Ook al is Tot Altijd (2012) een betere film in vergelijking met Ben X (2007), wijst alles erop dat regisseur Nic Balthazar niet meteen potten heeft gebroken met zijn nieuwste film aan de Vlaamse box-office. De biopic van Mario Verstraete werd zoals gewoonlijk niet vertoond in het Waalse landsgedeelte, maar verdween ook nog eens supersnel van de affiche van Kinepolis Brussel. Er werden wel een aantal berichten eind januari de wereld ingestuurd dat de film de kaap van de 100’000 bezoekers bereikt heeft, iets wat met veel superlatieven werd ingekleed door weinig kritische internet magazines. Maar nadien werd het stil en kon je de krekels horen.
Hoe dan ook houdt Nic het been stijf en wil hij liever niet dat zijn drama een Nederlandse remake krijgt. De 47-jarige Vlaamse regisseur vindt het idioot dat Vlaamse films Nederlandse remakes krijgen. “We zijn elkaars film aan het remaken in dezelfde taal. Dat is toch van de beren besnuffeld”, zegt de regisseur in een interview op RTL Boulevard. Het is tevens een pijnpunt die wij op deze filmblog al meermaals hebben aangekaart. Vlaamse films worden niet alleen links gelaten door het Waalse gedeelte van het land (en vice versa), maar ook nog eens door onze Noorderburen die dezelfde taal spreken (en spijtig genoeg ook vice versa).
“Het is ongelofelijk dat wij tussen Nederland en Vlaanderen onze films amper uitwisselen,” vindt de Gentenaar die jarenlang voor de Vlaamse TV-zender Canvas het programma Filmfan presenteerde. “Het is alsof de Amerikanen de Engelse films zouden namaken en vice versa. Dat doen zij toch ook niet? En zij spreken ook licht anders.” De Vlaamse film Loft (2008), die zomaar eventjes 1’186’000 bezoekers naar de bioscoop trok, heeft een Nederlandse versie en ook de komedies Hasta La Vista (2011) en het tegenvallende Smoorverliefd (2010) krijgen een remake. Andersom wordt bijvoorbeeld de onlangs verschenen Nederlandse film Black Out (2012) opnieuw gemaakt in Vlaanderen.
Balthazar vindt dat Nederlanders en Vlamingen elkaars films meer moeten bekijken. “Een film als Rundskop (2010) is voor een Oscar genomineerd, maar heeft in Nederland één rundskop of twee gevonden als publiek.” Maar anderzijds geldt het volgens de Vlaming ook. “Komt Een Vrouw bij de Dokter (2009) heeft in Nederland meer dan een miljoen bezoekers getrokken en bij ons niemand.”
Volgens Balthazar zijn Nederland en Vlaanderen elkaar op verschillende culturele vlakken uit het oog verloren. “Hoe meer we met internet en digitale televisie de wereld bij ons krijgen, hoe meer we ons eigenlijk toespitsen op een klein gebiedje.” Iets waar de regisseur gek van wordt. “Zot genoeg verliezen we dan zelfs nog onze dichtste buren.”
In zijn nieuwe film Tot Altijd heeft hij samengewerkt met de Nederlandse muzikant Henny Vrienten en een aantal scènes opgenomen in Nederland. En houd je vast, de pent is voor de Nederlandse markt ondertiteld. “Voor ons is het heel vreemd dat onze films in Nederland ondertiteld worden, omdat we dezelfde taal spreken.” Tot Altijd draait vanaf donderdag in de Nederlandse bioscopen, dus hopelijk kan hij nog een paar honderdduizenden bezoekers overtuigen om alsnog de film te gaan zien in ’t Vlaams.
*** Tot Altijd trailer ***
