Ik ben verzot op Britse misdaadfilms. Ze hebben vaak een krankzinnig verhaal met heel wat verrassende plotwendingen met sterke personages. Deze low budget Layer Cake (2004) is hier geen uitzondering van. Dit is geen Guy Ritchie film, maar regisseur Matthew Vaughn is een veelbelovende cineast die weet hoe hij een film moet opbouwen. Er is in vergelijking met de Snatch-regisseur iets minder stijl en humor te bespeuren, maar we hebben hier wel te maken met een gelijkaardige toon en ritme waardoor je op het puntje van je stoel gaat zitten.
Korte inhoud: Een succesvolle cocaïnedealer (Daniel Craig) heeft zijn plaats verdiend in de Engelse maffia-elite en besluit om uit de business te stappen. Maar de grote baas Jimmy Price (Kenneth Cranham) heeft nog een zware opdracht voor hem. Hij moet Charlotte, de vermiste dochter van een oude vriend van Jimmy opsporen. Er zijn een aantal dingen die deze op zich simpele opdracht een stuk ingewikkelder maken: klasse A extacy ter waarde van 2 miljoen pond, een groep hardhandige Neonazi’s en niemand die hij kan vertrouwen. In deze wereld zijn geen regels, geen codes en al helemaal geen respect. Het zal de ultieme laatste opdracht worden.
Ondertitels zijn welkom in deze prent want het Engels is doordrenkt van accenten waar je als niet-Engelse toch wel wat moeite mee hebt, maar het schept wel een zekere authenticiteit. In tegenstelling tot een andere films krijgen we hier geen coole voorstelling van alle personages in de begin-generiek, maar moeten we het maar allemaal ontdekken tijdens het verloop van de film. Je moet er dus wel het kopje bijhouden, anders verzuip je tussen al die opgevoerde personages. Ik kan me echter inbeelden wanneer je deze Layer Cake tezien krijgt zonder ondertitels en je af en toe wordt afgeleid, je deze film nauwelijks zal begrijpen. Maar het is wel degelijk een sterke misdaadprent, met veel schurken en smeerlappen, opgezette valstrikken en Oost-Europese killers om met volle teugen van te genieten.
Daniel Craig heeft met deze film in ieder geval bewezen dat hij de rol van James Bond aan kan. Hij is niet alleen een actie-acteur, maar is tevens iemand met een grote dramatische bagage. Hij vertolkt zijn rol ook met de nodige kwetsbaarheid, wat zijn personage enkel maar interessanter maakt om te volgen. Hij is niet de kerel die iedereen zomaar kan opruimen en alles weet, maar gewoon een anti-held die zich tot over zijn oren in nesten werkt. In de film is ook een rol weggelegd voor Tom Hardy, George Harris en Jamie Foreman.
© Sony Pictures Home Entertainment
Britse misdaadfilms zijn meestal een mannenzaak, maar hier heeft Vaughn ervoor gekozen om de onweerstaanbaar knappe Sienna Miller te casten en haar in een uiterst verleidelijke scène te zetten. Maar haar aanwezigheid was zo prikkelend dat je achteraf spijt hebt dat haar personage eigenlijk nauwelijks werd uitgewerkt. Je zou de indruk hebben dat Sienna uitsluitend werd gecast in een paar scènes om zo de trailer te voorzien van een sexy verschijning. Zelfs de filmposter pakt uit met vrouwelijk schoon, maar laat me duidelijk zijn, scenarist/romanschrijver J.J. Connolly heeft hier toch een mannenbedoening van gemaakt en vrouwen slechts gebruikt als intermezzo.
© Sony Pictures Home Entertainment
De film heeft een leuke soundtrack en het verrassende en risicovolle einde kon ik wel smaken. Het is iets minder leuk dat een Guy Ritchie-vehikel, maar Layer Cake is toch een plezier om naar te kijken. Als je van dergelijke misdaadfilms houdt dan heb je hier zeker een vette kluif aan. Het is een dolle rit met scherpe dialogen, kleurrijke personages en verrassende wendingen. Er zit een beetje gore in de film, maar al bij al wordt het ultra-gewelddadige ingeruild voor samenzweringen en bedrog. In ieder geval het soort gangsterfilms waar ik van kan genieten. (quotering: 3.5 / 5)
Beoordeling: 3.5 / 5
Recensie door Dave op 20 juli 2005