Taken 2 (2012) *½ Blu-ray review

Wie had er ooit kunnen denken dat de Schindler’s List-acteur Liam Neeson zou uitgroeien toch een ware actieheld. Het begon schoorvoetend met Rob Roy (1995), maar tegenwoordig kan de pret niet meer op -> Ducard (Batman Begins), Zeus (Clash of the Titans), Qui-Gon Jinn (The Phantom Menace), Ottway (The Grey) en Hannibal (The A-Team). De Franse super-producer Luc Besson zag in hem zelfs een echte moordmachine, en met succes want Taken (2008) werd een hit en bracht wereldwijd 227 miljoen op (en dat met een productiebudget van 25 miljoen). En nu is er de sequel Taken 2 (2012) met een nieuwe regisseur aan het roer, maar nog steeds onder het strakke bestuur van Luc Besson.

Korte inhoud: CIA agent Bryan Mills (Liam Neeson) gaat met zijn gezin op vakantie in Istanbul. Eenmaal daar is de vader van een van de kidnappers, die Bryan vermoord heeft toen hij zijn dochter Kim (Maggie Grace) probeerde te redden, uit op wraak. Hij neemt Bryan en zijn vrouw (Famke Janssen) in gijzeling. In een poging om gered te worden doet Bryan een beroep op Kim. Met Bryans special forces technieken probeert hij zijn familie veilig thuis te krijgen en de kidnappers één voor één uit te schakelen.

Luc Besson en scenarist Robert Mark Kamen kozen ervoor om de rollen eens om te draaien en nu de vader en de moeder te laten kidnappen en de dochter moet nu maar in actie schieten. Maar wees gerust, Liam Neeson zal uiteindelijk wel opnieuw schoon schip maken met die gangsters. Er werd ook geopteerd voor een regisseurswissel. Pierre Morel, die de eerste Taken film regisseerd wordt opgevolgd door Colombiana (2011) regisseur Olivier Megaton. Pierre Morel heeft twee jaar geleden wel zijn reputatie was aangetast met de vrij onnozele From Paris With Love (2010) waarmee Luc Besson zijn broek aan scheurde. De film flopte zowel in de States als in de rest van de wereld en de kritieken waren niet mals (37% op RT). Bijgevolg werd Morel naar het tv-circuit verwezen. Maar omwille van onverklaarde redenen staat de man nu weer achter de camera.

En ook al zag de trailer er wel kich-ass uit, is het resultaat toch behoorlijk teleurstellend. Ze hebben zelfs een manier gevonden om het zinnetje “Listen to me carefully” erin te zwieren, maar het verhaal wringt aan alle kanten. Wat goed werkt is uiteraard ook de locatie, namelijk Istanbul. Een stad met veel architecturale pracht en praal, maar ook met heel wat duistere steegjes en gebouwen. Maar dat gaat allemaal gepaard met een duurder prijskaartje, en ja, het productiebudget staat op 45 miljoen dollar, bijna het dubbele van de eerste film. En ondanks het betere box-office resultaat is het een waardeloze sequel.

Taken 2 is echt wel een domme film, die de bedoeling had om de zinloosheid van wraak aan te tonen, maar gaandeweg is het een propagandafolder aan het worden voor vendetta toestanden. Eigenlijk had ik gehoopt dat Liam Neeson hier alles zou verliezen en net zoals in een schitterende Star Wars: The Empire Strikes Back nog net levend te kunnen ontsnappen, om dat in een derde film zwaar toe te slaan. Maar dit werd het niet. Het script van Luc Besson en Robert Mark Kamen is een apotheose van slechte ideeën, gefilmd door iemand die geen flauw benul heeft waar hij zijn camera moet zetten, laat staan een actie-scène in beeld moet brengen. Hij stond waarschijnlijk op de set met 14 camera’s in alle hoeken van de ruimte, in de hoop hij alles in de montage wel flitsend aan elkaar kon knopen. Maar ik vermoed dat Luc Besson het grootste werk voor zijn rekening heeft genomen, net zoals hij dat eerder deed met Transporter 3 (2008) en Colombiana (2011). Olivier Fontana, aka Olivier Megatron, verandere zijn naam in iets met meer gewicht en koos hiervoor Hiroshima atoomaanval die precies 20 jaar verwijderd was van zijn geboortejaar in 1965 this is not even a joke!. Hij heeft effectief zijn naam gegeven aan een massa slachting! Dit maar om iets mee te geven over het intellect van de man. Wat mij betreft behoort deze kerel in de pub-wereld en heeft hij niets te zoeken achter de camera van een langspeelfilm.

© Twentieth Century Fox Home Entertainment

Luc Besson ging er ieder geval vanuit dat hij om het even welke regisseur achter de camera kon zetten, gezien Liam eigenlijk alle aandacht sowieso zal opeisen. En in principe heeft hij niet geheel ongelijk, maar hier gaat hij toch wel even uit de bocht. Taken 2 ziet er werd flitsend uit maar wanneer als je als toeschouwer begint te lachen met zaken die bedoeld waren serieus te zijn, dan is er toch wel iets mis. Geef mij maar een doorsnee Jason Statham film waar het hoofdpersonage nu en dan wel geslaagde grappen kan maken, tussenin zijn vlammende MMA vechtstijl scènes. Ik vermoed dat een Taken 3 in de pijplijn zit, en ik hoop voor Besson dat hij deze keer een “echte regisseur” achter de camera zet in plaats van een pion die hij naar zijn hand kan zetten. De toekomst zal het uitwijzen.