The Hills Have Eyes (2006), de remake van Wes Craven’s The Hills Have Eyes (1977), die dan weer gebaseerd is op het werk van Tobe Hooper, heb ik zelf ontdekt op het BIFFF zo’n 15 jaar geleden en ik herinner me dat Tobe Hooper dan aanwezig was in Brussel. De originele film was een wrede odyssee waarin de overleving van de sterkste geprezen werd, en waarin beide familie-eenheden opereerden volgens hun eigen sociaal gedicteerde codes, teruggebracht tot primaire wreedheid om te overleven. De remake had een pak minder anarchie, chaos en irrationaliteit, maar daarom niet minder intens.
Korte inhoud: De familie Carter trekt naar het Westen om de huwelijksverjaardag te vieren van vader Bob (Ted Levine) en moeder Ethel (Kathleen Quinlan). Als Bob besluit om een omweg te nemen, belanden ze middenin de woestijn, mijlenver van alles verwijderd. En ja hoor, hun voertuig laat het net op dat moment afweten. En wat blijkt, de dreiging komt blijkbaar niet alleen van de woestijn. De omringende heuvels zijn het huis van een stam genetisch gedeformeerde en onverzadigbaar hongerige kannibalen. Ze zijn het afschrikwekkende nageslacht van achtergebleven mijnwerkers uit de dagen dat radioactieve straling van atoomproeven de woestijn besmette. De Carters moeten nu vechten voor hun leven. Hun hoop om ooit nog de beschaving terug te zien, neemt schrikwekkend snel af. Paniek alom, hoe zou je zelf zijn…
De originele film is cultklassieker en de verwachtingen voor de remake, die Wes Craven had geproduceerd, waren hoog. Het resultaat was ‘ok’ maar nu niet meteen een film die blijft nazinderen De getalenteerde jonge filmmakers Alexandre Aja en Gregory Levasseur, het duo achter de recente horrorhit Haute Tension (2003), brengen dit huiveringwekkend verhaal wel naar de 21ste eeuw. Hun rauw en intens realisme en hun schokkende visuele stijl was een opsteker voor een hele nieuwe generatie filmfans.
Zelf vind ik de originele film nu niet meteen een goede horror en het pamflet over de gevolgen van Amerika’s jarenlange verwoestingsdrift vond ik wat dunnetjes en dus keek ik wel uit naar deze remake. Het is te zeggen dat ik het origineel op momenten zeer vervelend vond, en dat heb ik bijvoorbeeld niet met de 3 jaar oudere Texas Chainsaw Massacre (1974). In deze film zijn er geen teenagers maar wel een familie die wordt afgeslacht, en naar alle waarschijnlijk gezuiverd van elke politieke context.
In deze remake vond de casting wat tegenvallen, ook het script levert niet meteen veel interessante plotwendingen of goede dialogen of zelfs nog maar sterke personages. Het ziet er erg low budget uit en dat merk je. Misschien komt het door de tijd, maar de bloed-cgi-effecten zagen er ook wat nep uit. Anderzijds zit er wel voldoende horror in om van te gruwelen. Er zijn tal van freaks en creatieve moorden. Je moet wel houden van het ongelooflijk belachelijke gedrag van sommige personages en uiteraard de vele horror-clichés zoals wild van kliffen rennen, blindelings in de duisternis schieten met je beperkte kogels en deuren wagenwijd open laten staan! Ik heb er hoe dan ook van genoten, maar het is niet voor iedereen. Dit is R-rated met een vette R! De DVD en Blu-ray zijn uitgekomen op 13 september 2011 met audio-commentaar van de regisseur naast making off filmpjes.
Review The Hills Have Eyes (2006)
Recensie door Dave op 27 januari 2022
