King Kong (1976) *** Blu-ray review

Kijk, ik zal er geen doekjes om winden, de King Kong (1976) versie van producer Dino De Laurentiis is erover en allesbehalve respectvol voor het origineel. Maar net daarom heeft de film ook zijn verdiensten, en is op heel wat vlakken zelfs leuker dan de King Kong (2005) versie van Peter Jackson. Beide versies hebben wel hun inspiratie gezocht in de superieure King Kong (1933) versie van Cooper en Schoedsack, die nog steeds onovertroffen blijft. Uiteraard is de laatste versie van de gorilla véél beter geanimeerd en was de fotografie indrukwekkender (had ook 350 keer meer budget dan het origineel), maar er is meer nodig dan ‘beauty’ en ‘beast’ voor een geslaagde prent te maken.

Het eerste wat opviel in de film is uiteraard de meer realistische gorilla, in tegenstelling tot de stop-motion gorilla in de versie van de jaren 30 hebben we hier Rick Baker die in verschillende sequenties een gorilla-pak heeft gebruikt. En voor een film uit de jaren 70 was dit best wel overtuigend, hoewel de film niet echt de Academy Award verdiende voor speciale effecten. Bij één shot van ongeveer 10 seconden tijdens de New York sequentie zien we de mechanische King Kong van Carlo Rambaldi in ware grote. Dit moet één van de pijnlijkste momenten zijn van de film. Dit hadden ze uit de montage moeten knippen, want het ziet er allesbehalve realistisch uit. Maar gezien de producers hiervoor 1,7 miljoen dollar voor hadden betaald moest het toch zijn plaatsje hebben in de film. Rick Baker heeft met zijn goedkoper apenkostuum de film gered, zoveel is duidelijk. Ook de close-up shot waar de jonge vrouw op de neus timmert van Kong, werkt niet. Uiteraard heeft de 3D animatie in de versie van 2005 heel wat meer overtuigingskracht, maar deze cgi-techniek stond in die periode nog in zijn kinderschoenen. Het tweede wat ik zo treffend vond aan de film was het efficiënte scenario van Lorenzo Semple Jr. (Three Days of the Condor) met zijn leuke dialogen, maar ook de bewuste campy scènes zorgen ervoor dat alles heel genietbaar en ontspannend blijft.

Er zitten compleet foute scènes in de film, en vandaar ook de vele negatieve reviews, maar deze fouten wegen zeker niet op tegen al de punten die de film scoort. En dat brengt me bij de voortreffelijke cast die zich perfect in de sfeer van de film weten in te werken onder begeleiding van regisseur John Guillermin (The Towering Inferno). Hier is geen sprake van een gillende en krijsende Naomi Watts die vooral dienst doet als decorstuk, van wie we enkel te weten komen dat ze aan het begin van de film honger heeft en dat aan het einde haar kapsel nog steeds in model ligt, ondanks de felle wind bovenop de Empire State. Hier zien we een emotionele, speelse en verleidelijke Jessica Lang die duidelijk tegengewicht bezorgt aan het gigantische monster. Lange maakte met deze film haar debuut en verkreeg al meteen een Golden Globe.

Korte inhoud: Olie-executive Fred Wilson (Charles Grodin) gaat met een schip en bemanning naar een afgelegen eiland in de buurt van Sumatra om er olie te vinden (in de jaren 70 kende de wereld ook een olie-crisis). De antropoloog met lange haren, Jack Prescott (Jeff Bridges), glipt mee op het schip omdat hij vermoedens heeft dat er ook iets anders op het eiland is. Tijdens de tocht onderscheppen ze een rubberen reddingsbootje met een jonge actrice die zich niets meer kan herinneren van de geleden schipbreuk. Eenmaal op het eiland wordt de jonge Dwan (Jessica Lange) ontvoerd door de inboorlingen die haar willen offeren aan Kong, een reusachtige gorilla.

Daar waar Star Wars geen digitale heruitvinden nodig had (in de vorm van voorbij lopende beestjes) zou deze film daarentegen wel een opknapbeurt kunnen gebruiken, zowel op beeld als op de klankband die iets te gedateerd wordt. Zoals ik al eerder had vermeld zijn er een aantal scènes met Kong die iets minder statisch mochten zijn, maar ook de montage laat nu en dan steken vallen. Neem nu de eind-sequentie op de Twin Towers waar Kong wordt aangevallen door de helikopters. De gorilla slaagt er in één helikopter in stukken te slaan, maar de monteur van de film had dit blijkbaar niet door wat in de opeenvolgende shots zien we hetzelfde aantal rondvliegen. Ok, dit zijn schoonheidsfoutjes, maar deze horen niet thuis in een productie op dit niveau met dergelijk budget.

Maar daar waar de romance volledig in het water valt in de versie van Peter Jackson (alsook de versie uit de jaren 30), werkt de romantiek hier op twee fronten. Zowel de relatie van Dwan met de antropoloog als met het beest worden bijzonder knap uitgewerkt. In het origineel hadden we een haat-relatie tussen Ann en het beest, hier zien we dat Dwan gevoelens krijgt en op het einde zelfs de aap in bescherming wil nemen. Er zit ook een prachtige scène in de film op een geweldige en fel onderschatte muziekscore van John Barry waar we Kong zien die Dwan aan het droogblazen is. Dit zijn de scènes die op het netvlies blijven plakken. Dit zijn de scènes die de filmgeschiedenis ingaan. Dergelijke scènes vind je niet in de recente King Kong remake. Daar moet je het stellen met ridicule danspasjes en jongleer-kunstjes die meer op de zenuwen werken dan iets anders.

Maar ook de cinematografie van Richard H. Kline is indrukwekkend en komt goed tot zijn recht in de Blu-ray versie van de film. De boten die zich een weg banen door de dikke mist, de suspens fotografie bij de presentatie van King Kong, alsook de fotografie van eiland zijn aangrijpend.

Kortom, het is geen hoogvlieger maar voor een film met een gorilla van 12 meters hoog is dit toch wel een zeer ontspannende prent waar je meteen een haat/liefde relatie aan overhoudt. De stijl van de film is heel apart en wellicht niet bestemd voor heel wat mensen, maar gezien het onderwerp denk ik dat deze campy en cynische aanpak heel verdienstelijk is. Universal heeft de film uitgebracht op Blu-ray met een knappe high-def widescreen transfer met veel contrast en een mooi en correct kleurenpalet. Ook King Kong ziet er veel robuuster en scherper uit dan wat ik had gedacht. Af en toe zie je wel een licht verschil in korrel tussenin bepaalde shots, vooral de shots waar gewerkt werd met miniaturen. Er zijn geen extra’s van belang, maar al bij al zeker een Blu-ray die niet mag ontbreken aan jullie collectie.