Een intrigerend artikel verscheen onlangs in THR over producer en regisseur Tyler Perry, die zijn geplande investering van 800 miljoen dollar in zijn filmstudio ‘on hold’ zal zetten na het zien van de resultaten van OpenAI’s Sora, die nu in staat is kwalitatieve video’s te produceren op basis van ingevoerde tekst. Hoe ziet het eruit? Wel hier hebben jullie een voorsmaakje. Op social media wordt nu wel schande geroepen over de filmmaker die zijn ziel zou hebben verkocht aan artificiële intelligentie, ook al wil Perry gewoon een belangrijk punt aan de orde stellen dat grote gevolgen kan hebben voor de filmindustrie en de mensen die er werkzaam zijn. Wij zijn geen fan van zijn films, maar hij legt hier wel de vinger op de wonde.
Tyler Perry – AI version
Perry deelde in een interview dat hij al twee keer AI heeft gebruikt voor zijn films en ervan overtuigd is dat veel mensen niet langer de moeite zullen nemen om op locatie te filmen, gezien je nu al beelden kunt verkrijgen met een eenvoudige druk op een paar knoppen. Als je bijvoorbeeld sneeuw wilt toevoegen aan een bepaald landschap, vraag het dan aan Soro. Maar dit baart hem ook zorgen: “Er moet een soort regelgeving zijn om ons te beschermen. Als dat niet het geval is, zie ik niet hoe we kunnen overleven.”
Deze evolutie zal elke hoek van de industrie beïnvloeden, niet alleen de grafische sector, maar zal volgens Perry ook impact hebben op beroepen variërend van boekhouders tot architecten. Als een studio wil of moet besparen, hebben ze nu de optie om al in het conceptstadium gebruik te maken van AI zonder een enkele scenarist of storyboardartiest op de loonlijst te zetten. De volgende fase is de ontwikkeling, en die zal ook snel veranderen.
Onze huidige opvatting over AI is dat het “echte filmmakers” nog niet kan vervangen, maar het is zeker een tool die het creatieve proces kan ondersteunen. Echter, wanneer AI wordt gebruikt als vervanging voor “menselijke activiteit”, zul je dat zien of voelen. Kunstmatige intelligentie kan bepaalde taken automatiseren, zoals het genereren van scriptideeën of zelfs het componeren van muziek. Maar het is vaak moeilijk voor AI-systemen om de diepgang van menselijke emoties en creativiteit te evenaren. Films zijn niet alleen technische constructies; het zijn ook kunstwerken die menselijke emoties, ervaringen en complexiteit weerspiegelen. Het vermogen om deze menselijke elementen te begrijpen en over te brengen is iets wat AI (nog steeds) niet volledig kan bereiken. En hoe kun je het verschil concreet zien? Wel, AI-algoritmen werken vaak op basis van bestaande datasets en patronen, wat kan leiden tot het reproduceren van vergelijkbare verhalen, personages en esthetiek. En dit kan op zijn beurt resulteren in een gebrek aan variatie of zelfs innovatie binnen de filmindustrie. Een AI kan in wezen alleen gebruiken wat voorhanden is.
Zullen AI-algoritmen impliciete vooroordelen reproduceren die aanwezig zijn in de datasets waarmee ze zijn getraind? Dit kan leiden tot het versterken van stereotype representaties en het beperken van inclusiviteit binnen de filmindustrie. Dit is trouwens waar Google AI: Gemini mee worstelt. Wanneer je vroeg naar een afbeelding van een klusjesman kreeg je vaak afbeeldingen van immigranten die aan het werk waren als loodgieters of timmermannen. Google heeft dat geprobeerd om meer diversiteit in het systeem te zeken, maar dan kreeg je bij de vraag naar een afbeelding van een NAZI-soldaat tijdens WOII afbeeldingen van Chinese, zwarte en Latino soldaten. Momenteel genereert Gemini geen afbeeldingen meer van mensen tot ze een algoritme kunnen ontwikkelen die enerzijds de historische realiteit geen geweld aandoet maar tevens oog heeft voor de diversiteit in onze maatschappij en zich kant tegen stereotypen of racisme.
Maar ja, er moet een wetgevend kader komen en dat op mondiaal vlak, want dit zou wel eens dramatische consequenties kunnen hebben voor de werkgelegenheid in een economie waar nu al te weinig banen zijn om iedereen aan het werk te zetten. En wat met het auteursrecht? Iemand kan vandaag een strip maken in de stijl van Frank Miller en zou dit in principe kunnen verkopen zonder dat Miller hier iets van royalty’s krijgt. Ik denk dat wij allemaal al een eerste stap kunnen zetten in deze moeilijke discussie en dat is te beginnen met aan te geven wanneer er AI werd gebruikt. Hebben magazines op hun covers de vermelding gemaakt dat een welbepaald model een retouch heeft gekregen met Photoshop? Niet echt. Wel dat is ook fout. We zullen een nieuwe modus operandi moeten vinden. Wij gebruiken op De FilmBlog ook AI voor veel van onze afbeeldingen. We nemen niemand zijn werk af gezien we deze afbeeldingen vaak krijgen van de distributeurs waarmee we in contact staan. Maar als we AI gebruiken zullen we dat in de mate van het mogelijk ook altijd aangeven. En misschien moeten we dat allemaal beginnen doen, net zoals we een copyright zetten onder een foto. Maar er zal meer nodig zijn dan dat om deze nieuwe (r)evolutie te reguleren. To be continued …
En wat betreft de studio die Perry wil bouwen, we zullen zien hoe dit verhaal zich ontwikkelt maar Perry financiert dit niet alleen en ik vermoed dat de belastingbetaler hier ook wel voor zou kunnen meebetalen via belasting-reducties op de potentiële werkgelegenheid die een dergelijke studio zou installeren. Wil hij bepaalde mensen waarschuwen dat hij niet zal investeren om zo de druk wat te verhogen, daar heb ik het raden naar. Maar ik denk niet dat je zomaar plannen voor een gigantische studio gaat opbergen omwille van een AI applicatie.