Site icon De FilmBlog

Luce (2019) ***½ DVD recensie

‘Things aren’t always what they seem’ luidt de tagline van Luce (2019) en dat klopt bij deze film als een bus. Wat zich aankondigt als een doorsneethriller over een tiener met geheimen, blijkt een bijzonder sterk geacteerde en gemaakte film te zijn over vertrouwen en de waarheid. En hoe dun de lijn is tussen waarheid en bedrog. Jammer dat Luce vrij geruisloos is gepasseerd want deze film verdient meer dan de vrij schamele box officeresultaten van 2 miljoen dollar op dit moment. Hopelijk kan de dvd-verkoop nog wat goedmaken en de film nog wat onder de aandacht brengen.

Korte inhoud: De zeventienjarige Luce Edgar (Kelvin Harrison Jr.) is wat je noemt een modelstudent. Hij zit in het atletiekteam, maar als welbespraakte, voorbeeldige laatstejaars is hij ook het uitgangbord van zijn school in Arlington, Virginia. Luce wordt regelmatig gevraagd om te speechen op schoolbijeenkomsten of afstudeerrecepties. Alle leerkrachten zijn dol op de jongen en ook zijn klasgenoten hebben Luce graag.

Luces ouders Peter (Tim Roth) en Amy Edgar (Naomi Watts) zijn dan ook terecht supertrots op hun zoon. Op zijn tiende hebben Peter en Amy Luce geadopteerd uit Eritrea waar destijds een oorlog woedde. Jarenlange therapie en vele gesprekken lijken uiteindelijk zijn vruchten te hebben afgeworpen en Luce lijkt zijn verleden als kindsoldaat in een door oorlog verscheurd thuisland verwerkt te hebben.

Wanneer Luces geschiedenislerares Harriet Wilson (Octavia Spencer) aan haar leerlingen vraagt om een controversieel opstel te schrijven, is dat van Luce over filosoof en revolutionair Frantz Fanon – die verklaarde dat je dekolonisatie alleen met geweld kan bewerkstelligen – wel heel overtuigend. Bovendien vindt Wilson in Luces locker illegaal vuurwerk, genoeg om een stevig gebouw op te blazen. Wilsons intuïtie zegt dat de jongen niet zo onschuldig is als hij zich voordoet. Maar met haar mening staat ze moederziel alleen want met zijn charme en vriendelijkheid pakt Luce zijn hele omgeving in.

Het was even schrikken toen ik merkte dat Luce geregisseerd is door Julius Onah die ook The Cloverfield Paradox maakte. Luce heeft namelijk vrijwel alles wat The Cloverfield Paradox niet had: een sterk scenario met een goede spanningsboog, personages met diepgang en vooral ijzersterk acteerwerk. Te vermelden valt ook nog dat de muziek van Portisheads Geoff Barrow is wiens minimalistische bevreemdende elektro perfect past bij de mysterieuze Luce.

Leek Onah in The Cloverfield Paradox moeite te hebben om zijn acteurs te coachen, dan heeft hij dit in Luce uitstekend aangepakt. Tim Roth, Naomi Watts en Octavia Spencer zijn uiteraard ervaren acteurs en klasbakken die misschien niet veel coaching nodig hebben, maar het is vooral de 26-jarige Kelvin Harrison Jr. die indruk maakt als het titelpersonage. Harrison Jr. zaait constant twijfel in het hoofd van de kijker met zijn innemende vertolking. Zo’n vriendelijke en charmante jongeman kan toch geen kwaads in zich hebben?

Je voelt ook mee met Luce die hét succesverhaal van de school is en aan wie langs alle kanten getrokken wordt. Luce is de verpersoonlijking van een ideale inburgering, een modelstudent, een topatleet, een vriend van iedereen… je ziet de last op de schouders van Luce haast met elke scène groeien. Luce mag gewoon niet falen. Tegelijkertijd merk je dat het hokje waarin iedereen hem probeert te duwen, steeds meer begint te knellen.


© Remain in Light

Is Luce een heilige of is hij een monster? Is hij genoemd naar het Latijnse woord voor ‘licht’ (lux) of is zijn naam een afkorting van het duivelse Lucifer? Is hij wel zo’n goed persoon of speelt hij de persoon die zijn omgeving wil dat hij is? Luce zet de kijker meermaals op het verkeerde been en snijdt ondertussen ook enkele heikele thema’s als vooroordelen, racisme en seksisme aan. Sommige nevenplots voegen weinig toe aan het verhaal (zoals die over de labiele zus van Wilson), maar over het algemeen is het script van Luce (naar een toneelstuk van J.C. Lee) strak en to the point.

Luce is een film die je doet nadenken. Is het echt zo dat er voor blanken slechts twee soorten zwarten bestaan? Enerzijds de succesvolle Barack Obama’s, Will Smiths en Michael Jordans van deze wereld met daartegenover de criminele O.J. Simpsons en co. Dat het merendeel van de zwarten tussen deze twee in vallen, komt volgens de makers amper op bij de blanke media en bevolking. Daarom knelt het zo bij de jonge Luce die door zijn omgeving richting het hokje Obama wordt geduwd, maar misschien liever in de middenmoot zou verdwijnen. Het is alleszins de moeite waard om even over na te denken, zeker als je dit kan verpakken in een spannend psychologisch drama met uitstekende vertolkingen.

De DVD van Luce is reeds verkrijgbaar sinds


Review Luce (2019)
Recensie door op

Beoordeling: 3.5 / 5

*** Luce trailer ***

Exit mobile version