Deze Hours (2013) is één van de laatste afgewerkte films met Paul Walker. De acteur kwam vorig weekend aan zijn einde maar had in 2013 toch nog een heel druk jaar achter de boeg. Hours is het regiedebuut van Eric Heisserer, die ook het scenario schreef.
Korte inhoud: New Orleans. De geliefde vrouw Abigail (Genesis Rodriguez) van Nolan (Paul Walker) overlijdt tijdens de bevalling, waardoor hij de zorg voor hun prematuur pasgeboren kindje alleen op zich moet nemen. Wanneer Nolan nog het verlies van zijn vrouw probeert te verwerken, verwoest tegelijkertijd orkaan Katrina de kust van Louisiana. Als het ziekenhuis geëvacueerd moet worden, moet Nolan in het ziekenhuis blijven bij de couveuse van zijn baby. Maar nadat de elektriciteit uitvalt, de batterij het beginnen te begeven en gewapende plunderaars in het ziekenhuis inbreken, begint een ware nachtmerrie voor de jonge vader.
De film is gemaakt met het minimum aan middelen (4 miljoen dollar), wat overeen komt met het budget van een grote Belgische film. Alles speelt zich ook af met een beperkte cast op een beperkt aantal locaties, maar de regisseur slaagt er toch niet meteen in om ons 90 minuten lang te boeien. Ook al is de film gebaseerd op ‘echte’ berichten van plunderingen tijdens de orkaan, lijkt het verhaal bij momenten wel bij de haren getrokken (alsof er maar één couveuse is, alle dokters en hospitaal personeel zomaar een man aan zijn lot overlaten, en alle inwoners plots wild in het rond beginnen schieten wanneer een helikopter hulp wil bieden). Maar het ontbreekt in essentie aan actie of intelligente plotwendingen. Er gebeurt eigenlijk bitter weinig in deze prent. Terwijl papa bezig is tegen zijn pasgeboren baby te spreken, dommel je zelf stilletjes in slaap, en dit ondanks het moedige acteerwerk van Walker.
Een film als Buried (2010) houdt er de spanning in door middel van zijn claustrofobische setting, hier hebben we een film in een bekende omgeving maar is het de situatie van de defecte couveuse die hem gekluisterd houdt. Toch voelt alles iets te vertrouwelijk aan en blijf je als kijker op je honger zitten. Het grootste probleem is niet het acteerwerk dan wel het fletse regiewerk. De regisseur blinkt uit in het maken van verkeerde keuzes, zowel op narratief vlak als op technisch vlak (camerahoeken, ritmiek, …). Maar – ik blijf het herhalen – scenaristen zijn nu eenmaal geen regisseurs.
© Splendid Film
Ik ben zelf geen al te grote fan van Walker maar hij blijft kwaliteit leveren, ook in low budget producties. Hij is perfect gecast en overtuigt in zijn rol als de man die op hetzelfde ogenblik de meest gelukkige en ongelukkige dag beleeft uit zijn leven. Spijtig genoeg kon het script niets beters bedenken dan het personage constant tegen zijn eigen te laten praten, alsof de regisseur een gloeiende hekel heeft aan stiltes. Bij overmaat van ramp bracht hij ons compleet uit de spanning met idiote flashbacks in een verwoede poging het verhaal wat open te trekken. Hours is zowaar een tekstboek voorbeeld van een film met alle fouten die een beginnend regisseur kan maken. De beginscène waarin de dokter komt uitleggen dat zijn vrouw is overleden is hiervan een mooi voorbeeld. De dialogen in deze scène zijn compleet ongeloofwaardig en ook het camerawerk werkt van geen kanten. En vanaf dit punt is er geen beterschap en naar het einde toe wordt het verhaal alsmaar dommer. In betere handen had dit wel eens een intense thriller kunnen zijn, maar dat kan je nu eenmaal zeggen van heel wat debuutfilms.
De Blu-ray van Hours ligt vanaf 12 december in de winkelrekken. Als je verzot bent op Paul Walker die 90 minuten in een auto zit, zal je er wel iets voor over hebben om hem 90 minuten lang te zien in een hospitaalkamer. Hij speelt in ieder geval wel de pannen van het dak en na deze film heb je dan toch weer zoiets van ‘een groot verlies die over je heen komt’.
Beoordeling: 1 / 5
Recensie door Dave op 9 december 2013
