Give ’em Hell, Malone (2009) van Russell Mulcahy is een van de zovele adaptaties van een comic. Toen ik de DVD in handen kreeg vond ik dit wel interessant op het eerste gezicht.
Het beloofde keiharde actie te worden met cartooneske geweldsscènes, droge humor, oneliners om je tenen van af te likken en wulpse femme fatales, wat moet je nog meer als je je eens wilt amuseren op een dooie avond. De dvd zelf sterkte mijn interesse door de vergelijking te maken met Sin City (2005). Helaas…Sin City is een van de beste cartoonverfilmingen ooit. Give ’em Hell, Malone komt eigenlijk nog niet in de schaduw ervan.
Korte inhoud: Het verhaal is kort zoals gewoonlijk. Malone (Thomas Jane) werd van privédetective omgedoopt naar huurmoordenaar sinds criminelen heel zijn gezin uitmoordden. Zijn roeping bestaat eruit iedereen die hem ook maar een strobreed in de weg legt, tijdens zijn wraaktocht, overhoop te knallen. Wanneer hij tijdens een missie een koffertje bemachtigd, krijgt hij de hele kleurrijke onderwereld over zich heen. Maar de vraag is what the fuck zit in dat koffertje?! En daar rammelt het scenario ook een beetje denk ik. Of ik denk misschien net iets teveel over deze film.
Russel Mulcahy doet wel wat we van ‘m gewoon zijn. Fans van Resident Evil: Extinction (2007), The Scorpion King: Rise of a Warrior (2008), Highlander (1986) en vele tv-episodes, zullen niet van een koude kermis thuiskomen.
De film volgt heel erg sterk het stramien van een cartoon. De droge bijna onverschillige vertelstem van de held die zonder verpinken tientallen tegenstanders afknalt. De knappe beelden, slow-motion of de juiste momenten, bloed dat in het rond spuit. Heerlijk. Al is het wat simpel bij momenten.
De knipoog naar de Aziatische slashermovies met het opdraven van een Japanese killerlady is leuk gevonden. De femme fatale van dienst is Evelyn, Elsa Pataky, helaas iets te weinig uitgewerkt om wel te zijn, maar in een cartoon is alles beetje oppervlakkig misschien. Slechts af en toe toont ze de emoties en acteert de actrice overtuigend.
© Splendid Film
En dat is het probleem met alle personages. Ze tonen te weinig diepgang, ze missen ergens overtuigingskracht. Niettemin is het een bont gezelschap en dat werkt wel. Frankie De Crooner (French Stewart) als slijmerige onderkruiper, Matchstick (Doug Hutchison) de psychopatische pyromaan is geweldig, al verbrandt hij zich letterlijk en figuurlijk in de laatste scènes met een beetje over the top-acteergedrag. Ving Rhames als Boulder, de kleerkast die met zichzelf worstelt, Gregory Harrison als Whitmore, het misdadig brein achter alles. Hadden ze de vergelijking met Sin City maar niet gemaakt, want niemand was zo overtuigend als Bruce Willis en de andere protagonisten in die film.
De film werd ingeblikt voor een slordige 12 miljoen dollar, wat meteen ook één van de goedkoopste “mainstream” comic-adaptaties is. Wie fan is van wat hersenloos entertainment, met af en toe toch een grappige knipoog, en zich niet teveel ergert aan het samenraapsel van elementen uit andere film, zal met smaak zijn chips en cola nuttigen.
***Related Post***
22/03/2009: Give ’em Hell, Malone moet Thomas Jane’s reputatie als actieheld bevestigen