Mijn grootste probleem met alien-films, is dat die buitenaardse wezens er vaak allemaal hetzelfde uitzien, dezelfde geluiden maken en iets teveel humanoïde kenmerken vertonen. En ook al verwacht ik dat The Darkest Hour (2011) van visueel-fx genie en regisseur Chris Gorak op de ballen zal trekken, ben ik blij om eens een alien-invasie te zien op een geheel originele manier; namelijk met onzichtbare aliens.
Deze keer hebben we niet te maken met grijze mannetjes, maar wel met een buitenaards wezen die zich manifesteert via elektriciteit. Er was ooit iets gelijkaardigs in Virus (1999), maar deze prent was zo slecht dat iedereen deze ondertussen is vergeten.
Korte inhoud: Buitenaardse wezens zijn geland op aarde en hebben het complete elektrische netwerk op de planeet platgelegd. Hierdoor is de mensheid niet in staat om zich te organiseren en terug te vechten. De buitenaardse wezens jagen systematisch op het ongeorganiseerde hopeloze leger. Ondertussen probeert een kleine groep Amerikaanse toeristen in Moskou hun krachten te bundelen, in een poging de indringers te stoppen voordat de volledige mensheid is uitgeroeid.
Tja, een groepje Amerikaanse teenager toeristen die Rusland moet redden van een alien invasie, je kunt het zo zot niet bedenken. Het verhaal werd geschreven door Leslie Bohem, die ondermeer het scenario schreef van Daylight (1996) en zich met aliens inwijdde met de mini-serie “Taken”. Het scenario komt dan weer van Jon Spaihts, die ondermeer bezig is met het script voor de nieuwe alien film van Ridley Scott, Prometheus (2013).
Dat de trailer iets weg heeft van Wanted (2008) is logisch, gezien de producer van de film niemand minder is dan de Rus Timur Bekmambetov (Wanted, Night Watch). Een grappige nooit in de trailer is dat de man wordt bewierookt als “visionair”. Daarnaast is ook de visuele effectenmaker Stefen Fangmeier opnieuw van de partij. Onder de acteurs zien we Emile Hirsch in de hoofdrol (pic), met Rachael Taylor, Olivia Thirlby, Joel Kinnaman en Max Minghella (de zoon van de overleden regisseur Anthony Minghella).
Maar los van alles voelt deze Darkest Hour wel nieuw aan, en dat hebben we vooral te danken aan de locatie. Moskou als arena voor een Amerikaanse blockbuster is iets wat we niet zo vaak zien, en al zeker geen opnames op het Rode plein. Red Heat (1988) heeft zoveel jaar gelden de deur open gezet, maar er zijn maar weinig producties die effectief ginder hun tenten hebben opgezet – als je daar al een tent mag opzetten. De film staat om één of andere reden op YouTube.
*** The Darkest Hour film (89 min) ***
