De discussie of een sequel eigenlijk wel de moeite is om gedraaid te worden, heeft tegenwoordig nog maar weinig zin. Als er geld mee gemoeid is dan zal er wel een manier gevonden worden om de film te maken. Maar bij bepaalde projecten heb je een stille hoop dat de remake eigenlijk wel eens beter kan zijn dan het origineel. Dat heb ik bijvoorbeeld bij Underworld: Evolution, het vervolg op de weinig originele en een beetje pretentieuse The-Crow-meets-Blade-film Underworld (2003), hoewel ik er meteen moet bijzeggen dat mijn enthousiasme snel werd bekoeld door het nieuws dat opnieuw dezelfde regisseur, Len Wiseman, werd aangesproken voor de regie. Len is hooguit een art-director, maar geen filmregisseur. Zijn eerste film was gewoon een gothic fashion show waar weinig vlees aan zat om uw tanden in te zetten. Maar hij schreef het scenario voor de sequel én hij is de echtgenoot van de hoofdrolspeelster Kate Beckinsale. Dus had het weinig zin om hem te overtuigen toch maar in de videoclip branche te blijven.
Wederom gaat de film over de strijd tussen de aristocratische Death Dealers (vampiers) en de barbaarse Lycans (weerwolven). Het volgt de beginselen van een eeuwenoude vete tussen de twee groepen. De beeldschone vampier Selene (Kate), en de hybride Lycan, Michael Corvin (Scott Speedman), proberen nog steeds de geheimen van hun families te ontdekken.
