rinko Kikuchi), die verantwoordelijk was voor de dood van hun meester. Kai (Keanu Reeves) is l’enfant terrible van het gezelschap, die met een scheef oog wordt bekeken door de overige leden. Dat wordt alleen maar erger wanneer hij verliefd wordt op Mika (Kô Shibasaki), de dochter van hun gevallen meester. De moed en trouw van alle ronin worden hiermee op de proef gesteld.
Er bestaan geen regels van hoe je een succesvolle blockbuster moet maken, anders zou iedereen deze formule gaan toepassen. Eén ding is zeker, de kwaliteit van het verhaal speelt op zich geen al te grote rol. Maar één constante wetmatigheid lijkt toch wel te kloppen voor het behalen van een sterk box-office resultaat: (1) investeer voldoende geld in je productie, (2) gebruikt A-List acteurs én (3) presenteer verbluffende speciale effecten. En voor zover je Keanu Reeves nog steeds als een A-List acteur kan beschouwen (Wat is de laatste Keanu Reeves film die je je voor de geest kan halen? Matrix? Inderdaad, dat is 10 jaar geleden), lijkt deze productie wel de regels te volgen, en toch overtuigt de trailer niet. En dit zou misschien wel eens de eerste film kunnen zijn die de gouden drievuldige regel aan het wankelen brengt.
En de problemen zijn begonnen toen Universal op het krankzinnig idee kwam om Carl Rinsch als regisseur aan te stellen, een man met enkel kortfilm-ervaring die nu een budget kreeg waarmee je gemakkelijk 3 Hollywood langspeelfilms kon maken. De naam deed bij mij een belletje rinkelen, en na wat research lijkt het dat hij ook al in aanmerking kwam voor de regie van Prometheus (2012), een film die dus nog erger had kunnen worden dan de Ridley Scott versie (Carl Rinsch is de protégé van Ridley, vandaar de royalty treatment). Als we echter de collega’s van Collider mogen geloven verloor Rinsch de pedalen op de set, met het gevolg dat de kostprijs ondertussen is opgelopen tot een slordige 225 miljoen dollar. Universal co-chairman Donna Langley greep in en nam de controle over en de regisseur werd ontslagen. Maar blijkbaar zou de eerste edit zelfs niet overtuigen en moest er een reshoot komen met aanvullende close-ups van Reeves, een romance en een eindscene waarin hij wel meer voorkwam in plaats van de scene die Rinsch had gedraaid zonder de hoofdacteur. Maar volgens de regels van de Directors Guild of America (een soort regisseurs vakbond) mag je zomaar niet een regisseur aan de kant zetten. En dus moest hij aanwezig zijn tijdens de reshoots, maar in hoeverre hij iets kon inbrengen was een andere zaak. Maar het is duidelijk, Universal was niet tevreden met het geleverde werk van Rinsch, en damage control drong zich op.
© Universal Pictures Home Entertainment
En dat is toch wel een bijzonder spijtige zaak want ik keek eigenlijk nog wel uit naar deze prent. Maar toen ik de trailer voor het eerst zag verging meteen mijn enthousiasme. Er zijn 5 zaken die niet goed zitten: [1] Te beginnen met Keanu Reeves die nog steeds de Top 10 Worst Actor lijst alle eer aandoet. Het maakt mij niet uit dat hij er niet Japans uitziet, die kerel is en blijft een houten plank en hij lijkt hier niet thuis te horen. Nog een geluk is er Hiroyuki Sanada, maar hij begint ook iets teveel getypecast te worden als samurai (The Last Samurai, The Wolverine,…) dat je het cliché nog nauwelijks kan omzeilen. [2] De toon van de film die hier een tiener publiek wil aanspreken met zijn overdosis aan visuele effecten, in plaats van een existentieel drama te brengen voor een volwassen publiek over een gevallen samurai die zijn eer wil herstellen. [3] De visuele effecten zien er crappy uit en [4] lijken iets teveel op beelden die we al gezien hebben in andere films (zoals John Carter, The Man With the Iron Fists, Mortal Combat, The Last Samurai). 47 Ronin brengt geen eigen stijl maar stelt zich tevreden met recyclage. En ook [5] de dialogen leken wel neergepend door een 9-jarige. (Mountains of corpses will not stand in our way / You are the only one who can save us / If we do this there is no going back / I’m not afraid of you – You should be). Scenarist Chris Morgan heeft ervaring met snelle, Fast & Furious actiefilms, maar voor een dergelijke film heb je toch iemand nodig met iets meer gewicht zou je denken. Laten we hopen dat de Iraanse co-scenarist Hossein Amini (Drive, Snow White and the Huntsman) de stukjes heeft geschreven die ‘niet’ in de trailer voorkomen.
Deze prent had in november van 2012 moeten uitkomen, nadien februari 2013 en nu komt de film pas in de zalen op 18 december 2013. Ik hoop echt dat Universal alsnog greep krijgt om de situatie en net zoals het fel geplaagde World War Z (2013) nog een voortreffelijke crowd pleaser kan afleveren…al lijkt het me zeer onwaarschijnlijk.
*** 47 Ronin trailer ***
***Related Posts***
29/03/2014: 47 Ronin filmbespreking
25/03/2014: Top 10 Box-Office Flops 2013
01/01/2014: 47 Ronin op weg om grootste box-office flop ooit te worden