White House Down (2013) ** Blu-ray review

We hadden hier al Olympus Has Fallen (2013) besproken, nu is het de beurt aan die andere Witte Huis invasie film White House Down (2013) van Roland Emmerich. Deze versie is een tikkeltje dommer dan Olympus met cheesy one-liners en halfbakken humor vermomd als zelfspot, maar het blijft een formule-actiefilm met veel spektakel die misschien op het einde van de rit leuker is om naar te kijken.

Korte inhoud: Capitool-agent John Cale (Channing Tatum) zag onlangs zijn droombaan bij de geheime dienst voor de bescherming van President James Sawyer (Jamie Foxx) aan zijn neus voorbij gaan, nadat veiligheidsadviseur Carol Finnerty (Maggie Gyllenhaal) hem ongeschikt vond. Om zijn jongste dochter Emily (Joey King) niet teleur te stellen, neemt hij haar mee op een rondleiding van het Witte Huis. Op dit ogenblik wordt het complex aangevallen door een zwaarbewapende paramilitaire groepering die. Cale moet de president en de natie zien te redden van de ondergang.

In plaats van een bende Noord-Koreanen hebben we deze keer te maken met een invasie van Amerikanen die gestuurd worden door de trouwe gezant van de president Martin Walker James Woods, die het verlies van zijn zoon nog niet heeft kunnen verwerken. Hij wordt in zijn wraak-actie bijgestaan door de techneut Skip Tyler Jimmi Simpson, die de nucleaire football, de koffer met alle nucleaire lanceercodes, moet kraken. Walker eist 400 miljoen dollar losgeld van de Federale Reservebank, maar onze held van dienst zal daar een stokje voor steken.

Het scenario werd geschreven door James Vanderbilt, een man die normaal gezien wel kwaliteit levert (Zodiac, The Amazing Spider-Man) maar hier toch voornamelijk inspeelt op een popcorn publiek. Vanderbilt is tevens één van de 11 producers, naast de filmregisseur en hoofdacteur Tatum. Deze film moet geld opbrengen en de rest was van ondergeschikt belang. Maar iets waar ze niet op gerekend hadden was de impact van die andere Witte Huis actiefilm die 2 maanden eerder in de bioscoop kwam en met zijn productiebudget van 70 miljoen dollar net boven de 160 miljoen uitkwam wereldwijd tijdens zijn bioscooprelease. Het productiebudget van White House Down was 150 miljoen dollar (zonder marketing en distributiekosten) en haalde slechts 205 miljoen dollar op, een gigantische flop. Misschien hadden ze meer ruimte moeten laten tussen die andere Witte Huis invasiefilm, maar dit was zeker geen al te slimme zet van Sony. Maar gezien het aanwezige acteertalent en het nodige popcorn gehalte, zal deze prent uiteindelijk wel zijn geld terugwinnen tijdens zijn DVD en Blu-ray release.

© Sony Pictures Home Entertainment

Wat me is opgevallen is dat de fotografie in handen was van Anna Foerster wiens voorkeur ging naar de digitale Arri Alexa Plus camera’s in plaats van de traditionele 35mm pellicule die steeds meer de strijd verliest tegenover de digitale drager. Het gebeurt niet vaak dat een dergelijke testosteron-extravaganza in beeld wordt gezet door een vrouwelijke Director of Photography (zie pic), maar de fotografie lag in ieder geval niet aan de basis van de tegenvallende reacties. Daarvoor verwijs ik graag naar de filmstijl van Emmerich die zijn sombere toon op de haverklap ondermijnt met geestig-bedoelde one-liners. Elke scène zit ook volgepakt met curieuze personages, melige sentimentaliteit en overdreven chaos. Op een gegeven moment rijden ze zelfs rondjes met het presidentiële voertuig op het grasveld van het Witte Huis met de president die een achtervolgend militair voertuig wil wegknallen met een RPG. Op papier is zoiets al bespottelijk, los van het feit dat een RPG in realiteit vrijwel niks doet tegenover een M1A1 tank, maar wacht tot je het verfilmde resultaat ziet.

De Blu-ray van White House Down ligt al vanaf 22 januari 2014 in de winkelrekken en ik moet toegeven dat de extraatjes wel een mooie tegemoetkoming is voor de wat tegenvallende film. Zo zijn er heel wat making-off filmpjes over de visuele effecten, het camerawerk, de acteurs en uiteraard het Witte Huis. Het enige wat ontbreekt is de audio-commentaar van de regisseur, maar wat zou hij uiteindelijk te vertellen hebben.