She’s Funny That Way (2014) ** Blu-ray review

Begin jaren ’70 gold Peter Bogdanovich als een van de meest talentrijke regisseurs van zijn generatie. Met films als The Last Picture Show, What’s Up, Doc? en Paper Moon bereikte hij een zodanige status dat hij het zich kon permitteren om The Godfather en Chinatown aan zich te laten voorbij gaan. Maar Bogdanovich’ ster kwam vervolgens niet echt tot ontwikkeling en het grote succes bleef uit. Na The Cat’s Meow uit 2001 valt er een gat van 13 jaar op Bogdanovich’ CV. Maar ook She’s Funny That Way (2014) zal de carrière van de nu 76-jarige regisseur geen nieuw leven inblazen. Deze nostalgische screwball komedie blijft immers te veel hangen in goede bedoelingen.

Korte inhoud: Arnold Albertson (Owen Wilson) is een theaterregisseur die gelukkig getrouwd is met Delta Simmons (Kathryn Hahn). Toch boekt hij tijdens een reisje een prostituee. De nacht met de jonge Isabella Patterson (artiestennaam ‘Glo Stick’) (Imogen Poots) bevalt Albertson zo goed dat hij haar een aanzienlijke som geld geeft om haar droom te kunnen realiseren. Patterson besluit actrice te worden en via haar agent krijgt ze een auditie voor een van de hoofdrollen in een toneelstuk.

Toevallig gaat het om het nieuwe stuk van Arnold Albertson waarin zijn vrouw Delta een van de hoofdrollen vertolkt. Patterson levert een knalauditie af en hoewel Albertson de bui al ziet hangen, kan hij niet anders dan haar de hoofdrol in het stuk geven, namelijk de rol van… callgirl. Daardoor komt hij zelf wel in steeds nauwere schoentjes te staan want de mannelijke hoofdrolspeler Seth Gilbert (Rhys Ifans) krijgt al snel lucht van de affaire tussen Albertson en Patterson. Met de nodige gevolgen vandien.

Bij het bekijken van She’s Funny That Way heb je soms de indruk dat je naar een theaterstuk aan het kijken bent. Niet alleen omdat een gedeelte van het verhaal zich situeert in de theaterwereld, maar ook omdat de montage en de scènes vaak doen denken aan een (slecht) komisch toneelstuk. Iedereen lijkt wel een band te hebben met iedereen en de toevalligheden en misverstanden stapelen elkaar op. Na een tijdje wordt dat allemaal heel vermoeiend.

Zo duiken in een bepaalde scène haast alle personages op in een Italiaans restaurant zonder dat ze dit van tevoren van elkaar wisten. Alsof New York maar één Italiaans restaurant heeft… Met een paar extra deuren had hier een perfecte deurenkomedie van het lokale toneelgezelschap ingezeten. En laat dat nu net een genre zijn waar ik geen grote fan van ben.

De bedoeling van de makers was om de nostalgie naar de oude romantische komedies van bijvoorbeeld Audrey Hepburn op te roepen (zoals Breakfast at Tiffany’s). Qua muziek, uitzicht en decor zijn Bogdanovich en co daar zeker in geslaagd maar er schort iets aan de sfeer, de uitwerking van de personages en het verhaal. De film doet bij momenten ook denken aan een Woody Allen-prent met zijn vele dialogen, New Yorkse setting en verwijzingen naar kunst en cultuur. Maar dan ga je haast automatisch vergelijken met bijvoorbeeld een Midnight in Paris (ook met Owen Wilson), een film die veel beter uit de verf kwam.

© Dutch FilmWorks

Nochtans kan She’s Funny That Way rekenen op een sterke cast met Owen Wilson, Imogen Peets, Rhys Ifans, Will Forte en Jennifer Aniston in de voornaamste rollen. Wilson kan zijn personage nog een zekere sympathie meegeven (after all de man heeft al een hele staat van dienst bij lokale bordelen), maar de andere acteurs raken met hun personages niet veel verder dan er een karikatuur van te maken. Zo speelt Aniston psychiater Jane Claremont die zo bitchy en zo niet empathisch is dat je je afvraagt hoe ze überhaupt aan klanten geraakt.

Als kers op de taart tovert Bogdanovich nog enkele opmerkelijke bijrollen uit zijn hoed zoals zijn ex-geliefde Cybill Shepherd als de moeder van Patterson, Michael Shannon als bewaker, Joanna Lumley als de aan alcohol verslaafde moeder van Claremont en ja, zelfs Quentin Tarantino die opdraaft in de ietwat vreemde eindscène van de film maar met zijn aanwezigheid de aandacht afleidt van het einde van de film.

Al bij al is She’s Funny That Way een film met veel goede bedoelingen, maar deze komen er slechts gedeeltelijk uit. De meeste personages zijn karikaturen en het verhaal hangt te veel aan elkaar door toevalligheden. De enige die een beetje indruk kan maken is Imogen Poots. Verder wil deze film wel nostalgisch doen terugdenken aan romantische komedies uit de oude doos, maar het origineel blijft in dit geval helaas voor Bogdanovich en co beter dan de kopie.

She’s Funny That Way ligt inmiddels in de winkelrekken, op de dvd staan geen extra’s.