Tony Gilroy, scenarist achter de ijzersterke Bourne trilogie (gebaseerd op de fictiewerken van Robert Ludlum), mocht nu zelf zijn kans wagen achter de camera: Paul Greengrass paste (wijselijk) voor alweer het vierde deel in de gevierde franchise, genaamd The Bourne Legacy (2012).
Het hoeft niemand te verbazen dat dit ook de zwakste film is uit deze quadrilogie. Niet alleen is de regie stukken minder, ook het plot en de personages laten te wensen over. De film klokt af op 2 uur en 10 minuten, en dat is véél te lang. Alles gaat enorm flitsend en snel, maar tegelijk kan de film niet boeien. Je merkt dat Gilroy echt wel moeilijk had om met een deftige plot op de proppen te komen. De film mist inhoud en een doel.
Personages krijgen ondanks de lange speeltijd de kans niet om open te bloeien. De suspense ontbreekt zo goed als volledig, en je weet vooral niet waar Gilroy naartoe wil met zijn verhaal. Het open einde maakt de ontgoocheling compleet, want je mist dus nog een act waarin hij in conflict moet komen met zij die hem willen vermoorden, zoals in de vorige Bourne films. Nu krijgt hij het aan de stok met een Aziaat die blijkbaar uit een Terminator film is ontsnapt. En met de tegenvallende box-office cijfers is het nog te zien of er een vervolg komt. The Bourne Legacy is de meest overbodige film van 2012 en ruikt naar een ‘money-grab’ nu Matt Damon op een hoogtepunt afscheid nam. De producers schamen zich er blijkbaar niet voor, want erg subtiel is de schakel tussen deel drie en vier zeker niet.
Waarom heet de film zelfs Bourne Legacy? We krijgen als kijker enkele geforceerde shots door ons strot geramd van een losgeslagen Jason Bourne en wat personages uit de vorige films (onder meer Joan Allen en Albert Finney) om zo haastig de link te leggen met deze film, maar een diepgaande uitleg wordt er niet gegeven. Zeer goedkoop en weinig doordacht. Men doet amper de moeite om toe te dekken dat The Bourne Legacy enkel in naam een Bourne films is, en in realiteit een lompe actiefilm zonder enige voeling en respect voor de vorige hoofdstukken. Hersenloos vertier is absoluut noodzakelijk tussen de zovele serieuze drama’s die je als kijker te slikken krijgt doorheen een filmjaar, maar dat mag niet de maatstaf zijn als je een Bourne film draait.
Korte inhoud: Jeremy Renner speelt een ‘supersoldaat’ uit het zelfde universum als Jason Bourne: Aaron Cross is één van de lotgevallen van een tweede tak in het ultrageheim Black ops trainingsprogramma ‘Treadstone’, genaamd ‘Outcome’. Één van de handvol superspionnen met verbeterde mentale en fysieke mogelijkheden– 2 chromosomen werden bij hen kunstmatig gewijzigd – die getraind worden voor de meest risicovolle militaire opdrachten. Een soort Jason Bourne versie 2.0.
© Universal Pictures Home Entertainment
Het ultrageheime project wordt stopgezet nadat er lekken ontstaan binnen de organisatie en Jason Bourne voor de nodige paniek zorgde in de drie vorige delen. Alle spionnen en participanten aan het project worden één voor één koelbloedig uitgeschakeld. Aaron Cross is iedereen te slim af, kan ontsnappen en begint een éénmansoorlog tegen zijn voormalige werkgever. Onderweg redt hij nog wetenschapster Marta Shearing (gespeeld door Rachel Weisz) uit de klauwen van de instantie, komt Cross oog in oog met een andere supersoldaat voor een knallende confrontatie en wordt hij continu gevolgd door zijn belagers, onder leiding van kolonel Eric Beyer (een bleke Edward Norton). Een buitensporig lange actiefilm, die niet goed weet waar hij naartoe wil, is het resultaat.
Jeremy Renner’s personage is absoluut niet zo diepgaand en complex als Jason Bourne, en dat zorgt voor onverschilligheid bij de kijker. De personages krijgen de tijd niet om zich te ontplooien, de actie is zeer generisch en alles is haastig en zonder veel inzicht ingeblikt. Maar wat vooral een dooddoener is, is de abrupte anti-climax die er voor zorgt dat je enorm op je honger zal blijven zitten in de finale. Tony Gilroy had duidelijk weinig zin in dit project en werd gepushed door hogere machten (hebzuchtige studio-excecs) die wilden scoren aan de kassa. The Bourne Ultimatum (2007) was de perfecte afsluiter voor de perfecte actie trilogie. Zonder Matt Damon, zonder Paul Greengrass, met mediocre talent voor en achter de camera is deze film amper het bekijken waard… Maar hoe dan ook vind je deze film samen met de vorige 3 (The Bourne Identity, The Bourne Supremacy, The Bourne Ultimatum) in een speciale Blu-ray box.
Beoordeling: 2 / 5
Recensie door Dave op 26 februari 2013
