Na de uitstekende release van Jaws (1975) komt Universal nu naar buiten met de 100th Anniversary Collector’s Edition van E.T. the Extra-Terrestrial (1982). De film waarmee Steven Spielberg 4 oscars won (Muziek, geluid en 2 voor speciale effecten), spijtig genoeg greep hij zelf naast het beeldje.
Korte inhoud: De tienjarige Elliott (Henry Thomas) woont samen met zijn moeder (Dee Wallace), broer (Robert MacNaughton) en zusje (Drew Barrymore) in een bosrijke buitenwijk van Los Angeles. Op een dag ontdekt hij in de tuin een buitenaards wezentje. Elliott en het wezentje schrikken zich eerst te pletter, maar sluiten dan vriendschap. Elliott noemt het wezentje E.T. en verbergt het in een kast op zijn kamer. De jongen laat E.T. ook kennis maken met zijn broer en zijn zusje. E.T. raakt snel vertrouwt met het aardse leven. Toch heeft hij heimwee naar zijn planeet. Ondertussen begint de aardse atmosfeer zijn gezondheid aan te tasten. Ook Elliott voelt zich niet lekker. Hun band is immers zo hecht geworden dat ze dezelfde gevoelens ervaren.
Het is een typische Spielberg prent met een kijk in de wereld waarin hij is opgegroeid. Hij slaagt erin om aliens en magie op een bijzonder efficiënte manier in beeld te brengen. Je geeft je als kijker volledig over aan het verhaal van die jonge kerel en zijn relatie met een buitenaards wezen. Het is een tijdloos verhaal over vriendschap en maturiteit in een geïdealiseerd Amerika. Ook al is Close Encounters of the Third Kind (1977) inhoudelijk iets sterken, blijkt E.T. toch een grotere emotionele impact te hebben.
De show in de film wordt echter niet gestolen door de jonge acteur, dan wel door het kleine mannetje in rubberen pak die zich duidelijk maakt met krassende stemgeluidjes en af en toe eens een Engels woord na-aapt, een beetje zoals in die andere Spielberg prent Gremins van Joe Dante. Samen met de pakkende muziekscore van John Williams kan je haast moeilijk de tranen bedwingen wanneer E.T. de naam van Elliot zegt. Uiteraard is het melodramatisch, maar de scènes zijn zo knap opgebouwd dat het bijna een soort verheven melodramatiek.
Het camerawerk is ook bijzonder subtiel. De sfeerschepping van director of photography Allen Daviau, met zijn schaduwpartijen en zijn spel met flashlights, ondersteund volledig het mysterieuze verhaal. De spanning wordt afgewisseld met warme, hartverwarmende scènes die een blik werpen in de huiselijke sfeer waar Spielberg is opgegroeid. Een ander groot genie van deze film is de production designer, James D. Bissell. Maar het is de inbreng van Spielberg, met zijn vlotte mise-en-scene en acteursregie, die het succes maakt van E.T..
© Universal Pictures Home Entertainment
En daar waar de christelijke verwijzingen in Prometheus (2012) ons de strot uitkwamen, zien we hier dat Spielberg de Bijbelse referenties ook niet schuwt, met genezingen en heropstandingen. E.T. draagt op een gegeven zelfs een sluier terwijl hij wordt achterna gezet door “infidels”. En het eindbeeld met zijn rood kloppende hart in het ruimteschip is gewoon het beeld van Christus, punt uit. Maar het werkt allemaal, en het komt niet meteen geforceerd over zoals bijvoorbeeld de voetwassing in Prometheus.
Op de Limited Edition Blu-ray vinden jullie een hele zooi bonusmateriaal, van making-off filmpjes tot deleted scenes en interviews met Steven Spielberg. Belangrijk om weten is dat de film een digitale klank- en beeldrestauratie heeft gehad. De mensen van Universal Studios Digital Services hebben de klankbanden en verschillende negatief prints van de film opgevist en de film een digitale HD remastering en volledige restauratie gegeven. Een opknapbeurt die buitengewoon verbluffend is (zie Universal Centennial – Restoring the Classics). Het beeld is scherper, de krassen zijn verdwenen en de kleurbalans werd volledig hersteld. Ook de klankband werd aangepakt met een gloednieuwe DTS-HD Master 7.1-soundtrack. De film licht ondertussen al in de winkelrekken.
Beoordeling: 4 / 5
Recensie door Dave op 20 oktober 2012
*** E.T. the Extra-Terrestrial trailer ***