Een andere film die op 20 oktober 2021 zijn 4k UHD upgrade heeft gekregen is deze schitterende culthorror van John Carpenter, en misschien wel zijn beste film, The Thing (1982). We bevinden ons op het koude en verlaten Antarctica waar een afgelegen wetenschappelijk onderzoeksstation wordt opgeschrikt door een Noors onderzoeksteam die hun leven op het spel zetten om een Siberische husky te doden. Maar al snel blijkt de waarheid des te gruwelijker te zijn.
Het script is van one-hit-wonder Bill Lancaster en gebaseerd op het werk van one-hit-wonder John W. Campbell Jr.. Om niet te zeggen dat deze film een zuivere Carpenterfilm is.
Korte inhoud: Circa 100.000 jaar geleden stort op de Zuidpool een ruimteschip neer met aan boord een buitenaardse levensvorm die andere levensvormen imiteert. De buitenaardse levensvorm aan boord (the thing) bevriest in de sneeuw en wordt in de winter van 1982 gevonden en ontdooid door een Noors onderzoeksteam. Het ding richt een slachting aan in het Noors onderzoeksstation en gaat er hierna in de vorm van een hond vandoor met twee overlevende Noren op de hielen. De twee Noren vinden de dood waarna het Ding in contact komt met een Amerikaans team in hun eigen onderzoeksstation. R.J. MacReady (Kurt Russell) en de dokter Blair (Wilford Brimley) ontdekken na verloop van tijd de ware aard van het Ding. Onwetend van het feit welke teamleden onder hen al ‘besmet’ zijn besluit het team de strijd met het Ding aan te binden om te voorkomen dat het al het leven op aarde zou overnemen.
De film heeft op zich wel iets weg van het werk van David Cronenberg, vooral het biologische aspect en de metabolische transformaties. Je moet er een sterke maag voor hebben, want er zitten nogal wat gortige scènes in, en de beklemmende muziek van Ennio Morricone maakt je nog meer gespannen. De buitenaards wezen blijkt de identiteit van zijn slachtoffers letterlijk te kopiëren, en na de transformatie kan je bijna niet het verschil maken tussen aards en buitenaards. Het weze kan ook op elk moment van vorm veranderen of zich vederzetten met slechts een paar lichaamsdelen. Dit schreeuwt natuurlijk om speciale effecten waar de kijker dan ook niet lang op hoeft te wachten. Wanneer het wezen bij verschillende gelegenheden op vernietigende wijze losbarst, komt op onmiskenbare wijze zijn buitenaardse aard tot uiting: messcherpe rijen tanden in een zich opengesperde maag die de armen van een teamlid afbijten. En er zit nog veel meer fraais is en dat allemaal zijn voornamelijk old school animatronics van de hand van Roy Arbogast en make-up artist Stan Winston.
Dit is trouwens één van de betere rollen van Kurt Russell die een beetje symbool staat voor de Amerikaanse rebelse held (mét cowboy-hoed). Zijn charisma is dermate groot dat hij de natuurlijke, en niet officieel benoemde, leidersfiguur wordt waar de overige naar luisteren en die de bevelen uitdeelt waarbij de officiële leider als vanzelfsprekend door iedereen gepasseerd wordt. Een andere opvallende rol is weggelegd voor de bioloog Blair, gespeeld door Wilford Brimley die we oa. Kenn van Cocoon (1985), die als eerste beseft wat voor gevaar zich in hun midden geïnfiltreerd heeft. Hij maakt amok om het Ding desnoods door vernietiging van het hele team te doden maar wordt voortijdig door de andere teamleden buiten gevecht gesteld. Zijn inzichten blijken pas later de enige mogelijke oplossing.
© Universal Pictures
Is de film verouderd? Wel je merkt wel dat het een eighties-film is, maar dat is ook juist de charmes van The Thing. Om nog maar het voorbeeldje te geven van de animatronics, die op vele vlakken veel overtuigender zijn dan de nieuwste cgi-technieken in meer recente horrorfilms. De speciale effecten op zich maken deze film al de moeite waard, waarnaast ook het intrigerende paranoïde en claustrofobische verhaaltje.
Op de Blu-ray zelf kan je trouwens genieten van heel wat extras, gaande van film-commentaar tot bloopers en artwork. Maar bovenal kan je genieten van perfecte beeld en geluidskwaliteit. De Blu-ray Collector’s Edition is uitgekomen op 30 september 2008.
Review The Thing (1982)
Recensie door Dave op 7 februari 2021
