Chloe (2009 ) **½ Blu-ray review

Binnenkort komt er een remake in de bioscoop van de Franse thriller Nathalie (2003), een prent waarin Emmanuelle Béart te zien was als een Parijs hoertje die op vraag van een oudere vrouw moet uitzoeken of haar man een trouw iemand is. Chloe (2009) is de nieuwe film van de Canadese cineast Atom Egoyan en de rol van de verleidster wordt gespeeld door Amanda Seyfried. Ik respecteer Egoyan als filmmaker, maar dit moet toch wel één van zijn zwakste films zijn.

Korte inhoud: Catherine (Julianne Moore) verdenkt haar man David (Liam Neeson) ervan dat hij een affaire heeft. Hierdoor neemt de vrouw contact op met Chloe (Amanda Seyfried), een prostituee die betaald wordt om hem te verleiden. De vrouw hoopt zo zekerheid te krijgen achter haar vermoedens, maar vanaf dat moment begint haar leven alleen maar complexer te worden en brengt ze zelfs haar eigen familie in gevaar.

Het verhaal is van de hand van actrice/regisseuse Anne Fontaine, die vorig jaar Coco avant Chanel (2009) maakte met Amélie Poulain-actrice Audrey Tautou in de hoofdrol. En bij het bekijken van de eerste beelden denk ik dat de remake dicht bij het origineel is gebleven – wat eigenlijk een spijtige zaak is want het origineel wat eigenlijk nogal een beetje aan de simplistische kant en uiteindelijk maar een soort B-film is.

Egoyan heeft er in ieder geval geen betere film van gemaakt. Egoyan zie ikzelf een beetje als de meer ingetogen versie van Adrian Lyne of Paul Verhoeven, die spijtig genoeg nog maar weinig films maakt. De regisseurs die bekwaam zijn in het verfilmen van een geslaagde erotische thriller zijn dun bezaaid, maar Egoyan weet wel van aanpakken en is verzot op alles wat naar fetishismen ruikt – Dat bewees hij al in Exotica (1994). De fotografie in Chloe is sfeervol, wat dan weer de verdienste is van zijn trouwe Director of Photography Paul Sarossy. Enkel op vlak van acteurs-regie laat de man af en toe steken vallen en komt de emotie maar half over.

Interessant om weten is dat acteur Liam Neeson tijdens het draaien van deze film zijn vrouw verloor ten gevolge van een hersenletsel tijdens een ski-ongeval. Neeson onderbrak de opnames maar kwam daarna terug om de film af te werken. Maar het getuigt van zijn professionalisme dat je hiervan weinig merkt. Het grootste probleem ligt weer bij het script van Erin Cressida Wilson die er maar niet in slaagt een Catherine’s motivatie goed te onderbouwen. Bijgevolg voelen we ons niet meteen betrokken met haar en dat is meteen een groot pijnpunt. Egoyan had geen enkel excuus met een dergelijke cast en filmbudget, maar het resultaat is niet alleen slaapverwekkend maar ook volgestouwd met torenhoge clichés. Je zou denken dat een regisseur van het kaliber van Egoyan, toch iets meer inteliggente dingen te vertellen heeft over relaties en liefde…