Om meerdere redenen is The Wave (2015) (originele Noorse titel Bølgen) een interessante film. Zo is het de eerste rampenfilm die gemaakt is in Scandinavië, was het de Noorse inzending voor de Oscars in 2015 en werd het de meest succesvolle film van 2015 in Noorwegen. Nog indrukwekkender is het feit dat er meer dan 800.000 tickets voor de film werden verkocht in Noorwegen, een land met ongeveer 5 miljoen inwoners. The Wave was dus een echte hype in zijn thuisland. En helemaal onterecht is dat niet.
Korte inhoud: Kristian Eikjord (Kristoffer Joner) werkt bij een geologisch onderzoekscentrum dat de opdracht heeft de bergwand van het Geiranger fjord in de gaten te houden. Ooit zal de bergpas Aknaset immers afbreken van het fjord en door zijn val een tsunami van 80 meter hoogte veroorzaken. Het stadje Geiranger wordt daarmee binnen de 10 minuten volledig van de kaart geveegd.
De bewegingen van de berg worden nauwkeurig bijgehouden door een team geologen waaronder Eikjord. Eikjord is echter aan zijn laatste werkdagen bezig want hij heeft een nieuwe job in de oliesector gevonden en gaat samen met zijn vrouw Idun (Ane Dahl Torp) en hun kinderen Sondre (Jonas Hoff Oftebro) en Julia (Edith Haagenrud-Sande) in de grote stad wonen.
Hun hele hebben en houden is al ingepakt en Eikjord is klaar om samen met de kinderen de ferry te nemen wanneer er verdachte activiteit wordt geregistreerd door de sensoren op de berg. De plichtsbewuste Eikjord keert onmiddellijk terug en duikt in zijn notities om de precedenten te onderzoeken. In het midden van de nacht breekt de berg uiteindelijk af van het fjord. Een massale evacuatie van Geiranger volgt en Eikjord doet er alles aan om zijn familie in veiligheid te brengen.
Hoewel het verhaal van The Wave natuurlijk fictief is, is de film wel gebaseerd op een waargebeurd feit. Ooit zal de berg daadwerkelijk afscheuren van het fjord waarna het dorp Geiranger tien minuten heeft om iedereen in veiligheid te brengen. De filmmakers wilden trouw blijven aan de echte feiten. Iedereen is voorbereid op het ergste maar leeft dus constant in angst. De film opent dan ook met krantenartikels en beelden van gelijkaardige waargebeurde feiten uit de Noorse geschiedenis om aan te tonen dat de premisse niet ver gezocht is.
Met de opwarming van de aarde en recente natuurrampen valt het te verwachten dat er nog dergelijke milieurampenfilms in de bioscopen zullen komen. The Wave heeft dan alvast mee dat het de eerste in zijn soort is uit Scandinavië. En het moet gezegd dat de Noren het er toch best wel aardig vanaf brengen. Okee, de special effects van de tsunami zelf zijn duidelijk niet gemaakt met Amerikaanse budgetten, maar daar werken de makers slim rond.
De tsunami zelf is immers niet het hoogtepunt van de film. Het duurt bijna een uur voor de actie in gang schiet en zelf dan spelen veel scènes zich af in nauwe grotten en ondergelopen schuilkelders, wat financieel heel wat goedkoper is dan spectaculaire overstromingsscènes. Plus je hebt als voordeel dat je de personages eerst leert kennen voordat ze (bijna) verdrinken. Dat hebben regisseur Roar Uthaug en scenaristen Harald Rosenløw-Eeg en John Kåre Raake uitstekend opgelost.
The Wave speelt leentjebuur met een heleboel Hollywoodclichés maar vergeet de suspense niet uit het oog. Een voorspelbare en tegelijkertijd ook spannende film maken, The Wave slaagt er in het eerste deel wonderwel in om de twee te combineren. En ondertussen krijg je wat prachtige beelden te zien van het indrukwekkende Noorse landschap.
Daarom is het des te jammer dat de film na de tsunami een klein beetje ineen stort en vervalt in een doodgewone rampenfilm waarin een vader koortsachtig op zoek gaat naar zijn gezinsleden. In dit deel beginnen de clichés en toevalligheden wél te storen en brokkelt de emotionele band met de personages samen met de bergwand af.
Toch is The Wave zeker het bekijken waard en mist Noorwegen zijn intrede op de internationale rampenfilmmarkt niet. De blu-ray ligt inmiddels in de winkels. Helaas staan er geen extra’s op het schijfje, een making of had nochtans wel interessant kunnen zijn.
Beoordeling: 3 / 5
Recensie door Karen op 25 oktober 2016
