Hereafter (2010) **½ Blu-ray review

Ook al gelooft Stephen Hawking niet in het leven na de dood, de 81-jarige regisseur Clint Eastwood hoopt wel dat er toch iets moet zijn, of dat vermoeden we toch na het zien van zijn Hereafter (2010). Een film die tegen alle wetten van de box-offoce opgebouwd werd met 3 aparte verhaallijnen over het leven na de dood. Het resultaat is een opmerkelijke prent, die verre van zijn beste film is, maar toch voldoende elementen aanreikt om hoopvol te blijven van wat er zich afspeelt nadat we ons loodje hebben gelegd.

Korte inhoud: Hereafter vertelt het verhaal van drie mensen die op verschillende manieren met de dood te maken krijgen. George (Matt Damon) is een doorsnee Amerikaan die een speciale band heeft met het hiernamaals. Aan de andere kant van de wereld heeft Marie (Cécile De France) een schokkende bijna-doodservaring. En dan zijn er nog de tweeling Marcus en Jason (Frankie en George McLaren), scholieren uit Londen die er alles aan doen om hun familie bij mekaar te houden, terwijl de sociale diensten de kinderen van de moeder willen weghalen die een drugprobleem heeft. Terwijl Jason onverwacht sterft is het voor Marcus niet eenvoudig om zijn tweelingbroer te vergeten. Alledrie zijn ze op pad de waarheid te vinden en wanneer hun paden kruisen zullen ze allen veranderd zijn door wat zij geloven te zullen vinden in het hiernamaals.

Eastwood heeft al lang de status bereikt waar hij zijn films niet meer moet verantwoorden. Ook al stond het in de sterren geschreven dat deze spirituele reis geen brokken zou maken aan de kassa. Het concept van de 3 verhalen in één film werkt niet voor een mainstream publiek en het onderwerp ‘leven na de dood’ is iets waar tieners niet wakker van liggen. Komt daar nog bij dat het ene verhaal iets meer op de voorgrond treed dan de andere, bijgevolg voelt Hereafter heel onevenwichtig aan. Maar Eastwood hield vast aan deze structuur, naar analogie met heel wat Franse films. Er duiken ook heel wat existentiële vragen op die de boel enkel maar verzwaren. Maar met de genuanceerde vertolkingen van de acteurs ga je als toeschouwer wel een eind mee met hun doods-gevoelens.

Mijn probleem met de film, en dit vooral te wijten aan de 3-delige structuur, is dat Eastwood niet diep genoeg graaft in de zielenroerselen van de karakters. Bijgevolg raak je nooit echt betrokken met hen. Het is desondanks een emotionele film, misschien geheel ongewoon voor iemand die ooit was gezien als Dirty Harry. Eastwood is een talentvol verhalenvertellen en hij komt vaak weg met zaken die door een minder talentvolle regisseur nooit zou werken. Hereafter is bij momenten toch een fascinerend portret. Je moet er echter iets voor over hebben wil je meegevoerd worden met het relaas. In de credits zien we tevens de naam van Steven Spielberg staan, die op deze film Eastwood heeft bijgestaan als executive producer.

© Warner Home Video

Het is een Warner Bros vehikel van 129 minuten die zich afspeelt in Frankrijk, en één vierde van de film wordt dan ook in het Frans gesproken. Er zitten ook wat visuele effecten in, hoewel deze tot een minimum beperkt worden. De film werd in Japan uit de zalen gehaald, omdat er in de film een tunami te zien was en dit misschien te schokkend zou zijn voor vele slachtoffers van de recente vloedgolf. Op de blu-ray vind je een extended versie van de film (met een tikkeltje meer diepgang dan de bioscoopversie), alsook de docu Step into the Hereafter met Clint Eastwood en Matt Damon. De film ligt vanaf 25 mei 2011 in de winkelrekken.