Normaal ben ik zo geen grote fan van biopics, maar het verhaal van Stephen Hawkins verdiende wel een film. Neem daar nog een sterke vertolking bij van Eddie Redmayne en je krijgt wel een interessante film. Na A Beautiful Mind (2001) en The Imitation Game (2014) hebben we met The Theory of Everything (2014) een nieuwe beroemde wetenschapper met een ongewoon leventje.
Korte inhoud: De film vertelt het verhaal over de beroemde natuurkundige Stephen Hawking (Eddie Redmayne). Het verhaal centreert zich om Hawkings vroege jaren op de Universiteit van Cambridge waar hij verliefd wordt op de arts-studente Jane (Felicity Jones), waar hij later mee trouwt en 3 kinderen mee heeft. Net na het huwelijk wordt bij Hawking ALS, een ongeneeslijke spierziekte, gediagnosticeerd.
Regisseur James Marsh (Man on Wire, Shadow Dancer) slaagt er bijzonder wel in om de dramatiek in balans te brengen met de romantiek in het verhaal, ook al legt scenarist Anthony McCarten vooral de klemtoon op het melige gedeelte van zijn leven. Toch zijn het die kleine scènes die ons in het verhaal sleuren zoals het moment waarin Stephen de trappen wil opklimmen of waarbij hij vast zit in zijn trui en doorheen de stof het vuur van de open haard ziet branden en meteen ook met zijn verbeelding een glimp opvangt van de gloed van de zon. Anderzijds leven we ook mee met de vrouw van Stephen die het altijd wel opneemt voor haar zieke man, en begrijpelijk gevoelens krijgt voor de koormeester Jonathan Hellyer Jones (Charlie Cox) die het gezin bijstaat met uitstapjes. De scenarist heeft zijn script ook gebaseerd op het boek van Jane Hawking en dus krijgen we vaal de dingen te zien vanuit haar perspectief.
Hawkins probeert het universum te verklaren met een allesomvattende theorie, en ook deze film probeert het leven van Hawkins te vertellen met een eenduidige en familiaire plotwendingen op de klassieke muziek van Jóhann Jóhannsson. Het is allemaal mooi om te zien, maar als toeschouwer blijven we toch achter met heel wat vragen over hun huwelijk die zelden met veel oprechtheid worden beantwoord. Rond het feit dat Hawkins drie kinderen heeft kunnen verwekken met zijn vrouw, wordt met een grapje tussen vrienden aangeraakt. Ondanks het sterke acteerwerk van Redmayne is hij met dit script nooit in staat dieper te graven met zijn karakter. Wat er zich precies in het hoofd afspeelt van Hawkings hoofd afspeelt blijft voor ons een mysterie. Hetzelfde kan gezegd worden van Jane die de offers blijft opstapelen en er alle dagen staat voor haar man. Dit klinkt allemaal heel aardig en ontroerend, maar ik kan moeilijk geloven dat er nooit eens een moment is geweest van wanhoop of egoïsme. Dit heeft niets te maken met “de vuile was” willen uithangen, maar gewoon het verhaal wat menselijkheid geven, iets wat er voor mij te weinig in zat. Het leek allemaal net iets te gladgestreken. Vergelijk dat maar eens met Julian Schnabel’s The Diving Bell and the Butterfly (2007), waar we een sterk drama krijgen met een personage die een verlamming krijgt en enkel nog maar zijn linkeroog kan bewegen.
Foto’s van Liam Daniel © Universal Pictures Home Entertainment
The Theory of Everything is verre van een slechte film, maar de verdienste ligt vooral bij de aanwezige cast die hier ondanks het flauwe script toch sterk staan te acteren. Met een andere regisseur aan het roer had deze film misschien iets meer ballen aan het lijf gehad. Het accent leggen op de driehoeksrelatie is misschien wel de meest foute beslissing in de geschiedenis van de biopics. En de scène waar Stephen een aanval krijgt tijdens een opera voorstelling terwijl zijn vrouw toenadering zoekt bij een andere man, komt regelrecht uit idiote tv-films en was zo bespottelijk dat je toch even de filmmakers een schop onder hun viool wou verkopen.
The Theory of Everything komt vandaag 3 juni 2015 uit op DVD en Blu-ray met nog een aantal deleted scenes en een making of genaamd ‘Becoming the Hawkings’. Spijtig genoeg geen audio-commentaar van de regisseur.
Beoordeling: 3.5 / 5
Recensie door Dave op 3 juni 2015
*** The Theory of Everything trailer ***