Across the Universe, een moderne musical

Musicals zijn tegenwoordig een moeilijke bevalling. Er is ooit een lange traditie geweest met prachtige musicals gaande van Top Hat (1935), Singin’ in the Rain (1952) tot West Side Story (1961). Tegenwoordig is het genre niet meer zo in trek, behalve in animatiefilms. Elk jaar heb je zo wel een uitschieter, ik denk dan aan Moulin Rouge (2001), Chicago (2002) of binnenkort Dreamgirls (2006), maar het publiek houdt het liever op realisme en vindt het steeds minder cinematografisch verantwoord om acteurs plots te zien zingen en dansen. De films lijken ook meestal gedateerd te zijn. Dit jaar komt Across the Universe (2007) uit, genaamd naar het nummer van de Beatles, en hoopt met deze moderne musical het genre weer helemaal op de agenda te zetten.

Korte inhoud: Een fictief liefdesverhaal over de Engelse jongen Max (Joe Anderson) die naar de Verenigde Staten komt en verliefd wordt op het Amerikaanse meisje Lucy (Evan Rachel Wood) gedurende de jaren ’60. Dit alles tegen de achtergrond van de groeiende problemen tussen de V.S. en Vietnam. Een reis doorheen hoge scholen en universiteiten van Massachusetts, Princeton en Ohio, langs de Lower East Side van Manhattan, tussen de Detroit-riots, en de haven van Liverpool tot de killing fields in Vietnam. En uiteraard een overdosis Beatles-songs, die de tijd hebben gemarkeerd.

De trailer van de film spreekt me enerzijds wel aan, hoewel ik altijd een hekel heb gehad aan musicals die iets te letterlijk de lyrics van een muzieknummer volgen. Ik heb ook een hekel aan slechte zangers. Ik zit nog altijd met een kater van Richard Gere die zo nodig moest zingen in Chicago. Wat denken jullie trouwens van musicals: hate them, don’t care or love’em? Deze prent zou in april bij ons in de zalen moeten draaien, maar er is op dit ogenblik nog geen releasedatum bekend. Met dank aan Sven voor de head’s up. De film komt bij ons uit op 12 december 2007.