Dallas Buyers Club (2013) **** Blu-ray review

Een film die terecht in de prijzen viel op de vorige Oscar-uitreiking was Dallas Buyers Club (2013) van de Canadese regisseur Jean-Marc Vallée (The Young Victoria). Dit waar gebeurd drama won zowel de Oscar voor Beste Acteur in een Hoofdrol als die voor de Bijrol, maar tevens ook nog eens de Oscar voor Beste Make-Up & Hair Syle. Het budget van de film was nauwelijks 5 miljoen en het budget voor make-up was hooguit 250 dollar! Bijgevolg is deze laatste Oscar ook opmerkelijk.

Korte inhoud: We bevinden ons in het Dallas van 1985. Elektricien en rodeo-ruiter Ron Woodroof (Matthew McConaughey) leeft hard, rookt fel , drinkt zwaar, en is ook niet vies van drugsgebruik en vluggertjes. Ron is ook racistisch en homofoob. Na een arbeidsongeval belandt hij in het ziekenhuis waar de artsen tot de ontdekking komen dat hij HIV+ heeft opgelopen en dat hij hooguit nog maar 30 dagen te leven heeft. Ron storm het hospitaal uit vol ongeloof en woede en kan niet geloven dat hij de ziekte zou hebben waarvan alleen “flikkers” drager zijn. Maar stilaan begint hij in te zien dat deze ziekte geen grap is en het echt aan zijn gezondheid zit te vreten. Hij begint informatie in te winnen over AZT, een drug die momenteel enkel wordt gegeven aan een select aantal patiënten als test. Maar gezien Ron de drugs niet kan bekomen in eigen land trekt hij naar Mexico en ontmoet hij Dr. Vass, een Amerikaanse arts wiens vergunning is ingetrokken, en die een wel heel andere methode heeft om de ziekte af te remmen.

Dit is het soort film waar je enige afkeer voelt bij het hoofdpersonage en gaandeweg steeds meer sympathie en respect voor hem krijgt. Het is ook het soort film die je niet onberoerd laat. En uiteraard is veel te danken aan het geweldige acteertalent van de acteur. McConaughey verloor maar liefst 21kg voor zijn rol en liep allesbehalve rond als een zombie zoals Christian Bale in The Machinist (2004) die voor zijn rol zelfs 30kg afkwam. McConaughey is begonnen als een acteur die we voornamelijk kenden voor zijn looks (met name zijn gespierde torso en zijn verleidelijke glimlach), maar de laatste tijd zien we hem opduiken in steengoede films en tv-series. En weet dat er meer over zijn vertolking te vertellen valt dan alleen maar zijn gewichtsverlies.

© Warner Home Video

Zijn tegenspeler Jared Leto ging ook 14kg afvallen voor zijn rol. Zijn laatste film was de Belgische Mr. Nobody (2009), en na 5 jaar van pauze keert hij terug met een verbluffende vertolking, meeslepend, ontroerend en grappig tezelfdertijd. Normaal had Hilary Swank in aanmerking moeten komen voor de rol van de verpleegster, maar het werd uiteindelijk Jennifer Garner die ondanks de kleine rol toch een geloofwaardige no-nonsense rol heeft neergezet. Het personage van Leto en Garner werden uitgevonden door scenaristen Craig Borten en Melisa Wallack die echt wel uitstekende keuzes hebben gemaakt.

Het is in ieder geval de tweede AIDS-film sinds Philadelphia (1993) die zo blijft nazinderen, en net zoals in deze prent zien we een homofoob personage ook veranderen in een tolerant en ruimdenkend individu. Regisseur Jean-Marc Vallée blijft zijn camera dicht bij zijn hoofdpersonage houden, zowel achter de kooien van de rodeo, als in zijn trailerhuisje waar hij beneveld door drank en drugs beseft dat hij zijn leven in een andere richting moet sturen wil hij het langer dan 30 dagen volhouden. Nochtans heeft de man niet enorm veel om voor te leven. Hij heeft geen kinderen, geen vrouw, geen “echte” vrienden, geen vaste job, geen toekomst, en toch laat hij zich niet begraven door een medische staf die in zijn ogen onterecht mensen in de steek laat.

© Warner Home Video

Je zou verwachten dat een filmmaker al snel een grauwe realistische prent zou maken, maar Vallée verrast de kijker met een soort poëtisch realisme. En zo heeft hij ook het hoofdpersonage iets anders ingekleurd dan de echte Ron. McConaughey speelt hem een stuk onbeschofter, maar het past bij het drama om deze figuur zo te portretteren. En zo is de ommekeer in zijn karakter ook groter. De fotografie van Yves Bélanger is handheld met heel veel gebruik van breedbeeld lenzen. En net omwille van deze benadering moeten de acteurs minder rekening houden met hun posities (voor scherpte en framing) en kunnen ze op een vrije manier in het frame bewegen, en dat kwam de improvisatie en bij gevolg het realisme dan weer ten goede.

De Blu-ray en DVD van Dallas Buyers Club is beschikbaar vanaf 7 mei 2014, met deleted scenes, interviews met de cast en behind the scènes. Geen audio-commentaar van de regisseur, en dat vond ik wel spijtig. Toch is dit een film die niet mag ontbreken aan om het even welke filmcollectie.