De makers van Amityville: The Awakening (2017) hebben er zich wel heel gemakkelijk vanaf gemaakt. Het lijkt wel alsof ze dachten: ‘we plakken het woordje Amityville voor de titel en dan verkoopt de film zichzelf wel’. Het zal waarschijnlijk wel enkele argeloze kijkers in de val lokken, maar het etiketje Amityville kan niet verhullen dat deze horrorfilm heel weinig om het lijf heeft en van het ene cliché in het andere rolt.
Korte inhoud: Alleenstaande moeder Joan (Jennifer Jason Leigh) trekt samen met haar drie kinderen in in een woning aan Ocean Avenue 112 op Long Island. Joan heeft het niet breed dus is ze blij dat ze een geschikte woning kan betalen. De lage vraagprijs doet haar wenkbrauwen niet fronsen en met veel zin voor een nieuwe start trekt het gezin de woning in.
Tienerdochter Belle (Bella Thorne) hoort van een klasgenoot echter al snel dat de woning in 1974 het bloederige toneel was waar Ronald DeFeo zijn hele familie afslachtte. Niet veel later gebeuren de eerste mysterieuze zaken in het huis. Deuren gaan open, deuren gaan dicht en Bella hoort ’s nachts onverklaarbare geluiden.
Het vreemdste is echter dat Bella’s comateuze broer James (Cameron Monaghan) na een vegetatieve toestand van enkele jaren plots zijn ogen opent en begint te herstellen. Moeder Joan ziet haar gebeden eindelijk verhoord en is in de wolken van de heropleving van haar zoon, maar Bella heeft haar twijfels en vermoedt dat er iets niet pluis is.
Amityville: The Awakening presenteert zich als de zoveelste film in het ‘haunted house’-genre, een genre dat al zoveel uitgemolken is dat je serieus uit je pijp moet komen om nog te verrassen. Dat doet deze prent alleszins niet. Amityville: The Awakening volgt netjes alle platgetreden paden van het genre en weigert om ook maar enige millimeter creativiteit toe te voegen.
Het door een trauma getormenteerde gezin hebben we al vele keren gezien, Bella is een emotiener compleet met zwarte eyeliner, het jongste zusje Juliet loopt vooral in de weg, moeder Joan weigert om te geloven dat haar zoon niet op natuurlijke wijze geneest en James zelf dient als lichaam voor de huisdemon. En oh ja, er is ook nog een hond die als eerste slachtoffer fungeert en een klasgenoot met een encyclopedische kennis van de Amityville-moorden uit 1974, handig als je even de historische draad kwijt bent.
Deze film is inmiddels het tiende deel in de reeks rond de ‘Amityville-moorden’ en een sequel op The Amityville Horror uit 2005, die nog wel een aardige poging in de reeks was. Oorspronkelijk zou The Awakening in 2012 uitkomen, maar de film werd steeds uitgesteld, en kwam uiteindelijk uit als eerste film van The Weinstein Company na de schandalen rond Harvey Weinstein. In het openingsweekend bracht de film een schamele 1000 dollar op…
© 2017 Entertainment One
Grootste minpunt van deze film is dat er bijzonder weinig spanning in zit. Een goede horrorfilm bouwt de spanning geleidelijk aan op om dan tot een zinderende apotheose te komen. The Amityville Awakening lijkt wel ergens naar op te bouwen maar er volgt gewoon niets. Er is amper mysterie, bitter weinig spanning en de demoon laat zich wel heel makkelijk verslaan.
Enig lichtpuntje is de vertolking van Cameron Monaghan die in het eerste deel van de film enkel zijn ogen heeft om mee te acteren en de enige creepy scènes op zijn naam krijgt. Jennifer Jason Leigh lijkt zich af te vragen hoe ze in dit prul beland is, terwijl Bella Thorne ook al overtuigender heeft geacteerd.
Amityville: The Awakening is vooral een heel luie film die niks nieuws toevoegt, met weinig echte ‘scare’-scènes, een voorspelbaar verhaal en flinterdunne personages. Het kan ook anders, zie bijvoorbeeld The Conjuring. De film is al een tijdje verkrijgbaar op een extraloze dvd.
Beoordeling: 1 / 5
Recensie door Karen op 2 april 2018
*** Amityville: The Awakening trailer ***