Stel je voor dat je op de speelplaats van de middelbare school een bodyguard naast je had lopen, die elke bully die in je buurt kwam een pak rammel gaf. Iemand die je leert hoe je bullebakken op hun plaats moet zetten. De drie knapen in de komedie Drillbit Taylor (2008) zetten deze gedachte om in werkelijkheid wanneer ze tijdens hun middelbare schoolcarrière kennismaken met de ultieme bullebak, de gruwelijke Filkins. Ze besluiten dat er voor hun maar een redding is: en dat is de hulp inroepen van een bodyguard.
Korte inhoud: Ryan, Wade en Emmit gaan voor ’t eerst naar de middelbare school. Ze zijn opgetogen… tot ze kennismaken met Filkins, een bullebak die zich gedraagt als een soort Hannibal Lecter. Voor ze totaal kopje-onder gaan door het schrikbewind van Filkins (Alex Frost), zoeken ze bescherming via een advertentie in het blad Soldier of Fortune. De beste en goedkoopste die zich aanbiedt is Drillbit Taylor (Owen Wilson), een nogal afgezakte huursoldaat die dakloos is en zonder zorgen op het strand woont. Hij begint ze lichamelijk en mentaal te trainen.
In de trailer zien we een auditie van een reeks bodyguard-kandidaten. Geen van de gegadigden wordt geschikt bevonden tot Drillbit Taylor zich aanbiedt. De jongens kunnen hun geluk niet op: Drillbit doet zich voor als een gevaarlijke huursoldaat, die zo ongeveer alle denkbare Oosterse gevechtssporten beheerst. Ondertussen heeft hij zijn militaire carrière moeten opgeven wegens “ongeautoriseerd heldendom”. Hij beweert voor maar liefst drie vice-presidenten als bodyguard gewerkt te hebben, maar ook Bobby Brown en Sylvester Stallone mochten van zijn diensten gebruik maken. En ze kunnen hem nog betalen ook! Wat Ryan, Wade en Emmit niet weten is dat Drillbit hen voorliegt. Gelukkig duurt dat niet lang, en al gauw moeten de drie jongens Drillbit zover zien te krijgen dat hij zich aan zijn belofte houdt en dat gaat letterlijk niet zonder slag of stoot.
Scenarist en acteur Seth Rogen moet een indrukwekkende jeugd gehad hebben! Eerder kwam het script van de hilarische komedie Superbad (2007) al van zijn hand. En nu ook voor Drillbit Taylor leverde hij het scenario. Overigens kwam het oorspronkelijke idee van John Hughes (The Breakfast Club). De schrijver/producer/regisseur die veel werkt onder de schuilnaam Edmond Dantès (cf. The Count of Monte Cristo), kwam echter nooit verder dan veertig pagina’s met zijn verhaal. Judd Apatow nam het over en wendde zich tot kameraad Seth Rogen en Kristofor Brown (beter bekend van Beavis and Butt-Head). Het is niet Apatows eerste samenwerking met Rogen, het duo bundelde al eerder de krachten in The 40 Year Old Virgin, Knocked Up, Superbad en in oktober 2008 staat de release gepland van de komedie Pineapple Express (2008). Zowel Rogen als Brown geven trouwens aan uit eigen ervaring geput te hebben voor het scenario. Weliswaar een schrale troost, maar toch goed om te weten voor de kinderen die nu gepest worden.
De drie karakters vormen het klassieke trio. “You’ve got the loud guy, the louder guy and the guy who can’t do anything right. It’s a mix that has worked really well since The Three Stooges“, aldus Rogen. Voor de acteurs werden veel audities gehouden door het hele land, maar uiteindelijk was de chemie tussen Troy Gentile, Nate Hartley en David Dorfman zo perfect, dat de makers niet verder dan Los Angeles hadden hoeven te zoeken. Na het afronden van het scenario hadden Seth Rogen, Kristofor Brown en Judd Apatow eigenlijk maar een naam in gedachten voor de titelrol: Owen Wilson. De getalenteerde acteur lijkt geschapen voor deze rol als leugens verkondigende beschermer van drie kinderen. Hierover vertelt regisseur Steven Brill (Knocked Up, Mr. Deeds, The Wedding Singer) het volgende: “Owen plays Drillbit in a way that you’re always wondering if he’s a good person or a scumbag – there’s all this mystery and ambiguity and contradiction about him – but also he does it all with a smile and his own kind of comic edge. His Drillbit is sort of a philosopher/poet/madman.”
Drillbit Taylor draait vanaf 23 maart in onze zalen. Hoewel de trailer, de samenvatting en het aanwezige talent meer dan voldoende reden is om de film hoog in te schatten, denk ik niet dat deze film van het niveau is van de regisseur zijn vorige film, Knocked Up (2007). Laten we hopen dat de tagline van de film You get what you pay for ook van toepassing is op de prijs van het bioscoopticket. Voor diegene die de film al hebben gezien, laat weten wat je ervan vond in de reacties.
De hand van Apatow en Rogen is vrijwel niet te voelen. Alles is heel voorspelbaar, slap en de humor is amper grappig. De hoofdpersonages lijken veel op die uit Superbad, maar zijn minder goed uitgewerkt. Wilson blijft zichzelf en dus heel irritant. Geen film om naar uit te kijken wat mij betreft.