The Dictator (2012) ** Blu-ray review

Je zou het soms vergeten, maar achter acteur Sacha Baron Cohen zit een regisseur met een voorliefde voor dystopieën. Larry Charles heeft zijn stempel gezet met Masked and Anonymous (2003), om nadien indruk te maken met Borat (2006) en Brüno (2009). Nu heeft hij The Dictator (2012) gemaakt, een film die net uit is op dvd en Blu-ray.

Korte inhoud: Een dictator (Sacha Baron Cohen) uit het Midden-Oosten, zet zijn leven op het spel om er voor te zorgen dat de democratie nooit het land zal bereiken, dat hij zo liefdevol onderdrukt. Hij wordt naar de Verenigde Staten gestuurd om in ballingschap te leven onder de ongelovigen. De knotsgekke dictator komt al snel in aanraking met de typische gebruiken van het land en heeft een bijzondere ontmoeting met de beroemde actrice Megan Fox.

De specialiteit van Sacha Baron Cohen is de happening. Hij kruipt dan in de huid van een personage dat hij van binnenstebuiten kent. Het resultaat is vaak een compilatie van knettergekke scènes met bittere kritiek op het establishment en de geldende waarden en normen. Spijtig genoeg begint op de formule wat slijt te komen en is The Dictator niet meteen van het niveau van de vorige films en worden de hoge verwachtingen nauwelijks ingelost.

De structuur is krak hetzelfde als de andere films; een wildvreemde snuiter komt zich nestelen in de States en wordt geconfronteerd met de Amerikaanse samenleving in al zijn vormen. Het enige verschil buiten het personage, is dat alles beduidend met meer middelen is ingeblikt (18 miljoen voor Borat, 42 miljoen voor Brüno en nu 65 miljoen voor The Dictator). Het lijkt dus ook steeds meer op een echte speelfilm in plaats van een mockumentary. Toen ik de film zag had ik de indruk dat het grotere budget niet meteen ten goede kwam aan het duo filmmakers. Met een hoger budget komen ook box-office verplichtingen en bijgevolg moest er af en toe “braafjes binnen de lijntjes worden gekleurd”. De politiek incorrecte humor was dus ook ver te zoeken.

Het enige wat politiek incorrect overkomt is goedkoop racisme en vrouwonvriendelijke grappen. Anderzijds zet de film opnieuw het vuur aan het lont tussen de Joden en de moslims, en spaart het zijn kritiek niet voor de gemiddelde Amerikaan die elke buitenlander aanziet als een Arabier. Deze “stoute grappen” zijn uiteraard wel leuk omdat ze wel een vleugje waarheid bevatten. Sterker nog zijn de praatjes die hij maakt over 11 september. De scène is hilarisch en is tevens één van die weinige momenten waar de humor ‘werkt’. Maar de passie die te voelen was bij de vorige films verdampt met de minuut en alles lijkt minder grappig, tenzij je verzot bent op onderbroeken humor en flauwe mise-en-scenes. Het probleem met The Dictator is dat ze teveel geld hadden! Deze film had met een documentaire aanpak veel beter kunnen scoren. De mooie decors, de glitterende pakken en de “acterende celebrities” brengen NIETS bij tot de film, integendeel.

© Paramount Pictures

Komt daar nog bij dat de bijrollen in de film vaak de show stelen van Sacha. Zelfs de klankband met muziekfragmenten van bekende nummers in het Arabisch viel bij mij meer in de smaak dan de grappen. Spijtig komt alles nog niet aan de hielen van een doorsnee Benidorm Bastards programma. De film krijgt van mij toch 2 sterren op 5 omwille van een knappe knipoog naar The Dictator Op de Blu-ray vinden jullie nog een pak deleted scenes (die niet zo heel veel verschillen van de kwaliteit van de bioscoopmontage), een muziekvideo en een interview met Larry King.