Seksueel misbruik op de set van Last Tango in Paris?

Schokkende onthullingen. De Franse actrice Maria Schneider heeft haar boekje geopend over de reeds gestorven Hollywood-icoon Marlon Brando. Brando zou haar ‘gedwongen’ hebben om de expliciete seksscène te spelen in de film Last Tango in Paris (1972) (Ultimo Tango a Parigi). Dat stond te lezen in het Britse Female First.

De 55-jarige Schneider zou niet hebben geweten dat er een “beruchte” seksscène zou zitten in de film toen ze in 1972 tekende voor de rol van Jeanne. Brando heeft haar dan gedwongen om die scène te spelen. Iets wat ze niet graag deed.

© Les Productions Artistes Associés

“That scene wasn’t in the original script. The truth is it was Marlon who came up with the idea. They told me about it before we had to film the scene and I was so angry. I should have called my agent or had my lawyer come to the set because he can’t force someone to do something that isn’t in the script, but at the time, I didn’t know that. Marlon said to me ‘Maria, don’t worry, it’s just a movie’, but during the scene, even though what Marlon was doing wasn’t real, I was crying real tears.”

“I felt humiliated and to be honest, I felt a little raped both by Marlon and Bernado Bertolucci. After the scene, Marlon didn’t console me or apologise. Thankfully there was only one take.”

Brando zelf kan nu wel moeilijk reageren vanuit het graf tegenover deze, toch zwaarwichtige, beschuldigingen. Daarentegen is de Italiaanse regisseur Bernardo Bertolucci (The Dreamers, The Last Emperor) springlevend, en zou hij toch wel de actrice of de pers van weerwoord kunnen dienen. Hoe dan ook, los van het feit dat zowel de acteur als de regisseur grote filmmakers zijn, kan men het “dwingen” van een actrice om seks te hebben voor de camera of achter de camera niet goed praten. Een kunstwerk maken betekent niet dat men zichzelf het recht mag toekennen om iemand te misbruiken. En als de actrice dan toch instemt op bepaalde seksuele handelingen, dan is dat haar keuze, zoals dat het geval was met de artfilm The Brown Bunny (2003), met de (niet porno-) actrice Chloë Sevigny die voor de camera een langdurige blow-job deed. Achteraf had ze er wel spijt van, maar ze kan wel leven met de beslissing die ze toen nam.

© Les Productions Artistes Associés

Alfred Hitchcock zelf was een dictator op de set en had niet veel respect voor acteurs (en dan vooral voor de actrices). Als deze niet precies deden wat hij wou, kon hij wel eens hevig tekeer gaan met “woorden”. Hij heeft nooit zijn actrices seksueel misbruikt, maar heeft sommigen wel psychologisch geïntimideerd. Zijn films blijven echter meesterwerken. De meester wist wel degelijk wat hij wou. In het geval van Bertolucci, die al even getalenteerd is als Hitchcock, merlen we dat Last Tango in Paris hoe dan ook een overheerlijk poëtisch verhaal is voor volwassenen over liefde en lust. Iets wat we nog maar zelden tezien krijgen op het witte doek.

Wat betreft Maria Schneider, waarom komt ze daar ‘nu’ mee naar buiten en niet veel vroeger? Waarom heeft ze niet eerder klacht ingediend op het moment van de feiten of ontslag genomen en de set verlaten? Is haar carrière aan het slabakken en zoekt ze wat media-aandacht op? Stond de erotische-seks-scène ‘werkelijk’ niet in het script? Is ze van plan binnenkort een boek uit te brengen?

Scheider was een onbekende, maar mede door deze film kreeg ze naambekendheid met maar liefst een stuk of 30 langspeelfilms op haar naam. Als ze koos voor haar carrière en de “misbruik” (als daar al sprake van is – dit is geen verborgen hotelkamer incident maar een scène in een art-film) toeliet, dan is dat haar keuze, maar dan moet je achteraf niet komen klagen. Het doet me trouwens een beetje denken aan de scène in Thank you for Smoking (2005) waarin de Marlboro Man klacht wou indienen tegen Big-Tobacco. Nick Naylor stelde de man twee dingen voor: bouw met het zwijggeld een centrum voor kankerbestrijding en klaag Big Tobacco aan, of neem het zwijggeld. Maar je kunt niet beide hebben; je kunt ons niet aanklagen, en dan het bloedgeld houden? Het was een heel cynische scène, maar dan weer ook heel onthullend.