Naast een nuchtere dokter en een geslepen advocaat zou iedereen ook een gedreven videotheek (DVDtheek klinkt echt niet!)-uitbater moeten hebben. In Brussel heb je een videotheek in de buurt van de Beurs, die werkelijk iedere filmfan kan bekoren. Toch is het niet eenvoudig om er een te vinden, gezien het gros wordt uitgebaat door mensen die nog nooit hebben gehoord van Miike Takashi, Wong Kar-Wai, Zhang Yimou, Edward Yang of Takeshi Kitano. Het zou voor sommigen al feest zijn indien er een belletje bij de naam Akira Kurosawa zou klinken.
Meestal beplakken ze dan ook hun interieur vol met gratis gekregen affichkes van debiele blockbusters, zoals Bad Boys 2 of staat er een kartonnen versie van Jackie Chan en Chris Tucker uit de film Rush Hour. De laatste film is dan ook meestal het dichtste wat aanleunt bij “Aziatische” filmproducties. Is het dan zo moeilijk om ook eens wat DVD’s te importeren uit het land van de rijzende zon? Ja, daar maken ze ook films…
Ik was er al een tijdje naar opzoek en uiteindelijk gevonden. One Missed Call (2003), de originele Japanse titel is Chakushin ari, en is van de hand van de eigenzinnige regisseur Miike Takashi.
Korte inhoud: In de film draait alles rond, hoe kan het ook anders, de “Japanse scholiere” Yumi (het blijft een dubieuze fetisj – de naam van het personage had zelfs perfect kunnen passen in een 007 film). Op een dag, tijdens een wandeling met haar vriendinnen, krijgt ze een gemiste oproep op haar gsm, met het nummer van haar eigen mobiel. De oproep dateert uit drie dagen in de toekomst. Als Yumi’s vriendin het bericht beluistert, hoort ze een afschuwelijke schreeuw. Ook een andere vriendin ontvangt een soortgelijk bericht. Wanneer 72 uur verstreken zijn, ziet Yumi op de televisie hoe haar vriendinnen worden vermoord door een bovennatuurlijke kracht. Yumi probeert, samen met de broer van één van de slachtoffers, erachter te komen wat de oorzaak van deze mysterieuze moorden is.
Het lijkt een beetje op Ringu, maar dan nu met gsm’s. Maar bij het zien van de film besef je meteen waarom de originele versies zo goed zijn, en als je genoten hebt van Ringu, The Eye of Ju-On, dan zal je hoogstwaarschijnlijk ook plezier beleven bij deze film.
Miike Takashi staat vooral bekend om de grote hoeveelheid expliciet geweld. Met name de films Audition (2000), Ichi the Killer (2001) en de Dead or Alive-trilogie deden internationaal veel stof opwaaien. Miike was in 2004 ook verantwoordelijk voor de luchtigere komedie Zebraman, over een man die zich uitdost als zijn favoriete stripheld. Met ‘One Missed Call’ krijgen we echter opnieuw een echte horrorfilm voorgeschoteld. En zoals bij veel films van Miiki, weten we nooit of hij een soort hommage of pastiche maakt, zoals we dat ook hebben kunnen ervaren bij Cabin Fever (2002). Miiki is wel een stukje begaafder in het toepassen van deze techniek, gezien hij een meester is van het genre. Dit is echter wel geen post-moderne deconstructie oefening zoals Wes Craven’s Scream, maar een echte horror waar de regisseur ons altijd een stuk voor is.
Beoordeling: 2.5 / 5
Recensie door Dave op 21 september 2004
Leuke tip, lijkt mij wel een goede film maar de videotheken hier in de buurt zijn helaas van ‘het rush hour-type’ dus ik ga nog wat moeten zoeken.
Trouwens er is een gelijkaardige Japanse film uit 2002, namelijk Phone. Iets met een journaliste die telefoontjes en sms’jes op haar gsm krijgt van een geest. En het zou iets te maken hebben met het telefoonnummers. In de Empire van september wordt hij besproken.
groetjes
Ik heb hem ooit zien staan in de videotheek, maar nooit meegenomen. Deze kwam ook uit in die periode van Ringu. Zal er aan denken voor het volgende bezoek. Bedankt voor jou tip.