Je zou denken dat Quentin Tarantino een vervolg heeft gemaakt op zijn Once Upon a Time … in Hollywood (2019), maar dit is wel degelijk een originele film geschreven en geregisseerd door de La La Land regisseur Damien Chazelle. Deze productie lijkt nu al een grote kanshebber te zijn op heel wat Oscar-beeldjes tijdens de Academy Awards uitreiking op 12 maart 2023, gezien het onderwerp, de sterren, de production design en het ideale moment van zijn release.
Korte inhoud: Hollywood, de jaren 20. De industrie ondergaat de transitie van zwijgende films naar films met gesproken tekst. Verschillende acteurs proberen gedurende deze periode hun hoofd boven water te houden, waaronder Nellie LaRoy (Margot Robbie). Nellie is een actrice die met haar voorkomen de status van ‘It-girl’ heeft verworven.
Eigenlijk had Emma Stone de hoofdrol moeten spelen maar Covid strooide roet in het eten en bracht de planningen overhoop met als gevolg dat Emma andere contractuele verplichtingen had, met name de hoofdrol in de nieuwe Yorgos Lanthimos film (The Lobster, The Favourite) genaamd Poor Things (2022). In het script was toen ook sprake van de figuur van Clara Bow, een actrice uit de jaren ’20 – ’30. Maar dit personage werd herzien en werd dus het fictieve personage van Nellie LaRoy. Het script werd ook voor een stuk goedkoper gemaakt gezien geen enkele studio zin had in een +130 miljoen dollar productie. Dat Oscar-winnaar Chazelle grote ambities had was duidelijk maar zijn films zijn niet altijd box-office hits geweest. Zijn 60 miljoen dollar First Man (2018), werd ondanks de kwaliteit van de film een zware flop. Chazelle herschreef zijn Babylon en het werd nadien een gevecht tussen Paramount Pictures en Lionsgate Entertainment voor de distributierechten, dat Paramount uiteindelijk won. Het productiebudget werd geraamd op 110 miljoen dollar.
Het verhaal speelt zich af in de late jaren 1920 en vroege jaren 1930 in Hollywood, tijdens de overgang van de stomme films naar talkies. Dit Hollywood-tijdperk stond niet alleen bekend om zijn legendarische feesten en losbandig gedrag, maar ook om zijn grensoverschrijdende filminhoud. Vóór 1934 konden Hollywood-films naaktheid, obscene gebaren, homoseksuele relaties, overspel, verkrachting, abortus en drugsgebruik in beeld zetten zonder censuur. Toen de Motion Picture Production Code in 1934 van kracht werd, werd de inhoud van films aan strenge beperkingen onderworpen, en pre-codefilms mochten door censoren niet opnieuw worden uitgebracht zonder voldoende knipwerk in de masterprints.
De film lijkt zijn inspiratie niet alleen uit de film van Tarantino te halen maar ook uit de serie “Babylon Berlin”. De trailer ziet er in ieder geval leuk uit met non-stop feestjes en onstuimige jazz. Robbie speelt een ambitieuze nieuwkomer die wil dat “iedereen voor altijd feest” ipv belastingen te betalen. Pitt is de wilde megaster Jack Conrad die verkondigt: “Weet je wat we moeten doen? We moeten de vorm opnieuw definiëren, die dromen in kaart brengen en ze in de geschiedenis afdrukken. Kijk omhoog en zeg: Eureka! Ik ben niet de enige” – en toen viel hij van een balkon. Damien heeft talent voor drama, voor musicals en muziek in films (zeker gezien zijn background) en zal zich nu ook wagen aan komedie, ook al is Babylon niet nadrukkelijk een komediefilm. In de cast zien we ook nog Jovan Adepo, Li Jun Li, Jean Smart, P.J. Byrne, Lukas Haas, Olivia Hamilton, Tobey Maguire, Max Minghella, Rory Scovel, Katherine Waterston, Flea, Jeff Garlin, Eric Roberts, Ethan Suplee, Samara Weaving en Olivia Wilde. De film zou op 6 januari 2023 in de States officieel moeten uitkomen – maar om op tijd te zijn voor de Oscar-inzending deadline zal de film beperkt vertoond worden op 25 december 2022.
