Frankenstein (1994) **½ Blu-ray review

Je zou denken dat er geen betere regisseur zou zijn om het verhaal van Frankenstein te verfilmen als Kenneth Branagh. Een klassiek geschoolde regisseur die het manuscript van Mary Shelley als geen ander kon ontrafelen en waarschijnlijk ook binnenstebuiten heeft gekeerd. En dat deed hij ook, maar tot spijt van vele toeschouwers was deze eigenzinnige adaptatie van één van Hollywoods bekendste monsters, die al meer dan 30 verfilmingen rijk was, niet meteen een schot in de roos. De acteurs waren geweldig, de setdesign en de make-up indrukwekkend, maar spijtig genoeg was deze Frankenstein (1994) allesbehalve griezelig, ook al was dat de opzet.

Korte inhoud: Eind 18e eeuw. Victor Frankenstein (Kenneth Branagh) raakt geobsedeerd door de theorie van professor Waldman (John Cleese); de mogelijkheid om zelf een mens te creëren! Frankenstein is vastbesloten om deze uit te werken. Zijn missie lijkt geslaagd als hij op een nacht zijn surrogaat mens tot leven heeft gewekt. Al snel realiseert Frankenstein zich de verschrikking die hij teweeg heeft gebracht; Hij wordt achtervolgd door zijn eigen creatie (Robert De Niro).

Bij momenten lijkt het op een opera en je zou denken dat het monster of Frankenstein plots zal beginnen zingen. En op zich kan je er niets op tegen hebben dat de regisseur/acteur deze film op een heel andere manier in beeld wou zetten, in vergelijking met de traditionele gotische adaptaties. Op andere momenten heeft het veel weg van een Griekse tragedie met personages die de Goden aanroepen, met voldoende pathos die net de melodramatiek overstijgt. Het scenario is ondermeer van Frank Darabont, maar ik ben er zelf nog niet uit of het zwakke tweede gedeelte van de film te wijten was aan het script, dan wel aan de foute keuzes van de regisseur.

Het zijn allemaal ronkende namen in de casting, van De Niro en Branagh tot Tom Hulce, Helena Bonham Carter, Aidan Quinn en Ian Holm. Maar de acteur die me is bijgebleven is John Cleese, in zijn eerste serieuze bijrol die hij in slechts twee weken had opgenomen. Ik was onder de indruk en vond het spijtig dat we hem niet langer aan het werk mochten zien. Zijn optreden was in ieder geval al stukken beter dan de behaarde torso-shots van Branagh, de zijn tegenspeelster duidelijk wou behagen, zowel voor als achter de camera.

© Sony Pictures Home Entertainment

Eigenlijk had Francis Ford Coppola de film moeten regisseren, in opvolging van zijn Bram Stoker’s Dracula (1992). Maar uiteindelijk liet hij de regie over aan Branagh en werd hij producer, een keuze waar hij later spijt zou van hebben. Toen Coppola de eerste montage zag van de film wou hij er meteen de schaar in zetten, maar dat was niet naar de zin van de regisseur. Het resultaat was dat Coppola zich niets meer van de film wou aantrekken. Maar ik raad jullie het audio-commentaar aan op de Blu-ray voor nog meer weetjes. Het enige verhaal waar hij echter niets over vertelde was zijn uitgesproken verliefdheid op Helena Bonham Carter, terwijl hij toen nog een relatie had met Emma Thompson. Inderdaad, Kristen Stewart en Rupert Sanders zijn niet de enige tortelduifjes die vreemd gaan in Hollywood.