Battle of the Sexes (2017) ***½ Blu-ray review

Stel je voor dat Andre Agassi Caroline Wozniacki zou uitdagen voor een potje tennis? Inzet is het antwoord op de vraag of vrouwen thuishoren op een tenniscourt. Het zou vandaag de nodige wenkbrauwen doen fronsen, maar dat is wat er precies gebeurde toen veteraan Bobby Riggs in 1973 Billie Jean King uitnodigde voor een tennispartij. Het levert in Battle of the Sexes (2017) alleszins een entertainende maatschappijkritische film op die nergers verveelt en de tijdsgeest goed weet te vatten.

Korte inhoud: De Amerikaanse Billie Jean King (Emma Stone) is een van de beste tennisspeelsters uit de jaren ’60 en ’70. Met o.a. zes keer winst in Wimbledon en vier keer de US Open mag King zelfs bij de beste tennisters aller tijden worden gerekend. Maar King was ook zeer actief naast de court. Zo vond ze het niet kunnen dat mannen het achtvoudige aan prijzengeld verdienden dan de vrouwen.

Meermaals lag ze in de clinch met de – mannelijke – bobo’s van de tennisbond, tot ze uit de tennisfederatie wordt gegooid en prompt haar eigen organisatie opricht: de Women’s Tennis Association, oftewel de WTA. De 55-jarige flamboyante veteraan Bobby Riggs (Steve Carrell), die zelf Wimbledon en twee maal de US Open won, ziet samen met de mannelijke bondsmensen lijdzaam aan hoe King een achttal topspeelsters meetrekt naar haar eigen tornooien.

Riggs besluit het nummer één van de wereld, de Australische Margaret Court (Jessica McNamee), uit te dagen voor een spelletje tennis. Niet zomaar een spelletje want Riggs wil bewijzen dat vrouwen inferieur zijn aan mannen. Herstellende van een blessure gaat Court, moeder van drie, met 6-2 en 6-1 zwaar onderuit. Billie Jean King ziet het met lede ogen aan en wanneer Riggs haar uitdaagt, neemt ze de handschoen op. Op 20 september 1973 vond aldus een van de best bekeken sportevenementen uit de geschiedenis plaats in Houston: ‘The Battle of the Sexes’.

The Battles of the Sexes draait grotendeels rond de uitdaging en de aanloop naar de beroemde match tussen Riggs en King. Maar er speelt ook heel wat drama af achter de schermen. Zo is King getrouwd met haar jeugdliefde Larry King (Austin Stowell), maar staat haar hele wereld op haar kop wanneer ze verliefd wordt op haar kapster Marilyn Barnett (Andrea Riseborough). De entourage van King heeft haar gevoelens voor Barnett snel door, maar waarschuwen haar voor de media. Een lesbische tennisspeelster was indertijd geen evidentie en zou sponsors wel eens kunnen afschrikken. Temidden van deze emotionele rollercoaster moet King misschien wel de belangrijkste wedstrijd uit haar loopbaan spelen.

Maar ook haar uitdager Bobby Riggs kampt met problemen. Riggs is namelijk gokverslaafd en wedt zelfs op zijn eigen partijen. Zijn vrouw Priscilla (Elisabeth Shue) dreigt meermaals hem buiten te gooien. De media smullen dan weer van Riggs, zijn groffe macho-taal die vrouwen vernedert, levert leuke oneliners en straffe uitspraken op. Zowel voor King als voor Riggs staat er dus veel op het spel.

De protagonisten worden gespeeld door Emma Stone en Steve Carrell. Stone kwijt zich uitstekend van haar taak, en laat de kwetsbare kant van King zien. Terwijl Carrell na Foxcatcher opnieuw laat zien dat hij meer is dan een zoveelste komische acteur en ook de nodige diepgang aan een personages kan meegeven. Riggs is een personage dat heel snel een karikatuur kan worden, maar Carrell vindt de nodige dosering om Riggs zelfs enige sympathie mee te geven.

© 2017 LEWIS namens 20th Century Fox Home Entertainment

Verder vallen nog enkele leuke bijrollen op. Zo speelt comedienne Sarah Silverman Kings Joodse manager Gladys Heldman op een heerlijke wijze. Bill Pullman is de arrogante Jack Kramer, de baas van de tennisfederatie die zich alles denkt te kunnen permitteren. Elisabeth Shue is dan weer Priscilla Riggs, de vrouw van wie je je afvraagt hoe ze bij zo’n clown als Riggs kan blijven. Andrea Riseborough speelt de vrouw die Kings leven op zijn kop zet en wat meer diepgang geeft aan Kings personage.

De regie is in handen van Jonathan Dayton en Valerie Faris die eerder het indiesucces Little Miss Sunshine maakten. Het scenario werd dan weer geschreven door Oscarwinnaar Simon Beaufoy (Slumdog Millionaire, The Full Monty). De film vindt een uitstekende balans tussen komedie en drama, hij is bij momenten scherp van humor, maar gaat ook het nodige drama niet uit de weg. The Battle of the Sexes verveelt nooit en er wordt langzaamaan opgebouwd naar de grote climax, de clash tussen King en Riggs.

De regisseurs zijn subtiel in het vertellen van de boodschap van de film, maar Battle of the Sexes zet wel aan tot nadenken. Dat een film die zich in 1973 afspeelt, ook anno 2018 nog relevant is, bewijst de metoo-beweging. De blu-ray van Battle of the Sexes ligt sinds maart in de winkels. Daarop enkele extra’s, zoals een interview met de echte Billie Jean King en een stukje over de rivaliteit tussen King en Riggs.