Uiteraard hebben we als buitenstaanders geen zicht op de cijfers van Netflix, maar volgens Variety zien we dat de mini-reeks “Inventing Anna” naar de #1 is gestegen in haar tweede week. Blijkbaar zijn heel wat “Ozark” kijkers overgestapt om Julia Garner , “de Meryl Streep van onze generatie”, te herontdekken in een andere rol.
Korte inhoud: In Inventing Anna speelt Julia Garner als Anna Sorokin. Onder de naam Anna Delvey wist Sorokin zich een weg te banen naar gratis luxe hotelovernachtingen, vijfcijferige internationale vakanties, enorme bankleningen en andere voordelen door zich voor te doen als een Duitse erfgename die van plan was een sociale club voor artiesten te beginnen. Zodra Inventing Anna’s Sorokin-personage in de gevangenis belandt, raakt de worstelende journalist Vivian Kent (Anna Chlumsky) gefascineerd door haar verhaal en is vastbesloten om Sorokin te interviewen en haar verhaal te schrijven. Anna wil beroemd worden. Vivian wil fouten uit het verleden goedmaken. Kunnen deze vrouwen elkaar helpen te krijgen wat ze willen? Of is het verhaal van Sorokin gewoon te raar om waar te zijn?
De serie werd geschreven door Shonda Rhimes (Grey’s Anatomy, Scandal) en gebaseerd op het verhaal van Anna Sorokin en het artikel in New York getiteld “How Anna Delvey Tricked New York’s Party People” door Jessica Pressler. De serie bestaat uit 9 afleveringen. Het waargebeurde verhaal waarop het is gebaseerd is fascinerend bizar, en dat geldt ook voor deze serie met sublieme acteurs. Het probleem van deze serie is dat Shonda Rhimes net iets teveel tijd verspeelt aan de journaliste dan aan de fake-socialite die erin slaagde zich een weg te banen in een aantal zeer hoge kringen. Vergelijk het een beetje met Catch Me If You Can (2002) waarbij Spielberg dubbel zoveel screentime zou geven aan Tom Hanks en de helft aan de rol van Leonardo DiCaprio.
Maar het verhaal begint op volle kracht te komen zodra we Neff (Alexis Floyd) ontmoeten, de conciërge van het Tony NYC-hotel waar Sorokin maanden heeft gewoond. Als Sorokin’s enige echte vriendin heeft ze inzicht in zowel wat Anna deed als waarom ze het deed, en naarmate we haar tegenslagen in kaart brengen door middel van flashbacks, verdwijnt het minder interessante journalistieke verhaal naar de achtergrond, wat uiteindelijk een goede zaak is. Zelfverzekerd en snel brengt Alexis Floyd een slimme, pakkende vertolking in een serie die gevuld is met fijne wendingen, van Julia Garner’s perfecte kijk op Sorokin’s ongewone accent en sluwe manier van spreken tot Laverne Cox‘ levendige weergave van Sorokins persoonlijke trainer. En vaak zijn het de vertolkingen die de soms wat saaie scenes verteerbaar maken. Spijtig dat deze serie niet werd geschreven door Alan Ball, die alles misschien net iets aantrekkelijker had kunnen inpakken of Aaron Sorkin die dit onmiskenbaar sappige waargebeurde verhaal iets meer scherpte had kunnen geven. Op 11 februari 2022
Review “Inventing Anna” (2022)
Recensie door Natalie op 18 maart 2022
