I See You (2019) ***½ recensie

De voorbije jaren lijkt het horrorgenre wel aan een comeback bezig. Met films als Midsommar, A Quiet Place, Us, Hereditary of Get Out zijn we de laatste jaren behoorlijk verwend qua psychologische horror (persoonlijk nog steeds mijn favoriet subgenre). Hoewel I See You (2019) misschien eerder in het thrillergenre hoort, slaagt de film er toch bijna in om zich in bovenstaand rijtje te plaatsen. Want hoewel de film net dat tikkeltje extra mist, is het een aangename en spannende film met een paar rake twists and turns.

Korte inhoud: De tienjarige Justin Whitters (Riley Caya) verdwijnt spoorloos tijdens een fietstochtje in het bos. Het is al de derde verwijning van een jongetje in korte tijd en rechercheur Greg Harper (John Tenney) en zijn partner Spitzky (Gregory Alan Williams) zitten met de handen in het haar want het onderzoek vordert voor geen meter. De vermissingen doen denken aan een oude zaak, maar daarvan zit de dader veilig achter slot en grendel. Is er misschien een copycat of handlanger aan het werk?

Ook privé heeft Harper het niet makkelijk na het overspel van zijn vrouw Jackie (Helen Hunt). Het zorgt voor spanningen in het gezin en vooral hun zoon Connor (Judah Lewis) heeft het moeilijk met het bedrog van zijn moeder. Hoe hard Jackie ook haar best doet, Connor kiest duidelijk partij voor zijn vader en de sfeer bij de Harpers bevindt zich onder het vriespunt. Als dat nog niet genoeg is, gebeuren er rare dingen in huis. De televisie springt plots aan, foto’s verdwijnen uit kaders of voorwerpen verplaatsen zich…

I See You is een film waar je best zo weinig mogelijk over weet wanneer je begint te kijken. Want ongeveer halverwege de film neemt het verhaal een wending waardoor het hele eerste deel in een ander daglicht komt te staan. Het vertelperspectief verandert plots helemaal en dat zorgt voor een uitdagende nieuwe invalshoek. Een gewaagde zet van debuterend scenarist Devon Graye, maar deze wending komt onverwacht en is prima uitgewerkt waardoor ze geloofwaardig is en goed werkt.

Wat iets minder goed werkt, is het gezicht van Helen Hunt. Hunt was in de jaren ’90 dankzij films als As Good As It Gets, Twister of Cast Away bijzonder popular en succesvol – voor haar rol in As Good As It Gets won ze in 1998 zelfs een Oscar. Twintig jaar later blijft er van de klassieke schoonheid van Hunt weinig over en is de nu 57-jarige actrice haast onherkenbaar. Net als bij Nicole Kidman leidt haar gebotoxte gezicht zo af dat je de eerste 15 minuten van de film alleen maar verbijsterd naar Hunt kan staren. Moest haar naam niet op het doosje gestaan hebben, ik had ze zelfs niet herkend.

Dat doet natuurlijk niets af aan de inhoud en uitwerking van I See You of aan de acteerprestaties op zich want die zijn best goed. Regisseur Adam Randall (iBoy) houdt de regie strak en met 98 minuten wordt de film nooit langdradig. De openingsscène zet meteen de toon van de film. We volgen de jonge Justin Witters die op zijn mountainbike door een zonnig bos rijdt, er is geen vuiltje aan de lucht tot de jongen plots met een enorme kracht van zijn fiets wordt geworpen.

© O’Brother Distribution

De sterkte van I See You is dat je als kijker lang niet weet wat er precies aan de hand is. Is het een bovennatuurlijke kracht die Justin van fiets heeft getrokken, en bij de Harpers thuis rondhangt? Randall toont in het eerste deel ook precies de nodige scènes (en laat ook precies de juiste scènes weg) waardoor in het tweede deel alles op zijn plaats kan vallen. Het is Randalls en Grayes verdienste dat de spanningsboog gedurende de hele film overeind blijft en de kijker niet wordt afgeleid door enkele grote toevalligheden of onwaarschijnlijkheden.

I See You is een film met enkele slimme plotwendingen en een onvoorspelbaar einde die speelt met de valse verwachtingen van de kijker. Randall weet ook goed de sfeer van een klein Amerikaans provinciestadje in Ohio op te roepen. Gezien het beperkte budget, de relatief onbekende cast en de vrij onervaren regisseur en scenarist, is I See You zeker een geslaagde film. De film is vanaf 1 juli 2020 te bekijken via VoD op ondermeer Amazon Prime.