Het leuke aan internet zijn de on-line discussies, de mogelijkheid om informatie en ideeën met elkaar uit te delen en dat met mensen overal ter wereld. En dat is trouwens één van de grootste sterktes van het internet. Het is dan ook niet te verwonderen dat dit “democratisch instrument” soms wordt gecensureerd in bepaalde landen. Nochtans zorgen deze discussies voor de ontwikkeling van een kritische geest. En dit is ook van toepassing bij de honderden filmblogs. Films goed of slecht vinden is een subjectief gegeven, maar dit impliceert niet dat een discussie onmogelijk is. Een smaak kan beargumenteerd worden, net zoals bij de beoordeling van een maaltijd. Je kunt een steak niet lekker vinden omdat hij te fel is gebakken en te veel is gekruid zodat je het vlees niet meer smaakt. Deze argumenten staven een smaakvoorkeur. De Latijnse spreuk De gustibus et coloribus non disputandum moet dus met enige nuance begrepen worden.
En het filmforum is bij uitstek een plaats waar soms heftig gediscussieerd kan worden, en dat is trouwens mijn motivatie om deze filmblog verder te zetten. En, ik beken, het gebeurt wel eens dat de commentaren veel interessanter zijn dan de inhoud van het berichtje van de auteur, juist omwillen van de dialectiek tussen diverse filmfans. Een goed onderbouwde, intelligente discussie is bovendien heel informatief en grappig om te lezen.
blog.createdebate.com
Maar laten we eerlijk zijn, vaak worden discussies op forums zoals De Ultieme FilmBlog en andere filmsites gegijzeld door puberale reacties die maar liever schelden dan deel te nemen aan het on-line debat. De reacties dragen niets bij tot het dispuut, maar zijn er om anderen uit te maken voor iets wat ze vaak zelf belichamen. De enige reden waarom ze het doen is omdat ze zelf graag hun eigen infantiele commentaren lezen op het net. En net deze scheld-commentaren zijn een echte pest voor opinie-blogs als deze en verzuren elk debat. Uiteraard zijn de meeste van die commentaren ook anoniem omdat intellectueel bekrompen individuen nu niet meteen een toonbeeld zijn van eerlijkheid en heldhaftigheid. Ik probeer in de mate van het mogelijke de reacties te zuiveren, maar het is vaak dweilen met de kraan open.
Mijn aandacht werd dan ook getrokken door een artikel van Paul Graham over How to Disagree, die een synthese in kaart bracht van 7 verschillende niveaus van commentaren, gaande van het meest idiote tot meest intelligente. En deze grafiek is niet alleen van toepassing op deze filmblog, maar tevens op tal van on-line discussies.
***Related Post***
14/01/2008: Kan je een oordeel hebben nog voor je de film hebt gezien?