Voor degenen die nog nooit eerdere van actrice Brie Larson hebben gehoord, moet u weten dat ze toch één van de betere actrices is van het moment. Dat was al duidelijk met Short Term 12 (2013) en de Oscar voor Beste Actrice voor deze Room (2015) kwam niet uit de lucht gevallen.
Korte inhoud: Voor Jack (Jacob Tremblay) is de kamer zijn wereld: de plek waar hij geboren is, waar hij en zijn moeder eten en slapen, spelen en leren. Maar terwijl dit voor Jack als thuis voelt, ervaart zijn moeder (Brie Larson) het als een gevangenis. Dankzij de intense liefde voor haar zoon heeft ze het voor elkaar gekregen om hem te laten opgroeien in een kleine kamer van ongeveer 3 bij 3 meter. Maar doordat Jack steeds nieuwsgieriger begint te worden, weet ze dat de kamer niet voor onbepaalde tijd als thuis gebruikt kan worden.
In tegenstelling tot veel andere Academy Award films had Room een bescheiden budget van 13 miljoen dollar, en bijgevolg kan het ook geen schoonheidsfoutjes gaan maskeren met verbluffende visuals of groots opgezette scènes. Maar gelukkig had de film niets te verbergen en steunde het volledig op het geweldige script van Emma Donoghue, de strakke regie van Lenny Abrahamson, maar bovenal de ijzersterke vertolkingen van de acteurs. Het verhaal wordt ook verteld vanuit het perspectief van Jack, en dat is op zich een slimme zet van de auteur want zo tast het publiek ook in het duister, en weten niet wat er gaande is en waarom de jongen in de kamer wordt gehouden.
En ook de cinematografie van Danny Cohen ondersteunt deze narratieve aanpak door af en toe in first-person perspectief te shooten. Het zorgt er meteen ook voor dat alles iets realistischer gaat aanvoelen. Het ondersteunt dus niet alleen het verhaal maar zorgt ook voor een beklemmend gevoel. Toch is Room geen thriller. In plaats daarvan is een aangrijpend en zelfs opbeurend verhaal van overleven en waardering van de deugden des levens, ver weg van de harde realiteit. De film verliest het drama nooit uit het oog, hoe onvoorspelbaar deze ook moge zijn, maar het diep menselijk en niet manipulatieve kantje zorgt er wel voor dat we gestimuleerd worden om voorbij de toch wel harde situatie heen te kijken van een moeder die haar zoon bij wijze van spreken heeft afgesloten van het echte leven.
Maar laat ik niet rond de pot draaien, de toonaangevende vertolking van Brie zorgt dat deze film stand houdt. Ze grijpt de emotionele complexiteit van haar personage met haar instinctief dramatische talent, en de chemistry tussen haar en het jongetje is tastbaar. Ze weet een perfecte balans te vinden tussen een ingetogen natuur en een vastberaden intensiteit. Het is onmogelijk om geen sympathie te voelen voor haar karakter. Maar uiteraard de vertolking van Jacob Tremblay valt niets op aan te merken. Tremblay tilt het acteerniveau van zijn generatie naar een nieuwe hoogte. En dat kereltje was nog maar 8 jaar tijdens de shooting, maar zijn acteerwerk overstijgt ruimschoots datgene wat we normaal gewend zijn van jongeren van zijn leeftijd. Er zijn heel wat films met zoon en moeder relaties, maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo’n intense interactie heb gezien.
De Blu-ray en DVD van Room komt uit op 6 juli 2016 zonder audio-commentaar van de regisseur maar wel met making of filmpjes.
Beoordeling: 4 / 5
Recensie door Dave op 4 juli 2016
