Wat was me dat voor een rommelige film. De inspiratie voor deze Love and Other Drugs (2010) van Edward Zwick kwam van Jamie Reidy’s boek Hard Sell: The Evolution of a Viagra Salesman. De auteur was zelf een tijd lang vertegenwoordiger van Pfizer, de ontwikkelaar van het blauwe pilletje Viagra. Gelukkig was de prent geen 90 minuten lang promotiefilmpje voor de erectiepil, maar achteraf bekeken had het misschien een betere film kunnen zijn, want qua romantische komedie lag alles er maar “slapjes” bij.
Korte inhoud: Maggie (Anne Hathaway) is een vrolijke vrije geest, die zich door niets en niemand laat binden. Ze komt haar gelijke tegen in Jamie (Jake Gyllenhaal), wiens onstuitbare en vrijwel feilloze charme hem goed van dienst is bij de vrouwen. Zijn kwaliteiten komen ook van pas in de moordende concurrentiestrijd in de verkoop van farmaceutische middelen. De ontluikende en onconventionele relatie van Maggie en Jamie overvalt hen allebei, wanneer hun zorgeloze verhouding voor beiden steeds belangrijker wordt. Ze raken verslaafd aan de ultieme drug: de liefde.
Edward Zwick is de regisseur van onversneden Hollywood-vertier als Legend of the Fall (1994) en The Last Samurai (2003), maar is ook een regisseur vol verrassingen. Ik wist dus bij aanvang dat ik geen typische romantische komedie moest verwachten. Er zit bijvoorbeeld veel naakt in de film, naast ongecensureerd taalgebruik. Love and Other Drugs heeft dus ook een R-rating gekregen, iets wat toch ongewoon is voor het genre. Jamie is een notoir vrouwenversierder en wanneer hij Maggie ontmoet, vliegen de vonken eraf. En de chemie tussen die twee tortelduifjes (of stoeipoezen, het is maar hoe je het bekijkt) blijkt trouwens goed te werken en is een groot pluspunt in de film, misschien wel het enige pluspunt. We zien hier trouwens twee grote acteurtalenten aan het werk. Anne Hathaway presenteert tevens de Oscars dit jaar, en misschien maar goed ook, want met deze film zou ze nooit op dat podium gestaan hebben.
Maar het zou Zwick niet zijn mocht er ook niet wat drama zitten tussen de opwindende seksscènes van het verliefde koppel. Maggie heeft namelijk Parkinson wat bij haar heel wat onzekerheid meebrengt. En dit verhaal komt in de tweede helft echt naar voor. De onstuimige vrijpartijen moeten dan bruusk plaats ruimen voor bittere ernst, iets wat de gemiddelde fan van romcom films misschien niet meteen zal lusten. Op een gegeven moment gaat Jamie zelf de baan op in een wanhoopspoging om een middel te vinden tegen deze verschrikkelijke aandoening. Een beetje een bizarre wending in het verhaal.
© Twentieth Century Fox Home Entertainment
Sommige genres werken perfect met elkaar, zoals romantiek en avontuur, of actie en humor, maar romcom en drama is al een even moeilijke mix als horror en komedie (cf. Slither). Mensen die naar een romantische komedie gaan willen op de eerste plaats ontspannen worden door romantische verhalen, en niet al teveel lastig gevallen worden door de problematiek van Aids of Parkinson. Anderzijds, mensen die liever wat meer realiteit willen in hun films, zullen tijdens de melige romantische scènes in hun vingers zitten draaien en zelfs teleurgesteld zijn dat de problematiek van bijvoorbeeld Parkinson zo vluchtig wordt aangeraakt. Een film duurt nog altijd 90 minuten en als je de helft van die tijd spendeert aan romantiek blijft er niet veel tijd meer over voor de uitdieping van het drama-gedeelte. Het zorgt trouwens voor heel wat verwarring. De kijker weet niet precies of hij nu moet huilen of lachen.
Kortom, Love and Other Drugs is een teleurstellende en frustrerende romantische komedie die niet alleen maatschappij-kritiek wil geven maar tevens als dramatische film aanzien wil worden (een beetje in contradictie met de luchtige marketing-campagne van de film). Maar een film die op verschillende paarden wil spelen komt meestal bedrogen uit. En het bewijs werd onlangs geleverd aan de box-office, waar de prent in de States met moeite zijn productiebudget wist terug te winnen. Verantwoordelijke nummer één is voor mij de scenarist Charles Randolph (The Life of David Gale, The Interpreter) die er toch een zootje van heeft gemaakt. Nog een geluk konden de twee hoofdrolspelers de meubels nog enigszins redden. Ik vind het geen aanrader, tenzij je Anne Hathaway naakt wil zien. Maar in dit geval raad ik jullie aan te wachten op de dvd-release. Dan kunnen jullie de fast-forward knop gebruiken.
Beoordeling: 2.5 / 5
Recensie door Dave op 9 januari 2011
*** Love and Other Drugs trailer ***
Ik heb deze gaan zien met mijn vriendin in de hoop een leuke meidenfilm te zien…teleurstelling was inderdaad ons gevoel bij het buiten komen. De poster heeft os duidelijk op het verkeerde been gezet.
Ik dacht eerst dat het een komedie zou worden, ook al kon Gyllenhaal me nooit echt doen lachen, maar dan kwam het dramatisch, en wat mij betreft toch een stuk beter. Anne Hathaway speelde eigenlijk nog het beste ze zag er niet alleen maar fraai uit maar speelde ook gewoon de pannen van het dak.