Dear White People (2014) **½ Blu-ray review

Laten we meteen met de deur in huis vallen: ik weet niet goed wat ik van deze Dear White People (2014) moet vinden. De film wordt op het hoesje verkocht als een satire op het hedendaagse Amerikaanse studentenleven en wordt vergeleken met Do The Right Thing van Spike Lee. Aangezien ik de film van Spike Lee niet gezien heb, kan ik alleen maar iets zeggen over het satiregedeelte van de uitspraak en dit valt eerlijk gezegd een beetje tegen. Dear White People doet zijn stinkende best en heeft zeker zijn momenten, maar echt messcherp wordt het nooit en het lijkt een beetje of de prent zelf niet zo goed weet waar hij naartoe wil.

Directe aanleiding voor het maken van de film is een nieuwsbericht dat er op een Amerikaanse universiteit een feest wordt gegeven met als thema ‘negers’. Debutant Justin Simien besluit hierover een script te maken en het zelf te regisseren. Hij haalt zijn inspiratie ook uit zijn eigen studententijd op een voornamelijk blanke universiteit. Je zou denken dat racisme in Amerika in het Obama-tijdperk teruggedrongen is, maar niets is minder waar blijkt uit recente nieuwsfeiten. Dear White People vormt een soort pamflet voor blanken die denken dat racisme is uitgeroeid.

Korte inhoud: De film focust op een aantal studenten op het (fictieve) Winchester College. Zo heb je Sam White (Tessa Thompson) – what’s in a name? – die op de campusradio een show heeft met de titel ‘Dear White People’ waarin ze de blanke studenten een geweten probeert te schoppen met uitspraken als ‘Dear white people, the minimum requirement of black friends needed to not seem racist has just been raised to two. Sorry, but your weed man, Tyrone, does not count.’ White doet een, schijnbaar hopeloze, gooi om hoofd te worden van het enige zwarte studentenhuis op de campus en… wint. Zo verdwijnt Troy Fairbanks (Brandon P Bell), de zoon van de decaan (Dennis Haysbert) en het huidige hoofd, naar de coulissen.

Daarnaast heb je nog Kurt Fletcher (Kyle Gallner), de zoon van de president van de unief (Peter Syvertsen), en de grote rivaal van Fairbanks, die er plezier in schept om op hun feestjes te spotten met de zwarten. Daartussen loopt Lionel Higgins (Tyler James Williams), de eenzaat met journalistieke ambities, die een artikel probeert te schrijven over de strijd tussen de blanken en zwarten op de campus. En dan is er nog Colandrea ‘Coco’ Connors (Teyonah Parris), een zwarte studente met ambitie in de reality tv die vindt dat de zwarten overdrijven met hun reactie op de stokerijen van de blanke studenten.

De dialogen vliegen in razende vaart voorbij en ook referenties naar de hedendaagse popcultuur vliegen je om de oren en zijn gewoon niet allemaal te begrijpen. De film wil heel veel vertellen, maar mist een beetje een duidelijke structuur en lijkt soms een optelling van losse scènes. Hieraan is bijvoorbeeld te zien dat dit een debuutfilm is. Sommige scènes hadden best kunnen sneuvelen op de montagevloer.

© Remain In Light

Desondanks laat debutant Justin Simien zien dat hij een filmmaker is met nieuwe ideeën en een eigen visie. Dat resulteert in aparte camerastandpunten en het gebruik van leuke pancartes tijdens de film. Apart is ook hoe klassieke muziekstukken zoals ‘Für Elise’, ‘Het Zwanenmeer’ of uit de opera ‘Carmen’ afgewisseld worden met rauwe hiphop. Het gebruik van klassieke muziek doet denken aan Stanley Kubrick.

Het is ook wel een bont allegaartje personages in Dear White People. Zo proberen de meesten zich een rolletje aan te meten, een keurslijf dat op den duur begint te spannen en waarin ze zich niet goed meer in voelen. Zo houdt de stoere Sam White (‘like Spike Lee and Oprah had a pissed-off baby’) er in het grootste geheim blank vriendje Gabe (Justin Dobies) op na. Van wie ze op het einde toch moet toegeven dat ze ervan houdt. Misschien ligt daarin wel de kracht en boodschap van Dear White People: hokjesoverschrijdend denken en doe vooral waar jijzelf je goed bij voelt.

Dear White People is geen film die een groot publiek zal bereiken en zal het vooral moeten hebben van het indiecircuit (zo won de film de Special Jury Price op het Sundance Festival van 2014). Maar hij vestigt wel aandacht op zijn regisseur Justin Simien, een naam om in het oog te houden.

De DVD en Blu-ray van Dear White People ligt al enige tijd in de winkelrekken. Er staan helaas geen extra’s op het schijfje.