The Myth (2005) * Blu-ray review

Na het lezen van de korte inhoud en het zien van de affiche van The Myth (2005) dacht ik een heftige historische actieprent te zien. Was mijn ontgoocheling groot toen na een 5tal minuten een paard werd opgevoerd in het heetst van de strijd, die met zijn achterpoten een gigantische stenen vuurbol weg klopte alsof het om een luchtballonetje ging. ‘Dit moet een vergissing zijn. Een foutje van een regisseur die, onder invloed van hallucinogene stoffen, een flauwe grap wou maken op een ongepast moment.’ Maar neen, kort nadien zag ik personages in vol historisch ornaat rondvliegen op Crouching Tiger’s wijze, maar dan op een vrij infantiele manier. En de pret kon blijkbaar niet op, want ik zag een slecht acterende Jackie Chan die in een iets te nauwe helm was gewrongen en dansende Indische vrouwen op Basement Jaxx achtige muziek. Nope, dat was niet zoals ik The Myth had voorgesteld, na het lezen van de misleidende hoes van de dvd (met een historische afbeelding van stoere Oosterse ridders op hun paard, ‘van de makers van Crouching Tiger, Hidden Dragon‘).

Korte inhoud: Een befaamd archeoloog en avonturier wordt plotseling naar het verleden getransporteerd. Hier komt hij in een vorig leven terecht, zo’n 2000 jaar terug, wanneer hij een strijder in de Qin-dynastie is. Hij zal hier op zoek moeten gaan naar een waardevolle schat.

Nochtans had deze film alles om te behagen. Een enorme cast met honderden figuranten, een ster als Jackie Chan, prachtige decors en een serieus budget (zeker meer dan 15 miljoen dollar zoals bepaalde filmbronnen ons willen wijsmaken). Maar regisseur Stanley Tong (Rumble in the Bronx) – die hier misschien één van zijn beste films maakt uit zijn carrière – weet niet waar hij naar toe wil, of is gewoon incompetent om een modern epos te brengen zonder te vervallen in clichés en slapstick. Er is bij mijn weten zelden zo slecht geacteerd de laatste 10 jaar dan in deze 2 uur durende Hong Kong prent. De acteurs acteren niet, maar kijken stoer, geschokt, kwaad of verbaast, naargelang de scène of het humeur van de cineast.

Alles is overladen met bombastische muziek (naast het occasionele plagiaat van een nummer van Requiem for a Dream), belachelijke effecten (je krijgt vaak de indruk dat ze zopas de greenkey en de techniek met de kabels hebben uitgevonden, maar nog niet precies weten ‘hoe’ ze het moeten gebruiken) en gekruid met typische Jackie Chan acrobatieën. De film springt van het historische tijdperk naar de moderne wereld, en wanneer je denkt dat het heden iets beter in scène werd gezet dan het verleden, ben je er snel aan voor de moeite, want ook hier gaat de regisseur op zijn over-the-top elan verder. Dit had een National Treasure meets Hero kunnen worden, maar het werd Shanghai Knight goes Around the World in 80 Days.

Uiteraard ben ik te vinden voor massa gevechten met soldaten in harnas in een historisch kader met epische muziek, maar de mise-en-scènes zijn hier vaak krankzinnig dat je de film nauwelijks serieus kan nemen en dus ook niet opgaat in de actie. De film eindigt trouwens in zijn aftiteling met de typische Jackie Chan bloopers (go figure). Je zou denken dat je hier te maken hebt met een film die bestemd is voor de gemiddelde KetNet kijker (10 tot 14 jarigen). Spijtig genoeg is de film in het Cantonees en Mandarijn, en ik zie nog niet meteen een Vlaamse dubbing in het verschiet voor de allerjongsten….(thank God)

Verschillende genres willen mixen is een beetje als koorddansen, enkel behendige filmmakers zullen niet op hun bek vallen. En deze The Myth komt hier niet zonder kleerscheuren uit. De film verspringt zoveel van genre dat de kijker nog nauwelijks weet waarover de film gaat. Er zit ook geen emotionele of cinematografische link tussen het heden en het verleden, en soms heb je de indruk naar twee totaal verschillende prenten te kijken. De laatste scène test de kijker trouwens op zijn uithoudingsvermogen met een ultieme strijd waar maar geen einde aan komt en die tevens uitblinkt in nonsens en over-the-top actie-geweld.

© Dutch FilmWorks

Van wat moet de film het wel hebben? Wel, ik heb genoten van de bloedmooie Kim Hee-Seon, alsook van de Bollywood actrice Mallika Sherawat (hoewel die laatste helemaal niet op haar plaats is in deze prent). Ik heb me ook kostelijk geamuseerd met bepaalde massa-vechtscènes. Alles is opgenomen in scope en af en toe zie je figuranten links en rechts in beeld die in plaats van te vechten, gewoon in het rond staan te dansen. Het spreekt boekdelen dat de regisseur dit zelfs niet heeft opgemerkt tijdens de montage. Ik begrijp nu in ieder geval waarom deze JC-film straight-to-dvd mocht gaan. Maar mijn verwachtingen waren te hoog en misschien zullen jullie na het lezen van deze review The Myth bekijken met heel wat minder verwachtingen, en uiteindelijk de film nog ‘ok’ vinden. Laat het me in ieder geval weten in de reacties.

Op de Special 2-Disc Edition vinden jullie ‘The Making Of’, alsook ‘Behind the Scenes’ materiaal en ‘Deleted Scenes’. Ik kan zelf de film niet echt aanraden, maar voor de echte die hard Jackie Chan fans kan deze film al bij al nog meevallen. Al was het maar voor de mooie fotografie of de leuke stunts.