The Bride uit Kill Bill krijgt concurrentie want ook Jodie Foster houdt blijkbaar wel van een ‘roaring rampage of revenge’. In The Brave One (2007) maakt Fosters personage Erica Bain vakkundig elke crimineel die haar pad kruist, een kopje kleiner. Een bruut die zijn vrouw vermoord, een gangster die een hoertje gijzelt, of dieven van een iPod, als Bain het gezien heeft, ben je er geweest.
Korte inhoud: Radiopresentatrice Erica Bain (Jodie Foster) leidt samen met haar verloofde David (Naveen Andrews) het perfecte leven. Dat wordt echter grondig verstoord wanneer Erica en David brutaal worden overvallen tijdens een avondwandeling. Erica ligt drie weken in coma en wordt wakker in het ziekenhuis waar ze te horen krijgt dat David niet meer gered kon worden en intussen al begraven is. Op zoek naar gerechtigheid trekt Bain daarna de straten van New York op om de dader(s) te zoeken.
Bains wraaktrip door New York (‘The Safest Big City in the World’) doet onvermijdelijk denken aan andere wraakfilms zoals Death Wish (1974). Een andere film waar The Brave One bij momenten sterk aan doet denken is Taxi Driver (1976) van Martin Scorsese, overigens de film waar Foster mee doorbrak. De muziek van Dario Marianelli refereert aan de deuntjes die Bernard Hermann in 1976 componeerde. Erica Bain komt gelukkig sympathieker over dan Robert De Niro’s Travis Bickle.
De regie is in handen van de Ier Neil Jordan (The Crying Game, The Butcher Boy, The End of the Affair), die hier en daar zijn stempel wel op de beelden kan drukken, maar The Brave One is ontegensprekelijk de film van Jodie Foster en niet die van Neil Jordan. Foster speelt Erica Bain zo intens dat ze al haar collega’s met zeer groot gemak van het scherm speelt. Alleen Terrence Howard (Hustle & Flow, Crash) kan zich nog enigszins staande houden.
Aanvankelijk is Erica Bain vrolijk, verliefd en samen met haar verloofde David doet ze alledaagse dingen zoals de hond uitlaten in Central Park, appels eten en hun huwelijk plannen. In een paar brutale minuten verandert dat allemaal. Eerst in gevoelens van angst en verlies, daarna in die van wraak. Bain ontdekt in zichzelf een stukje van haar persoonlijkheid (‘a stranger’) dat niet zomaar bij de pakken kan blijven neerzitten, maar actie wil ondernemen.
Heeft Bain tijdens haar eerste moord (op een bruut die zijn vrouw neerschiet) nog duidelijk moeite om de trekker over te halen, dan wordt dit steeds makkelijker totdat ze bij de uiteindelijke moordenaars van haar man niet meer aarzelt. Foster vertolkt de transformatie van Bain vlekkeloos. Doordat Bain presentatrice van een radioshow is, kan Jordan de weinige moraliserende trekjes in The Brave One verpakken als radiocommentaar van Bain. Een simpele, maar goede oplossing want met dit soort films ligt het belerend vingertje altijd op de loer.
© Warner Bros.
Het einde van The Brave One is gemaakt om het (Amerikaanse) publiek te behagen en dat is jammer (het is Bains zoektocht naar wraak en niet die van een ander). De subplot rond Howards personage en zijn echtscheiding had evengoed weggelaten kunnen worden, zodat de film korter en krachtiger zou zijn. Ook het feit dat Bain net altijd de mensen met weinig nobele bedoelingen tegenkomt, kan in vraag worden gesteld. Maar verder is The Brave One een zeer degelijke actiefilm met knappe actiescènes in een beklemmende sfeer.
De grootste vraag waar je achteraf mee blijft zitten, is of Erica Bains daden gerechtigd zijn? Mag zij zomaar wraak nemen op iedereen die haar kwetst? Of is ze gewoon gek? En moeten we als publiek hopen dat ze slaagt in haar missie? The Brave One geeft geen antwoord op deze vragen. Spannende wraakfilm met een vrouwelijke protagoniste met Jodie Foster in topvorm.
Recensie door Karen op 21 oktober 2007
