The Perks of Being a Wallflower (2012) ***½ Blu-ray review

Om de een of andere reden spraken de affiche en de titel van de film The Perks of Being a Wallflower (2012) mij aan zonder te weten waarover deze film ging. Op Twitter vond ik algauw enkele meningen van ‘barslecht’ en ‘keigoed’. “Oei!”, dacht ik toen ik te weten kwam dat Emma Watson een hoofdrol vertolkte, haar eerste grote rol na de Harry Potter films. Niettemin, zonder enige kennis van zaken vermoedde ik een film a la Garden State (2004). Toen ik de film eindelijk zag, kwam ik niet bedrogen uit en de link met de sfeer van Garden State is helemaal niet uit de lucht gegrepen, ondanks dat de context compleet verschillend is.

Korte Inhoud:: Charlie (Logan Lerman) is gaat naar zijn laatste jaar middelbaar. Hij ziet er tegenop. Het is de sprong in het onbekende. Hij werd immers het vorig jaar ferm gepest. Hij is een buitenbeetje, heeft geen vrienden en is een eenzaat. Alleen met zijn gedachten en dromen en wensen en trauma. Al vertellend beschrijft hij hoe hij dat laatste jaar heeft doorgemaakt. In stilte observeert hij zijn jaargenoten. De pesters, de zogenaamde populaire jongens en meisjes, en algauw merkt hij ook de buitenbeentjes op. Patrick (Ezra Miller) is de eerste die zijn pad kruist. De grapjas van de school die niettemin gepest wordt maar ondanks alles zijn energieke joviale zelf uithangt. Charlie heeft bewondering voor Patrick en op een basketbalgame kan hij contact maken met Patrick. Op datzelfde moment maakt hij kennis met Sam (Emma Watson) de halfzus van Patrick. Een duo dat het ongelofelijk goed met mekaar kan vinden. Ze sleuren Charlie mee op hun tocht door het leven. Een rollercoaster waar Charlie de meest eigenzinnige figuren ontmoet. Algauw voelt hij zich enorm aangetrokken door Sam, maar of zij oog heeft voor hem? Sam die altijd op de verkeerde soort mannen valt?

The Perks of Being a Wallflower, geschreven en geregisseerd door Stephen Chbosky, is niet de zoveelste coming-of-age-film. Hij is meer dan dat. Het is niet louter de typische loser en eenzaat van de school die zich op het eind toch uit de slag weet te trekken. De bijna onvermijdelijke oppervlakkigheid van dergelijke premisse weet de regisseur toch uit te diepen. Hij kan bovendien reken op een jonge maar talentvolle cast die de personages getrouw en realistisch in beeld brengt. Een zootje ongeregeld dat één ding heeft die hen verbindt: ze zijn onconformistisch, gaan voor hun eigen gedachtegoed, zijn vrij, zijn “infinite”. het soort mensen waarmee ik mij persoonlijk ook mee vereenzelvig en misschien daarom dat ik deze film eigenlijk vrij goed vind. Ik herinner me nog levendig de rare blikken van de studiemeesters in de middelbare school toen ik als “deftige” jongen (lees blokbeest) mijn mainstream-klasgenoten links liet liggen en optrok met de rebellen van de school. Zij dachten immers vrij, weg van de kudde de massa, onafhankelijk, zich niets aantrekken van de meningen van anderen over hen die ze uitlokten met kleding, gedrag of rare meningen.

Ook hier in deze film hebben we te maken met eigenzinnige zielen, die allen worstelen met hun verleden, heden en toekomst als tiener op de drempel van de volwassenheid. Maar ook hun drang naar waardering als mens, als persoon. Het is hun onderhuidse onzekerheid die hen bindt aan mekaar en hun vriendschap onbreekbaar maakt.

© Entertainment One

De regisseur neemt de tijd om het verhaal te vertellen. Onderhoudend. Observerend vanuit het standpunt van Charlie. Als kijker krijg je niet alleen een beeld van het huidige gedrag van de protagonisten je krijgt ook inzicht in what lies beneath. De donkere wateren die zich roeren onder het oppervlak. En die donkere kantjes komen langzaamaan naar boven. Elk personage heeft zijn angsten, bedreigingen en trauma’s en elk van hen ziet zich er uiteindelijk mee geconfronteerd. Het stelt de vriendschap tussen de drie vrienden ernstig op proef. De klassieke opbouw van dergelijke film dus.

Velen zullen dit een banale film vinden. Liefhebbers van films over buitenbeetjes zoals Garden State of misschien zelfs American Beauty (1999) zouden zich hier wel in kunnen vinden. Zelf vond ik deze film best te pruimen. En het moet gezegd: het personage van Emma Watson is misschien een beetje ongeloofwaardig wat haar zogenaamde reputatie betreft, ze speelt de pannen van het dak en heeft me toch wat ingepakt. The Perks of Being a Wallflower is ondertussen te zien op Blu-ray mét audio-commentaar van de regisseur die films als Dead Poet’s Society (1989) en The Breakfast Club (1985) aanhaalt als zijn grote inspiratiebronnen.