Voor het eerst kreeg De FilmBlog enkele review-exemplaren van de collega’s van De Filmfreak Distributie uit Amsterdam. De eerste uit de hoop die ik bekeek is My Sweet Pepper Land (2013). Een Koerdische film en toch niet echt wereldcinema zoals we zouden verwachten.
Hiner Saleem is een Koerdisch regisseur. Nooit van gehoord. Maar Koerdistan is een streek die tot de verbeelding spreekt. We kennen het enkel van eindeloze oorlogen en stammentwisten. Soms sijpelen verhalen door van steden die rijker zijn dan het Westen, met jeugd die er op los fuift en luxe die je zelfs in Europa niet kunt vinden. Verhalen die bijna fantasie lijken. Je moet er dus zelf geweest zijn om te weten hoe het dar nu echt is om te leven. Dat het niet allemaal goed nieuws show is, dat weten we ook wel. My Sweet Pepper Land zal je helaas niets wijzer maken op dat vlak. De film toont wel dat er talent schuilt in dat stuk van de wereld. Toch is de film een beetje dubbel. Is het nu een drama, een comedy met wat zwarte humor of een western. Een redelijke mix van dit alles. Beetje dubbel dus, maar absoluut niet irritant en daarom krijgt My Sweet Pepper Land het voordeel van de twijfel.
Korte inhoud: Baran (Korkmaz Arslan) is al een vrijheidsstrijder sinds zijn 15e. Saddam Hoessein is gevallen en Koerdistan is een autonome regio geworden. De overheid probeert de veiligheid en orde te organiseren. Baran moet dus agent worden. Hij heeft daar geen zin in en neemt ontslag. Hij verandert algauw van gedacht wanneer zijn moeder hem probeert uit te huwelijken. Hij neemt weer dienst maar wil gestationeerd worden waar hij nodig is. Zijn chef stuurt hem naar het drielandenpunt Turkije, Iran en Irak: een klein bergdorpje waar van oudsher een machtige clan regeert die Baran al snel als luis in de pels ziet en liever kwijt dan rijk is. Naar dat zelfde dorpje keert de jonge vrijgevochten Govend (Golshifteh Farahani) als lerares terug. Haar broers en vader stemmen maar met tegenzin in dat een jonge alleenstaande vrouw naar dat dorpje trekt. Maar ook zij moet de strijd aangaan met de clan, die ook haar weg wil hebben. Een toevallige ontmoeting brengt Baran en Govend bij elkaar en door het lot worden ze een team. Samen sterk. Maar de ook de clanleider schakelt een tandje hoger.
Wanneer ik het heb over zwarte western komedie dan is dat vooral het begin van de film dat daar aan doet denken. Een aaneenschakeling van al dan niet statische en trage shots in de sfeer van goeie oude westerns. Close-ups van gezichten met fijngeknepen ogen. Een stoffig decor en dan een executie die bijna slapstick is. De volgende scène is Baran in zijn geboortedorp. In twee drie shots met amper woorden beeldt de regisseur de verkeerde verwachtingen van Baran uit. Dit doet denken aan de Franse komedies.
En dan begint het verhaal en krijgen we weer een andere stijl. Een verhalende stijl, meer vertellend. Traag. De sfeer van de western is ver weg, ondanks dat er ‘cowboys’ opduiken. De clanleden met hun machinegeweren en hun paarden. Een geweer is een symbool. Iedereen heeft het. Eeuwen geleden waren dat zwaarden. Er wordt dan ook zelfs bij schermutselingen amper naar de wapens gegrepen, maar de situatie ontspoort en af en toe valt er dan toch een schot.
© Agat Films & Cie
Verwacht je niet aan typisch Westerse schoot-outs. De wijze waarop de clan te werk gaat is ook niet bepaald hetgeen je ziet in Westerse films. En toch het verveelt niet en het steekt niet af. De regisseur heeft dit te danken aan een sterke casting. Baran is een echte karakterkop. Govend is een charmante vrijgevochten jonge dame. Ook haar instrument een soort klankschaal, is fascinerend en zorgt af en toe voor de gepaste soundtrack. Daar hebben we het wereldcinema-gedeelte.
My Sweet Pepper Land is een Koerdisch/Turkse film van een regisseur die heel goed gekeken heeft naar de Westerse cinema (en om een of andere reden moet ik altijd denken aan Franse trage films’). Hij trachtte een originele mix te maken van western, zwart comedy en drama en komt er mee weg. Vooral door het exotische van zijn film. Geef deze film gerust een kans. De film heeft eind juli 2014 bij ons in de alternatieve bioscopen geweest en is nu verkrijgbaar op DVD.
Beoordeling: 3 / 5
Recensie door Jeroen op 2 december 2014
