The Program (2015) *** Blu-ray review

In 2005 waren al plannen voor een Matt Damon / Lance Armstrong film. Het had een soort heldenverhaal moeten worden van een uitzonderlijke sportman met 7 consecutieve Tour-winsten, en dit nadat hij een kanker-aanslag had overwonnen. Maar toen zijn teamleden uit de biecht klapten en hun doping gebruik toegaven, werd de druk bij Lance onhoudbaar en ging hij ook tot onthullingen over. En nu is het zo goed als zeker dat Red Blooded American nooit gemaakt zal worden.

In 2013 was JJ Abrams van plan een Armstrong film te maken, die de leugens van de dopingzondaar in het daglicht zou brengen, nadat er al een documentaire was gemaakt, genaamd The Armstrong Lie (2013). De film zou gebaseerd zijn op het boek Cycle of Lies: The Fall Of Lance Armstrong. Er zou ook een filmproject zijn met Bradley Cooper , maar dit project werd begraven nadat The Program (2015) van Stephen Frears met Ben Foster in productie ging.

Korte inhoud: De film volgt de opkomst van wielrenner Lance Armstrong (Ben Foster) door de jaren 90 en 00, strijdend tegen kanker, terwijl hij en zijn Amerikaanse teamgenoten de typische Europese wielersport domineren en veranderen. De sportjournalist David Walsh (Chris O’Dowd) raakt ervan overtuigd dat de zevenvoudige Tour de France winnaar Armstrong zijn prestaties aandrijft met verboden middelen. Met deze overtuiging begint hij te zoeken naar bewijs.

Ik kon me geen betere acteur voor de geest halen voor de vertolking van Lance als Ben Foster, een gespannen en gedreven persoonlijkheid, die perfect een gespleten persoonlijkheid kan vertolken van een held die kanker overwon en een fraudeur die er niet voor terugschrok zijn teamleden af te dreigen. Voor de rol heeft Foster zelfs toegegeven dat hij doping heeft gebruikt om exact te voelen wat de invloed was van de drug. Hij wou begrijpen wat de invloed was op zijn prestaties. In een interview gaf de acteur toe dat de drug ook een neveneffect had en de geest aantast. Foster is wat mij betreft één van die ondergewaardeerde acteurs waar we nog heel veel van zullen horen.

In de casting zien we nog een aantal bekende koppen zoals Dustin Hoffman, de Franse acteur Guillaume Canet in de rol van dokter Michele Ferrari, Elaine Cassidy als Betsy Andreu, de vrouw van een teamgenoot van Armstrong Frankie Andreu (Edward Hogg) , Jesse Plemons in de rol van de Amerikaans wielrenner Floyd Landis, en Lee Pace als Bill Stapleton, de manager van het U.S. Postal Service Pro Cycling Team.

Hoe deze film in hemelsnaam nooit in de Belgische zalen is gekomen is voor mijn één groot mysterie, zeker ook omdat er heel wat banden zijn met België. Ok, de film is geen meesterwerk, maar wielrennen is toch wel een beetje onze sport naast voetbal. Maar niet alleen bij ons, deze film is ook in heel wat andere landen straight-to-dvd en heeft slechts een box-office recette van 1,7 miljoen dollar. De grootste reden is dat niemand echt een film wou zien van een grote leugenaar waar niemand sympathie voor kan hebben. In de film zit er wel een scène waar hij toenadering zoekt tot een kindje met kanker, maar dat is dan ook het enige moment waar het personage een teken van menselijkheid vertoond.

Regisseur Stephen Frears heeft zijn film gebaseerd op het boek van David Walsh, maar uiteindelijk draait alles wel rond de wielrenner en verliezen we gaandeweg de journalist. Het beste van de film is toch wel de vertolking van Ben Foster, en dat verdient op zich al 3 sterren. Anderzijds merk je dat de film is gemaakt met beperkte middelen en zijn niet alle acteurs even sterk. De hoofdredacteur van de krant waar Walsh werkt lijkt meer op een figurant dan op een professioneel acteur. Maar ook de mise-en-scene en sommige shots zijn vaak van tv-niveau. In het begin heb je wel prachtige second unit shots in de bergen, maar grotendeels zit men wel in gewone shot-tegenshot conversaties. Op de DVD en Blu-ray vinden jullie trouwens een interview van David Walsh en een kort making of filmpje. Spijtig genoeg geen audio-commentaar track.