Een veelfilmer kan je regisseur J Blakeson niet echt noemen. Het misdaaddrama I Care a Lot (2020) is pas zijn derde film. Maar met voorgangers The Disappearance of Alice Creed (2009) en The 5th Wave (2016) heeft Blakeson al getoond dat hij een filmmaker met een interessante visie is. Dat is opnieuw het geval met zijn derde film I Care a Lot waarin Blakeson de kijker voor een ethisch dilemma stelt: zo goed als alle personages in de film hebben een slecht geweten, je moét dus wel supporteren voor een slechterik. Of misschien maakt dat net de charme van I Care a Lot, doordat er weinig goede zielen in de film zitten, kan je ook schaamteloos rooten voor the bad guys.
Korte inhoud: Marla Grayson (Rosamund Pike) werkt als wettelijke voogd van bejaarden die hun financiële zaken niet zelf meer kunnen behartigen en geen familie meer hebben om dit voor hen te doen. Grayson wordt dan door de rechtbank aangesteld als voogd van deze mensen en beheert hun vermogen. Veel beheren doet Grayson echter niet, want ze stopt de arme mensen snel weg in een bevriend rusthuis en ze verkoopt al hun materiële bezittingen. Voor de rechtbank doet ze zich voor als redder van hulpeloze bejaarden, maar eigenlijk is ze enkel uit op hun geld en bezittingen.
Maar Grayson maakt een cruciale fout wanneer ze als haar volgende slachtoffer Jennifer Peterson (Dianne Wiest) uitkiest. Peterson is zorgvuldig gescreend door Graysons assistente Fran (Eiza González) en dokter Karen Amos (Alicia Witt) die voor de rechtbank zal verklaren dat Peterson niet meer voor zichzelf kan zorgen. Hoewel Fran geen directe familie van Peterson heeft gevonden, duikt er toch plots de chique advocaat Dean Ericson (Chris Messina) op die handelt in opdracht van de mysterieuze Roman Lunyov (Peter Dinklage). En deze Lunyov ziet het echt niet zitten dat Peterson wegkwijnt in een rusthuis.
Grote troef van I Care a Lot is de uitstekende vertolking van Rosamund Pike die Marla Grayson neerzet als een harde vrouw zonder enige deftige normen en waarden. Dat maakt ze zelf zeer duidelijk aan het begin van de film: “Trust me, there’s no such think as good people. […] There’s two types of people in the world: the people who take, and those gettin’ took. Predators and prey. Lions and lambs. My name is Marla Grayson, and I’m not a lamb. I am a fucking lioness!”
Met haar streng, kaarsrecht afgesneden kapsel, rimpelloze maatpakjes en koele voorkomen roept de aanblik van Marla Grayson meteen weerstand op bij de kijker. Grayson is een slecht mens die arme, oude mensen beduvelt en je wil haar zo snel mogelijk tenonder zien gaan. Wanneer haar pad kruist met Roman Lunyov lijkt haar lot eindelijk bezegeld. Maar eigenlijk is Lunyov een nog grotere gangster dan Grayson en moet je dus eigenlijk supporteren voor de grootste schurk, aargh!
Rosamund Pike krijgt hier eindelijk nog eens een rol om te laten zien wat ze in haar mars heeft en dat die Oscarnominatie voor Gone Girl geen toevalstreffer was. Ze speelt Grayson met duivels genoegen en haar vertolking leverde haar in 2021 een Golden Globe op. Ze krijgt uitstekend weerwerk van Peter Dinklage die ook zichtbaar plezier beleeft aan zijn eigen vertolking van Lunyov. Eigenlijk is er niemand in de hele cast die door de mand valt en Blakeson heeft hier duidelijk het beste in zijn cast naar boven gehaald.
Er valt ook weinig aan te merken op het script van Blakeson dat in het begin doet vermoeden dat I Care a Lot een rechttoe rechtaan misdaadfilm is over een weinig principieel hoofdpersonage waarvan het slechts een kwestie van tijd is vooraleer het tegen de lamp loopt. Met de introductie van Roman Lunyov, een nog grotere schurk dan Grayson, wordt er ook een komische laag aan het script toegevoegd en proberen Grayson en Lunyov elkaar als een soort Tom en Jerry telkens te slim af te zijn. Gaandeweg sneuvelt er daarbij steeds meer decor en krijgt de actie de bovenhand om in een knallende finale te eindigen.
Aanvankelijk start I Care a Lot zelfs als een aanklacht tegen een moreel verwerpelijk systeem in de Verenigde Staten, wettelijk gezien doet Grayson eigenlijk niks fout en doet de film ietwat denken aan 99 Homes (2014) die ook een minder fraaie kant van Amerika toonde. Van een satirische komedie verschuift de film naar een entertainende actiefilm, en misschien zullen sommige kijkers moeite hebben met deze genreswitch. Mij stoorde het alleszins niet en I Care a Lot heeft mij de volle 118 minuten kunnen boeien.
De Blu-Ray van I Care a Lot is sinds 2 februari 2022 verkrijgbaar.
Review I Care a Lot (2020)
Recensie door Karen op 24 april 2022
