Dat Keanu Reeves een houten klaas is, weten we al langer. Ook in de sciencefictionthriller Replicas (2018) toont de inmiddels 55-jarige acteur weinig variatie in zijn gezichtsuitdrukkingen. En deze keer zijn er geen flitsende regie, spectaculaire actiescènes of ingenieuze scenario’s om Reeves te redden en gaat de acteur samen met de rest van de cast van Replicas mee de dieperik in. Replicas blijkt finaal een behoorlijk saaie en voorspelbare technothriller.
Korte inhoud: Neurowetenschapper Will Foster (Keanu Reeves) hoopt ooit het bewustzijn van pas overleden mensen over te kunnen brengen naar synthetische lichamen. Hij kan echter maar niet de laaste stap in het onderzoek zetten waardoor zijn geldschieter de stekker uit het project wil halen. Ondertussen loopt ook het project van zijn collega dokter Ed Whittle (Thomas Middleditch) – het klonen van mensen – niet van een leien dakje.
Fosters vrouw Mona (Alice Eve) heeft haar bedenkingen bij het onderzoek van haar man, volgens haar kan je de ziel van mensen niet zomaar overzetten van het ene naar het andere lichaam. Na herhaaldelijk aandringen geeft Foster toch toe om samen met zijn gezin een ontspannend uitje te maken. Maar tijdens de heenreis loopt het al mis. Een boom op de weg, even niet opletten en Mona en de kinderen zijn dood.
Het blijkt de ultieme motivatie voor Foster om zijn levenswerk te voltooien. In zijn garage gaat hij aan de slag om zijn geliefden in leven te houden en hen met de hulp van dokter Whittle te klonen. Uiteindelijk slaagt Foster in zijn opzet, maar hij brengt de ‘overlevenden’ niet op de hoogte van het fatale ongeluk. De autoriteiten krijgen echter lucht van Fosters experiment en beginnen vragen te stellen. Ook collega Whittle krijgt plots gewetensbezwaren.
Replicas is geen film die de kijker een geweten wil schoppen. Hoewel het onderwerp zich daar uitstekend voor leent, blijft de film ver van alle mogelijke controverse en ethische kwesties. Jammer, want zo blijft de film behoorlijk oppervlakkig. De makers doen zelfs niet eens deftig de moeite om de wetenschappelijke kwesties rond Fosters onderzoek uit te leggen en behandelen de kijker als een hersenloze popcornetende machine.
Jammer, want zo blijkt de film zelf ook niet veel meer dan popcornentertainment waarvan het scenario van Chad St. John (Peppermint, London Has Fallen) en Stephen Hamel langs alle kanten rammelt. Wanneer de makers zelfs geen moeite lijken te doen om de immense plotgaten te verklaren of de motieven van de personages deftig uit te leggen, weet je dat dit zo’n film is die je een uur later alweer vergeten bent.
© Dutch Filmworks
Dat er tussen regisseur Jeffrey Nachmanoffs vorige film Traitor en deze Replicas tien jaar tijd zit, was misschien al een veeg teken. Dat de release datum van Replicas ook een paar keer werd uitgesteld, betekent doorgaans ook niet veel goeds. Dat Keanu Reeves niet de meest geschikte acteur is om grote emoties of subtiliteit uit te drukken, weet onderhand iedereen. Waarom Replicas dan toch nog werd uitgebracht, zal waarschijnlijk enkel financiële redenen hebben.
Replicas is het soort film dat je op een vrijdagavond met enkele vrienden en een hoop calorieën bekijkt om de werkweek te doen vergeten door stevig commentaar te leveren. Alleen op deze manier zal je nog een beetje plezier kunnen beleven aan deze ondermaatse film.
De extraloze Blu-ray van Replicas is reeds verkrijgbaar.
Beoordeling: 1.5 / 5
Recensie door Karen op 13 juli 2019
